به گزارش اصفهان زیبا؛ روند نزولی وزنه‌برداری کشور که از المپیک توکیو آغاز شده بود، در پاریس منجر به ناکامی شد و در یکی از معدود ادوار المپیک، این رشته موفق به کسب سهمیه نشد.
شروع مدال‌آوری ورزش ایران در آوردگاه بزرگ المپیک با رشته وزنه‌برداری آغاز شد و جعفر سلماسی با کسب مدال برنز مسیری را گشود که بعدها توسط وزنه‌برداران دیگر ادامه یافت و در ادواری به اوج خود رسید و مدال‌های این رشته نقش تعیین‌کننده‌ای در رنکینگ نهایی کاروان ورزشی ایران داشت. وزنه‌برداری کشورمان در سال‌های اولیه حضور در المپیک، به تک مدال‌ها قناعت می‌کرد؛ اما در المپیک مکزیکو برای نخستین بار این رشته موفق به کسب مدال طلا شد و محمد نصیری در سبک‌وزن بر سکوی قهرمانی ایستاد.
روند مدال‌آوری سینوسی وزنه‌برداری ادامه داشت تا اینکه در المپیک سیدنی، رخداد مهمی به وقوع پیوست و حسین توکلی و حسین رضازاده، به دو مدال طلای این رشته دست پیدا کردند که این مدال‌ها مسیر را برای موفقیت‌های ادوار بعد هموار کرد.طلای رضازاده در دوره بعدی المپیک هم تکرار شد، اما اوج کار وزنه‌برداری ایران به المپیک لندن بازمی‌گردد که سه مدال طلا و یک مدال نقره برای ورزش ایران به دست آمد و درخشش وزنه‌برداران باعث شد تا رنکینگ تاریخی دوازدهم در المپیک به ورزش کشورمان اختصاص پیدا کند.
در المپیک ریو هم کیانوش رستمی و سهراب مرادی، دو طلای ارزشمند برای ورزش کشورمان کسب کردند، اما در المپیک توکیو، اثری از نام‌آوران وزنه‌برداری ایران در این رقابت‌ها نبود، بااین‌حال علی داودی موفق به کسب مدال نقره شد.
برای المپیک پاریس 2024، وزنه‌برداری کشورمان حتی در بخش کسب سهمیه هم عملکرد خوبی نداشت و از سه سهمیه بانوان و سه سهمیه مردان، تنها موفق به کسب دو سهمیه در بخش مردان شد و با یک تیم کم راهی این رویداد کرد.پیش از شروع المپیک پاریس و در گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای از نتیجه احتمالی، کیومرث هاشمی وزیر ورزش مدعی شد امید کاروان ایران برای مدال‌آوری به سه رشته کشتی، تکواندو و وزنه‌برداری است که در پاریس کشتی و تکواندو به پیش‌بینی‌ها عمل کردند و تمام مدال‌های ورزش کشورمان در این دو رشته به دست آمد، اما دو نماینده وزنه‌برداری ایران حکم توریست را داشتند و حتی داودی نتوانست مدال دوره گذشته‌اش را تکرار کند.
در المپیک گذشته که تیم ایران تنها یک مدال نقره به دست آورد، جامعه وزنه‌برداری ازجمله بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی انتقاد زیادی از عملکرد مدیران فدراسیون داشتند و در ادامه نیز این انتقادات باعث ایجاد تغییرات در فدراسیون شد و انوشیروانی که سابقه نایب‌قهرمانی در المپیک را داشت، بر مسند ریاست فدراسیون تکیه زد و بهداد سلیمی، قهرمان سنگین‌وزن کشورمان نیز یکی از مردان مؤثر فدراسیون بود، بااین‌حال تیمی که این فدراسیون راهی المپیک کرد، نتیجه‌ای نگرفت و بخشی از انتقادات به انوشیروانی و همکارانش وارد است.
از سوی دیگر او مدت‌زمان زیادی نیست که مسئولیت فدراسیون را برعهده گرفته و طبیعی است که یک قهرمان المپیکی در مدت کوتاهی پرورش پیدا نمی‌کند که از مسئولان فدراسیون دراین‌باره پرسیده شود که چرا ورزشکار مدال‌آور برای این رویداد تربیت نکرده‌اند، بااین‌حال این سؤال مطرح می‌شود که چه خللی در فرایند آماده‌سازی ورزشکاران رخ داده که حتی یک مدال برنز هم به دست نیامد و دست این رشته خالی ماند.جدا از بحث ناکامی تیم ملی وزنه‌برداری کشورمان در المپیک پاریس، سهم نداشتن اصفهان در این رویداد نیز مسئله مهمی است که باید واکاوی شود.اولین مدال تاریخ ورزش نصف جهان در ادوار المپیک در ریو 2016 به دست آمد و سهراب مرادی موفق شد به مدال طلای این رویداد دست پیدا کند.
مرادی در المپیک 2012 نیز در جمع تیم اعزامی ایران حضور داشت، اما موفق به کسب مدال نشد و چهار سال طول کشید تا مسیر قهرمانی را طی کند.مرادی برای المپیک توکیو هم می‌توانست با توجه به رکوردهایش مدال‌آور باشد، اما مصدومیت‌های متوالی و اختلافاتی که با فدراسیون پیدا کرد، مانع از آن شد او فرصت هت تریک حضور در المپیک را به دست بیاورد و پرونده این مدال‌آور ورزش اصفهان بسته شد.پس از درخشش رسول معتمدی در مسابقات آسیایی و جهانی، انتظار کسب سهمیه المپیک و مدال‌آوری در این رقابت‌ها وجود داشت و شرایط نیز به‌گونه‌ای پیش می‌رفت که تحقق این هدف دور از دسترس نبود، با این وجود شرایط طبق انتظارات پیش نرفت و مصدومیت معتمدی در هفته اول لیگ برتر وزنه‌برداری باعث شد تا او چند ماه از ورزش قهرمانی دور شود و درنهایت نیز به دلایلی که مشخص بیان نشد، او را به مسابقات انتخابی اعزام نکردند تا این وزنه‌برداری جوان لنجانی مهم‌ترین فرصت زندگی ورزشی‌اش را از دست بدهد.
اگر معتمدی در المپیک پاریس شرکت کرده بود، شانس کسب یک مدال برای او و ورزش اصفهان وجود داشت که هر دو این احتمالات از دست رفت و اهالی نصف جهان باید چشم‌انتظار بمانند تا شاید سهراب مرادی دیگری در عرصه وزنه‌برداری کشور پیدا شده و افتخارآفرین شود، اما ضروری است متولیان ورزش کشور و بزرگان وزنه‌برداری با کنار گذاشتن اختلافات ناکامی چندساله این رشته را آسیب‌شناسی کرده و برای کسب موفقیت در این رشته در هر دو بخش بانوان و آقایان، مسیر تازه‌ای را طراحی کنند.
