همچنین تعداد واکسنهای تزریق شده نیز ۴۸۴ هزار و ۴۷۰ دوز ۳۷۲ هزار و ۹۵۱ نفر دوز اول – ۱۰۸ هزار و ۶۹۱ نفر نیز دوز دوم پرستاران؛ سهمیه ۱۸۰ هزار دوز میزان تزریق ۳۵ درصد بیماران نادر و خاص مانند تالاسمی، هموفیلی، کلیوی، سرطانی و ام اس؛ سهمیه ۴۵۰ هزار دوز میزان تزریق ۲۰ هزار دوز، سالمندان بهزیستی؛ سهمیه ۷۵ هزار دوز میزان تزریق ۱۳ هزار و ۱۶ دوز پزشکان مطب دار وداروسازان بالای ۵۰ سال؛ ۴۵ هزار دوز تزریق شده کارکنان پسماند ۲۰۰ نفر واکسینه شدند؛ ۱۱۰ نفر پرسنل جمع آوری پسماند و ۹۰ نفر مسئول آرادکوه، پرسنل بهشت زهرا حدوداً ۶۰۰ نفر هر دو دوز واکسن 185 نفر از ورزشکاران المپیک تاکنون واکسن کرونا دریافت کردهاند. ۹ هزار نفر از جامعه ایثارگری شامل جانبازان دو چشم نابینا، ضایعه نخاعی، دو عضو قطع و بیشتر، جانبازان شدید شیمیایی نیز واکسن دریافت کردهاند. کمبود واکسن در کشور و بازار مکاره کرونا و مرگ و میرهای تمام ناشدنی ناشی از این بیماری باعث شده تا همه به دنبال تأمین واکسن باشند و خودشان را به هر دری بزنند تا با تهیه و تزریق واکسن، از مرگ احتمالی جلوگیری کنند؛ درست مثل شهرداری آبادان که لباس پاکبانها را به تن کرد و با زدن ماسک خودش را به جای آنها جا زد تا بتواند از سهمیه واکسن این افراد در اولویت استفاده کند و لابلای پاکبانها قرار گیرد و لابد هم اگر فضای مجازی دست او را رو و ماجرا را فاش نمیکرد، به روی خود هم نمیآورد! یا کسانی که در به در با جیبهای پر از پول به دنبال خرید غیرقانونی واکسن هستند و در این باره هم غمی ندارد که چرا که اگر روزی و روزگاری واکسن، حتی اگر با قیمت بسیار کلان هم وارد بازار شود، آنها قادر به تأمین آن هستند و به راحتی میتوانند آن را بخرند.
در این میان، اما کارتن خوابها و کودکان کار، گروههای آسیب پذیر و فراموش شدگان همیشگی که در این 15 ماهی که از شیوع کرونا در کشور میگذرد، بدترین روزها و شرایط موجود را طی میکنند، جزء گروههایی هستند که حتی در رابطه با تزریق واکسن نیز به فراموشی سپرده شدهاند؛ همانهایی که مدام در کوچهها و خیابانها پرسه میزنند و هیچ سرپناه و ماوایی برای، لختی آسودن و بی خیال غم و غصه شدن ندارند و اسامیشان هم شاید در هیچ نهاد و ارگان رسمی ذکر نشده باشد و به همین دلیل نیز معلوم نیست نامشان چه زمانی در اولویت تزریق واکسن قرار بگیر؛ این درحالی است که کارتن خوابها به دلیل سوء تغذیه و اعتیاد و مشکلات جسمی بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری کووید 19 قرار دارند و همچنین به دلیل زندگی در خیابانها و معابر عمومی و عدم امکان رعایت بهداشت فردی و عمومی واکسینه نکردن آنها میتواند برای سایر افراد دیگر جامعه نیز خطرناک باشد؛ این درحالی است که هنوز وزارت بهداشت، در برنامه واکسیناسیون خود، نامی از این افراد نبرده است و آنها را به طور کل نادیده گرفته است. فعالان مدنی و کنشگران اجتماعی نیز در این باره سکوت کردهاند و سخنی نگفتهاند!
