به گزارش اصفهان زیبا؛ خیر! گمان نکنید فاجعه تخریب بافت‌های قدیمی و محلی در شهرهای کشور تنها مربوط به دوره‌های گذشته است.
امروز درحالی‌که حتی یک نوجوان 10 ساله هم از ارزش و اهمیت آثار تاریخی باخبر است، بسیاری از مدیران و متولیان شهری، توسعه شهر و ساخت‌وسازهای عمرانی را به نگهداری و صیانت از بافت تاریخی ترجیح می‌دهند.
آن‌ها درصدد این هستند تا با احداث پروژه‌های عمرانیِ آن‌چنانی و دهان‌پرکن، کارنامه درخشانی برای کسب مسئولیت‌های درشت بعدی خود مهیا کنند.
نمونه‌های تخریب بافت‌های تاریخی
شرمساریم که بگوییم در همین چند دهه اخیر تخریب‌های بسیار تأسف‌برانگیزی در شهرهای مختلف کشور در حوزه بافت‌های تاریخی رخ داده که در ادامه تنها به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:
- تخریب حمام صفوی خسروآقا به بهانه ساماندهی خیابان حکیم و سپه در اصفهان؛
- تخریب بافت قدیمی اطراف میدان عتیق به بهانه توسعه در اصفهان؛
- تخریب گسترده‌ای از بافت تاریخی حریم میدان نقش‌جهان به بهانه بدنه‌سازی گذر آقا نجفی در اصفهان؛
- تخریب بافت تاریخی به بهانه احداث خیابان میرداماد در اصفهان؛
- اجرای پروژه ناموفق کف سازی چهارباغ عباسی در اصفهان؛
- اجرای پروژه ناموفق بدنه‌سازی ضلع شرقی چهارباغ عباسی در اصفهان؛
- تخریب بافت قدیمی خیابان طالقانی به بهانه احداث ساختمان ارگ جهان‌نما در اصفهان؛
- تخریب گسترده بافت تاریخی اطراف حرم شاه‌چراغ (ع) در شیراز به بهانه ساماندهی و نوسازی؛
- تخریب گسترده بافت تاریخی اطراف حرم امام رضا (ع) در مشهد به بهانه ساماندهی و نوسازی؛
- تخریب حمام بازار قاجاری بابل به بهانه توسعه؛
- تخریب تکیه تاریخی محله حصیرفروشان در بابل؛
- تخریب حمام تاریخی میرزا یوسف (یادگار عصر صفویه) در بابل؛
- تخریب پل تاریخی محمدحسن خان قاجار در بابل؛
- تخریب بافت تاریخی به بهانه احداث خیابان بخشداری در خمینی‌شهر؛
- تخریب بافت و بناهای تاریخی متعدد همچون شمس‌العماره، عمارت صاحب ایوان، باغ شمال و چندین حمام و مسجد تاریخی به بهانه اجرای پروژه عتیق در تبریز؛
- تخریب بافت تاریخی به بهانه توسعه در همدان.
البته همچنان تعداد این موارد از شمار بیرون است و نمونه‌های تخریب بی‌شماری وجود دارد.
