گوی کمرِ افزایش یافته
به صورت طبیعی و آناتومیک یک تقعر (فرو رفتگی) تحتانی در ناحیه پایین کمر وجود دارد که به آن گودی کمر یا لوردوز کمری می‌گویند و از طرفی هم یک تحدب(برآمدگی) بالاتر از آن در ناحیه ستون فقرات سینه‌ای وجود دارد که به آن کیفوز می‌گویند. انحنای مقعر دیگری هم در ناحیه گردن وجود دارد که به آن لوردوز گردنی گفته می‌شود. این حالت انحناها در ستون فقرات که حالت مارپیچ و فنری شکل را ایجاد می‌کند، سبب افزایش تحرک ستون فقرات و حالت انعطاف‌پذیری آن می‌شود. افزایش این قوس‌های طبیعی بدن منجر به ایجاد گودی کمرِ افزایش یافته یا افزایش کیفوز(گوژپشتی) می‌شود. هر عامل و هر حالتی که سبب شود این قوس‌های طبیعی کمر و گردن و پشت به هم بخورند، باعث افزایش فشار به استخوان‌ها و مفاصل عضلات و اعصاب می‌شوند. به دنبال آن هم ممکن است مشکلات شدیدتر مانند دیسکوپاتی در ستون فقرات ایجاد شود.
علائم و راه تشخیص گودی کمرِ افزایش یافته
علائم گودی کمر به میزان شدت این بیماری بستگی دارد، این علائم عبارتاند از:
اگر از کنار به مفصل کمر نگاه شود، کمر به شکل سی انگلیسی (C) است. همچنین قوس کمر افزایش یافتــــــه است.
وقتی بیمار روی زمین دراز می‌کشد، فاصله زیادی بین قسمت تحتانی کمر با زمین وجود دارد.
بروز درد و ناراحتی در ناحیه تحتانی کمر هست.
در این بین اگر علائم زیر را داشتید، فورا به پزشک مراجعه بفرمایید:
بی‌حسی
گزگز و مور مور
اختلال در عملکرد حسی و حرکتی اندام‌ها
اسپاسم عضلانی شدید و درد شدید
تغییراتی در ادرار/ مدفوع
عوامل ایجاد گودی افزایش‌یافته کمر
چاقی و اضافه وزن
ضعیف بودن عضلات شکم
زایمان‌های متعدد و به دنبال ضعف عضلات جدار شکم
استفاده زیاد از کفش پاشنه بلند
عدم تعادل عضلانی (ضعف عضلات شکم و سرینی، کوتاهی عضلات اطراف ستون فقرات کمری، جلوی رانی و خم‌کننده لگن)
بعضی از بیماری‌های ژنتیکی مثل آکندروپلازی (اختلال ژنتیکی که باعث رشد غیرطبیعی غضروف و کوتاهی قد می‌شود) و مشکلات مادرزادی ستون فقرات و اختلالات عصبی عضلانی (همانند دیستروفی عضلانی و یا بعضی اختلالات سیستم اعصاب)
اسپوندیلولیستزیـــــــس(جابه‌جایی مهره‌های کمری به سمت جلو)
جراحی در قسمت کمر
عارضه هایپرکایفوزیس(انحنای بیش از حد ستون فقرات سینه‌ای)
وجود بیماری و التهاب در دیسک بین مهره‌ای
پوکی و نرمی استخوان
کمبود ویتامین دی(راشیتیسم)
ورزش‌های مناسب برای درمان گودی افزایش یافته کمر
گودی کمر ناشی از عدم تعادل عضلانی، چهار گروه از عضله‌ها را درگیر می‌کند، دو گروه از عضلات خیلی قوی هستند و دو گروه دیگر ضعیف‌تر از حالت طبیعی هستند که باید تقویت شوند. عضلاتی که باید تقویت شوند، عبارتاند از:
کشش عضلات کمری و خم‌کننده مفصل ران به ویژه عضله‌های ایلیوپسواس
تقویت عضلات شکم و باز‌کننده مفصل ران به ویژه در قسمت همسترینگ و عضله سرینی بزرگ
کشش عضله‌های خم‌کننده مفصل ران: هم عرض شانه خود به صورت مستقیم بایستید. پای راست خود را یک گام به عقب ببرید. زانوی چپ را 90 درجه خم کنید . این وضعیت را تا 10 شماره حفظ کنید و سپس به موقعیت اولیه خود بازگردید. بعد از آن همین حرکت را برای پای راست انجام دهید. این کار را برای هر پا پنج بار تکرار کنید.
کشش کمر: به پشت دراز بکشید و زانوها را تا قفسه سینه بالا بیاورید. بازوها را اطراف زانوها حلقه کنید و آن‌ها را تا جایی که می‌توانید به سمت داخل و شکم بکشید. این حالت را ۳۰ ثانیه حفظ کنید و حرکت را سه تا پنج بار تکرار کنید.
تقویت عضله‌های شکم: برای انجام نرمش‌های کرانچ شکم، روی زمین دراز بکشید، زانوها را خم کنید و پاها را صاف روی زمین قرار دهید. سپس سر و قسمت بالایی شانه‌ها را به آرامی، بالا بیاورید.
نحوه انجام حرکت تقویت عضله‌های سرینی بزرگ
برای شروع حرکت روی تشک دراز کشیده و زانوهای خود را خم کنید.سپس عضلات سرینی و شکمی را منقبض کرده و باسن را بالا بیاورید.چند ثانیه در همین حالت مانده و دوباره باسن خود را روی تشک قرار دهید.حرکت پل باسن برای درمان گودی کمر را در ۳ ست با ۲۰ تکرار تمرین کنید.
