توی خیابان سلمان فارسی که قدم بزنی، ذهنت به هزار فرعی سرک میکشد. میکشد و میکشاند تو را به گذشتهها. به گذشتههای دور این محل و گذشتههای نزدیک زندگی خودت؛ مثلا از گذشتههای دور همین پل شهرستان.
تو نباید این حرفها را به من میزدی. درباره من اشتباه فکر میکردی. درست مثل این منار که همه آن را اشتباهی فهمیدهاند. مردم فکر میکنند که اینجا امامزاده است؛ اما این گنبد نهصدساله، مقبره خلیفه عباسی «الراشد بالله» است، خلیفهای که به دست چریکهای شیعه، در هنگام گذرش از اصفهان به قتل رسیده است؛ یعنی یک برداشت صددرصد برعکس. انگار که در حرم امامرضا(ع)، به «هارونالرشید» دخیل ببندی.