به گزارش اصفهان زیبا؛ بر سر نخواستن ریاست هیئت‌های ورزشی که ارتباطی با معلولان دارد، دعواست؛ تفاوتی هم ندارد هیئت نابینایان باشد یا ناشنوایان یا بیماران خاص یا هیئت ورزش‌های جانبازان و معلولان.
ریاست برخی هیئت‌های ورزشی طالب زیادی دارد؛ تا جایی که به چالش بزرگی برای مدیران ورزشی استان تبدیل‌شده است و مجامع انتخاباتی برخی هیئت‌ها به درگیری شدید می‌انجامد؛
در تعدادی دیگر از هیئت‌ها نیز جنجال‌های مربوط به انتخاب رئیس، تا مدت‌ها پس از انتخابات نیز ادامه دارد؛ همچنان که یک سال و نیم پس از انتخابات هیئت کبدی استان اصفهان، با تلاش مستمر منتقدان هیئت، رأی به ابطال مجمع داده شد و در هیئت ورزش کارگری نیز سه ماه پس از برگزاری انتخابات، مخالفان رئیس با برپایی مجمع فوق‌العاده او را از ریاست هیئت برکنار کردند.
اما در هیئت‌هایی که به‌نوعی به ورزش معلولان مربوط است، نه‌تنها ریاست هیئت مشتاقی ندارد، بلکه راضی‌کردن گزینه مناسب برای برعهده‌گرفتن ریاست هیئت نیز پروسه دشواری است که مدیران ورزش استان یا فعالان آن رشته باید طی کنند.
پس از پایان جنگ، ورزش قشر معلولان در فدراسیون ورزشی جانبازان و معلولان متمرکز شده بود؛ اما در ادامه، تصمیم به تخصصی‌سازی فعالیت‌ها گرفته شد و بر اساس معلولیت‌ها، دسته‌بندی فدراسیونی انجام شد و به‌تبع آن در استان‌ها نیز هیئت‌های استانی شکل گرفت که در ادامه، مروری بر وضعیت هیئت‌های ورزشی معلولان در اصفهان خواهیم داشت.
در دسته‌بندی هیئت‌های ورزشی، هیئت کم‌بینایان و نابینایان، ورزشکاران کم‌بینا و نابینا در رشته‌هایی چون گلبال، شطرنج، جودو و دوومیدانی را تحت پوشش دارد.
هیئت ناشنوایان ویژه ورزشکارانی است که با مشکل شنوایی مواجه هستند و رشته‌هایی چون کشتی، فوتسال، تنیس، تنیس روی میز، کاراته، شطرنج، تیراندازی و جودو را در بر می‌گیرد.
بیماران خاص همانند تالاسمی، دیابت و افرادی که پیوند داشته‌اند نیز زیرمجموعه هیئت بیماران خاص قرار می‌گیرند و امکان فعالیت در رشته‌هایی چون دوومیدانی، دارت، تنیس روی میز و فوتسال فراهم است و معلولیت جسمی و مغزی و جانبازان نیز تحت پوشش هیئت ورزش‌های جانبازان و معلولان است که به لحاظ گستردگی و تعداد جمعیت تحت‌پوشش بزرگ‌تر از دیگر هیئت‌هاست و ورزشکاران آن در رشته‌های زیادی چون والیبال نشسته، بسکتبال با ویلچر، دوومیدانی، شنا و تیراندازی فعالیت می‌کنند.
در سال‌های ابتدایی فعالیت هیئت جانبازان و معلولان، سردار صبوری ریاست آن را برعهده داشت؛ اما در ادامه، محمدرضا آقاباباگلیان که خود از جانبازان جنگ بود، ریاست هیئت را برعهده گرفت که مسئولیت او پنج دوره چهارساله تداوم داشت و درنهایت به دلیل ممنوعیت فعالیت بازنشسته‌ها در ورزش، اهالی این هیئت به سراغ منصور کندری، رئیس بیمارستان میلاد رفتند و او را راضی به ریاست هیئت کردند.
در زمانی که باباگلیان مسئولیت یکی از شهرداری‌های مناطق اصفهان را برعهده داشت، با پیگیری‌های انجام‌شده و موافقت شورای اسلامی و شهرداری اصفهان، کلنگ احداث مجموعه اختصاصی ورزش جانبازان و معلولان به زمین خورد و حدود یک دهه بعد به بهره‌برداری رسید.
مجموعه ورزشی شهید میثمی که در منطقه 13 شهرداری اصفهان واقع‌شده، یکی از استانداردترین سالن‌های ورزشی معلولان در سطح کشوری به شمار می‌آید؛ تا جایی که بیشتر اردوهای تیم ملی بسکتبال با پاراالمپیک در این مجموعه انجام شد و پیش از دوره کرونا نیز کشورهایی مانند عراق و بحرین اردوهای ملی خود در رشته‌های مرتبط با معلولان را در این سالن برگزار می‌کردند.
هیئت کم‌بینایان و نابینایان یکی دیگر از هیئت‌هایی است که از بدو شروع فعالیتش در اواخر دهه هفتاد تاکنون، مسئولیت آن را مدیران اداره بهزیستی اصفهان برعهده داشته‌اند و ورزشکاران این قشر با استفاده از این تبصره حمایتی، از امکانات سخت‌افزاری بهزیستی بهره‌مند شده‌اند.
از ابتدای فعالیت این هیئت، محمود محمدزاده، مدیرکل وقت بهزیستی، ریاست آن را تا زمان بازنشستگی ادامه داد؛ اما در پایان دوره مسئولیت او با توجه به اینکه مدیرکل بعدی، یعنی سعید صادقی، ریاست هیئت ناشنوایان را برعهده گرفته بود، اصغر فیاض، معاون اداره بهزیستی و دبیر سال‌های گذشته هیئت، با کسب اکثریت آرا ریاست هیئت را در اختیار گرفت که تا پایان دوره بازنشستگی او در بهزیستی این مسئولیت استمرار داشت.
پس از فیاض، این بار نوبت به مرضیه فرشاد، مدیرکل بهزیستی رسید تا عهده‌دار ریاست هیئت شود؛ اما پیش از آنکه دوره قانونی ریاست هیئت به پایان برسد، بازنشسته شد و در مجمع انتخاباتی هیئت، ولی‌الله نصر به‌عنوان رئیس هیئت انتخاب شد که البته ریاست او در هیئت نابینایان و کم‌بینایان پس از کناررفتن از مدیرکلی بهزیستی استان همچنان استمرار داشته است.
فعالیت ورزشی ناشنوایان در ایران به گذشته‌های دور بازمی‌گردد؛ اما از زمان سامان‌دهی هیئت، احمد مینائیان که مربی کشتی ناشنوایان بود و ارتباط زیادی با این قشر داشت، مسئولیت آن را عهده‌دار بود.
در مقطعی وزارت ورزش و جوانان رأی به ادغام هیئت ناشنوایان و بیماران خاص داد که مینائیان از ریاست هیئت کنار رفت و ورزش ناشنوایان تحت پوشش هیئت جدید قرار گرفت؛ اما این موضوع ادامه نیافت و با توجه به اعتراض‌های صورت‌گرفته، تفکیک هیئتی صورت گرفت و فعالان این قشر نیز برای استفاده از امکانات و حمایت‌های بهزیستی، به سراغ سعید صادقی، مدیروقت بهزیستی رفتند و نظر مثبت او برای ریاست هیئت را جلب کردند.
ریاست صادقی در هیئت ناشنوایان پس از رفتن او از بهزیستی به استانداری نیز ادامه پیدا کرد که مسئولیت او چندی قبل به پایان رسید و اداره ورزش و جوانان استان، برای سرپرستی هیئت شرایط ویژه ورزشکاران پیوند اعضا و بیماران خاص، در ابتدای دهه هشتاد مسئولان ورزشی را به فکر سامان‌دهی ورزش این قشر انداخت.
پس از شروع به کار فدراسیون بیماران خاص، اولین هیئت استانی در اصفهان راه‌اندازی شد و عباس یزدان‌پناه، یکی از فعالان در خیریه‌های بیماران پیوندی و خاص، مسئولیت هیئت را در اختیار گرفت و تا زمان فوت او نیز ریاستش استمرار داشت.
یزدان‌پناه در طول این سال‌ها، از امکانات خیریه شخصی برای ورزش این قشر و حمایت آن‌ها استفاده کرد تا یکی از نام‌های ماندگار ورزش استان لقب بگیرد.
پس از درگذشت یزدان‌پناه، فعالان این هیئت به سراغ قاسمعلی رحیمی، یکی از کارآفرینان صنعتی استان رفته و او را برای ریاست هیئت برگزیدند تا با استفاده از توان مالی و ارتباطات او فعالیت‌هایشان را تسهیل کنند.
طی سال‌های گذشته که به دلیل مشکلات مالی وزارت ورزش و جوانان و به‌تبع آن ادارات ورزش استان‌ها، روند اختصاص بودجه به هیئت‌های ورزشی ازجمله هیئت‌های معلولان کاهش پیداکرده است، لزوم حضور رؤسای با وضع مالی خوب یا با نفوذ بیشتر از گذشته احساس می‌شود؛ آن‌هم رؤسایی که به‌زحمت راضی به قبول مسئولیت می‌شوند و با سلام‌وصلوات باید آن‌ها را حفظ کرد و فرارسیدن هفته پاراالمپیک بهانه‌ای شد تا مروری بر وضعیت این هیئت‌ها داشته باشیم.
