
بسیاری از شاهکارهای معماری اصفهان، نه بر اثر فرسایش زمین یا زمان، بلکه بهدلیل بیتوجهی و یا تصمیماتی سطحی و نسنجیده نابود شدهاند.

شهر اصفهان از زمانهای دور به دلیل موقعیت سوقالجیشی خود در مرکز فلات ایران و محصور بودن با رشته کوههایی با قلههای مناسب برای ساخت قلعهها، محلی مناسب برای گردآوری و استقرار سپاه بوده است.

ظل السطان بسیار به شکار علاقه داشت. شمار شکارهای او به اندازهای بود که میگویند باعث انقراض نسل کل و قوچ و سایر حیوانات در منطقه شده است.

دولتخانۀ صفوی بهعنوان یادگاری از آخرین دوره پایتختی شهر اصفهان، در زمان صفویان، یکی از عظیمترین مجموعه کاخهایی بود که میتوان در پایتختی مشاهده کرد. گسترۀ یک و نیم فرسنگی این مجموعه از شرق به میـدان نقشجهان، از غرب به خیابان چهارباغ، از جنوب به باروهای شهر (باروی واقع در قسمت شمالی مدرسۀ چهارباغ) و از شمال به دیوار کاخ عالیقاپو محدود شده بود؛ محدودهای بسیار واجد ارزش که نهتنها شـاردن (جهانگرد و ســفــرنامـهنویس فرانسوی) بلکه بسیاری دیگر ازسیاحان و جهانگردان نظیر کمپفر آلمانی نیز آن را ستوده و زیباییهایش را در کروکیها و گراورهایی به تصویر کشیــدهاند.