شروع کاری این هفته بورس با دو اتفاق مهم و تأثیرگذار همراه بود؛ اما یکی از این دو خبر، زیر سایه خبر مهمتر فرصت بروز کامل نیافت.
اولین روز کاری هفته با آخرین روز ثبتنام نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری مصادف شد و چهرههای متعدد و سرشناسی برای ثبتنام اقدام کردند.
از سوی دیگر، دامنه نوسان روزانه سهام بعد از حدود سه ماه، به حالت عادی بازگشت و این در شرایطی است که بازار به این موضوع واکنش خاصی نشان نداد.
برخی از فعالان بازار اعتقاد دارند با توجه به مشخصشدن نامزدهای پست رئیسجمهوری، متقارنشدن دامنه نوسان و همچنین نزدیکشدن به فصل مجامع،
بازار سرمایه پتانسیل لازم برای بازگشت به مدار صعود را دارد. چقدر باید به این موضوع خوشبین باشیم؟
برای اینکه بتوان آمادگی بازار را برای بازگشت به روند صعودی سنجید،
در گام نخست باید چهره فعلی بورس را ترسیم و آن را با چهره روزهای پررونق و سبزپوش بورس مقایسه کرد.
در این شرایط راحتتر میتوان بازار را رصد کرد و ریسک کمتری متحمل شد.
رکود، رخوت و ادامه ریزشها
این روزها ارزش معاملات نسبت به یکیدو هفته قبل رشد نسبی داشته است.
حدود دو هفته پیش، ارزش معاملات خرد روزانه کمتر از دوهزارمیلیارد تومان بود
و این روزها به لطف بهبود نسبی تقاضا، ارزش معاملات خرد به فراتر از سههزارمیلیارد تومان رسیده است.
اگرچه معاملات برخی نمادهای لیدر و شاخصساز متعادل و متمایل به رنگ سبز است،
اما همچنان حدود 60درصد از نمادهای فعال در بازار سرمایه در صف فروش گرفتار هستند.
برایند خریدوفروش حقیقیها نیز بیانگر خروج نقدینگی از سوی این دست از سهامداران و تزریق نقدینگی به صندوقهای درآمد ثابت است.
شاخص کل و شاخص هموزن نیز در برخی از روزها برخلاف جهت یکدیگر حرکت میکنند.
اگرچه متغیرهای بنیادی از بهبود نسبی شرایط بازار حکایت دارد؛ اما همچنان پتانسیل و قدرت لازم برای پایانبخشی به روند نزولی بورس فراهم نشده است.
یاد باد آن روزگاران
در روزهایی که بازار سرمایه یکدست سبزرنگ بود و بیشتر نمادها در صف خرید قرار داشتند، ارزش معاملات خرد روزانه به مرز 30هزار میلیارد تومان نیز نزدیک شد.
در آن زمان (محدوده چهار ماه نخست سال 99) هرروز شاهد ورود نقدینگی از سوی سهامداران حقیقی بودیم.
فارغ از آماری که نشان میداد سهامداران حقیقی در هرروز نزدیک به هزارمیلیارد تومان نقدینگی به این بازار تزریق میکنند،
ازدحام سهامداران تازهوارد در کارگزاریها نیز آشکارا وضعیت بازار را نشان میداد.
شاخص کل و شاخص هموزن در بیشتر روزها رشد بین یک تا 3درصدی را تجربه میکردند و در حدود چهارماهونیم، نماگر بازار رشد 300درصدی را به ثبت رساند.
با مقایسه این دو پاراگراف بهروشنی میتوان دریافت که هیچکدام از المانهای حاکم بر بازار،
نشاندهنده شروع روند صعودی یا حتی پایان روند نزولی نیست. در این روزها فقط جو روانی حاکم بر بازار بهبود یافته است.
انتخابات، مذاکرات وین، مجامع و چند متغیر دیگر
با پایانیافتن مهلت ثبتنام نامزدها، حداقل مشخص شد چه کسانی تمایل به تصدی پست ریاستجمهوری دارند و توجه به بورس در اولویت کدام نامزد قرار دارد.
اگرچه همچنان هفتخان دیگر برای مشخص شدن چند نامزد نهایی وجود دارد،
اما حداقل گمانهزنیها درباره اینکه کدام شخصت معروف پا به عرصه میگذارد و کدامیک نمیگذارد، پایان یافت.
تا همینجا بخشی از فضای مهآلود پیش روی سرمایهگذاران شفاف شد و درنتیجه جو روانی بازار هم بهبود یافت؛
بااینحال مذاکرات وین در حال پیگیری است و از آن سمت نیز فقط گمانهزنیهایی درباره آزادسازی پولهای بلوکهشده، رفع تحریمها و… به گوش میرسد.
در راستای این مذاکرات نرخ ارز در کشور افت چشمگیری داشت؛ اما نتوانست از محدوده حمایتی 20هزار تومان پایینتر بیاید.
اکنون بسیاری از سرمایهگذاران اعتقاد دارند محدوده فعلی دلار (درباره 20 تا 22 هزار تومان) منطقه قابلقبول و منطقی برای نرخ دلار است؛
درنتیجه ترس ریزش سنگین دلار، کمرنگ شده است. اکنون فضای نااطمینانی در بازارها بهبود یافته است
و این مسئله در افزایش ارزش معاملات خرد نمایان شده است.
از سوی دیگر، در کنار افزایش قیمت جهانی کامودیتیها، نزدیکشدن به فصل مجامع و گزارشهای مناسب شرکتها عاملی برای تقویت تقاضاست.
بازگشایی برخی نمادهای کوچک نیز با افت 20 تا 30درصدی همراه است و این مسئله به متعادلشدن این نمادها کمک شایانی کرده است.
اگر اینطور فرض کنیم که این نمادها نیاز به اصلاح 20 تا 30درصدی داشتهاند، چهبهتر که مرگ یکبار و شیون هم یکبار!
