به گزارش اصفهان زیبا؛ معمولاً بین هر فردی ممکن است مشاجره پیش آید در این بین اما بین والدین و کودکان نیز چنین برخوردهایی اتفاق می‌افتد که باید دید چطور می‌توان از آن پیشگیری کرد:
زمان را برای کودکتان قابل پیش‌بینی کنید
قدم اولی که باید طی کنید این است که نیم ساعت قبل از انجام هر کاری به کودکتان اطلاع دهید و او را در جریان کاری که باید انجام دهید قرار دهید.
مثلاً در صورتی که در منزل اقوام هستید و با کودکان دیگر بازی می‌کند، نیم ساعت قبل از رفتن به او اطلاع دهید که باید برای رفتن آماده شود.
در مرحله دوم 10 دقیقه بعد دوباره با زبان عاری از خشم که نحو کلام دستوری نباشد، مجدد به او یادآوری کنید که وقتی عقربه روی عددی که مشخص شده قرار گیرد، باید به منزل بازگردید.
با این روش می‌توانید ذهن کودک را آماده‌سازی کنید و زمان‌بندی را به او بیاموزید.
در قدم آخر شما نیاز به قاطعیت دارید؛ در صورت عدم همکاری کودک طبق آنچه گفته شد، عمل کنید.
شاید یک بار برای شما و او سخت باشد، ولی خواهد آموخت که به زمان حساس‌تر باشد و از والدین حرف‌شنوی داشته باشد.
این تکنیک کاربرد بسیاری دارد. به عنوان مثال هنگام حمام بردن یا برگشت از مکان تفریحی که اکثر کودکان می‌خواهند با گریه و زاری به بازی ادامه دهند، این روش ترفندی مؤثر به نظر می‌رسد.
کودک نباید احساس کند به او دستور می‌دهید. یادتان باشد هنگامی که از هر تکنیک تربیتی استفاده می‌کنید، نباید کودک احساس ضعف کند.
وقتی می‌خواهید به او ساعت را یادآوری کنید، از لحاظ فیزیکی کنارش بنشینید و خود را هم قد و اندازه او کنید.
قاطع باشید نه خشن
چنانچه کودک در برابر درخواست والدین و فرمان‌ها سرپیچی کرد، راه بعدی که بهتر است والدین برگزینند این است که روبروی کودک بنشینید و با او هم سطح شوید، طوری که چشمان او را مستقیم ببینید و به کودک بگویید من پدر یا مادر تو هستم.تو که هستی؟
مسلماً کودک پاسخ خواهد داد فرزند یا دختر یا پسر شما.
در جواب باید گفت: خب حالا که شما بر فرض مثال دختر من هستی و من مادرت، تو باید به حرف من گوش بدهی و هم اکنون برای رفتن به منزل آماده شوی. در صورت مقاومت، می‌توان از روش‌هایی از قبیل شرح پیامد استفاده کرد.
اینگونه به او گفته می‌شود چنانچه هم اکنون حرفم را گوش ندهی، برای مدتی از دیدن تلویزیون و کارتون محروم می‌شوی.
مدت زمان باید دقیق مشخص شود و با قاطعیت برخورد شود، وقتی که یک بار فرزند شما شاهد قاطعیتتان باشد، دیگر تصمیم نخواهد گرفت با گریه و زاری به خواسته‌اش برسد.
فراموش نشود رفتار قاطعانه با پرخاشگرانه متفاوت است؛ شما باید چهره‌ای آرام و قاطع داشته باشید چراکه کودکان در برابر خشونت واکنش نشان می‌دهند.
دلیل منطقی کارساز نیست
هیچ‌گاه سعی نکنید کودکان سن پایین را با آوردن دلایل منطقی به جهتی که می‌خواهید سوق دهید.
کودکان زیر 7 سال منطق و استدلالشان همانند بزرگسالان نیست منطق آنها همان خواسته‌ای است که در زمان حال دارند.
آوردن این دلایل که باید پارک را ترک کنیم زیرا چند ساعت دیگر در منزل مهمان داریم و آنها پشت درب می‌مانند برای کودکان قابل پذیرش نیست.
باید آنها را با دلایل و ترفندهای دیگری قانع کرد.
قرارداد بستن با کودکان تا حدودی در این زمینه کمک می‌کند.مثلا با او قرارداد ببندید که اگر هر دفعه سر زمانی که شما می‌خواهید از پارک به منزل برگردید، او به حرف شما گوش کند، تعداد دفعاتی که در هفته او را به پارک می‌برید، بیشتر خواهد شد. در غیر این صورت او را کمتر به مکان‌های تفریحی ببرید.
همیشه باید از قبل کودکتان را برای هر گونه تغییر در محیط آماده کنید.
برای رفتن به محیط‌های جدید اول برایشان در مورد افرادی که آنجا هستند و فعالیت‌هایی که او می‌تواند انجام دهد، صحبت شود.
این آمادگی ذهنی به کودک اجازه می‌دهد پذیرش بیشتری برای تغییرات محیطی داشته باشد و در برابر تغییرات مقاومت نکند.
تنها نتیجه مقاومت کودکان در برابر تغییرات تنش‌ها و درگیری والدین با فرزندان است که نتیجه‌ای به جز درماندگی والدین و عدم تربیت صحیح ندارد.
