روزهای بعد از کنکور برای منِ نیمهدانشجویی که تمام نوجوانیام با خواندن رمانهای مختلف ایرانی، روسی، انگلیسی و غیره گذشته بود، آشنایی با کتابهای نادر ابراهیمی و رسیدن از کتابهای ابراهیمی به شخصیت او، چیزی فراتر از یک آشنایی و مطالعه ساده بود.
«رجعت به ریشهها»، «در میانه میدان» و «حرکت در اوج»، روایتی است از آیت الله خمینی. آنچه نادر ابراهیمی با اعتقاد قلبی خویش به ایشان، مینگارد و به قول خودش، اثری است تکرارنشدنی: «همینقدر میگویم که در عمر خویش، کاری چنین کمرشکن، درهمکوبنده و خوفانگیز انجام ندادهام، و نه دیگر خواهم داد.»
تا توانی، میگریز از یار بد/ یار بد، بدتر بود از مار بد/ مار بد، تنها تو را بر جان زند/یار بد، بر جان و بر ایمان زند» حذف این بیت (که تا چندی پیش منسوب به مولانا بود)، از درس چهارم کتاب فارسی پایه نهم، دوباره جنجالبرانگیز شد و انگشت اتهام را روانه سیستم آموزشی کرد. این اقدام را میتوان همچون سایر تغییرات کتب درسی، اتفاقی تعمدی و بنا به ذائقه مؤلفان و گردآورندگان این کتابها دانست؛ چرا که این موضوع، مسئله تازهای نبود و حذف و جابهجایی محتواهای آموزشی و همچنین اعمال تبعیضهای جنسیتی بارها در کتب درسی رخ داده و با اعتراضهای بسیاری نیز روبهرو شده؛ تا آنجا که این انتقادها باعث شد خود مسئولان آموزشوپرورش نیز از مواضعشان کوتاه بیایند و بهخاطر آن عذرخواهی کنند.