چگونه خود را دوست داشته باشم؟

به گزارش اصفهان زیبا؛ سالمندی، پدیده‌ای حیاتی و فرایندی است که تمام موجودات زنده، از جمله انسان را در بر می‌گیرد.

افراد سالمند، با مجموعه پیچیده‌ای از تغییرات جسمانی، روانی و اجتماعی روبه‌رو می‌شوند که بار سنگینی بر عملکرد روانی اجتماعی و سلامت روانی آنها ایجاد می‌کند. از این رو فرهنگسرای اسوه و مجتمع فرهنگی حضرت ولیعصر(عج) موضوع این هفته همایش خود را در طرح «خوب بمان» با سخنرانی مائده ملک‌زاده، روانشناس تخصصی خانواده و اختلالات یادگیری کودکان به این موضوع اختصاص دادند:

شفقت، روشی است که از روانشناسی اجتماعی، تحولی، تکاملی و نیز از دیگر الگوهای درمانی با مداخله مؤثر در انواع مشکلات مربوط به سلامت روانی برگرفته شده است.

درمان مبتنی بر شفقت به این موضوع اشاره می‌کند که افکار، عوامل، تصاویر و رفتارهای تسکین‌بخش بیرونی باید درونی شوند؛ در این صورت، ذهن انسان همانگونه که نسبت به عوامل بیرونی واکنش نشان می‌دهد، در مواجهه با این درونیات نیز آرام می‌شود.

در تمرین‌های شفقت‌درمانی بر تن‌آرامی، ذهن‌آرامی، شفقت به خود و ذهن‌آگاهی تأکید می‌شود که نقش بسزایی در آرامش ذهن فرد، کاهش استرس و افکار خودآیند منفی خواهد داشت.

همچنین شفقت بر خود علاوه  بر آنکه فرد را در مقابل حالات روانی منفی محافظت می‌کند، در تقویت حالات هیجانی مثبت نیز نقش دارد.

از جمله تمرین‌های اجرایی جهت افزایش شفقت و خودمهربانی با خود می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

بدانید که در حال مبارزه هستید

این را بدانید و تصدیق کنید که دوران سختی را سپری می‌کنید، حتی اگر یک شکست جزئی، اشتباه یا ناامیدی باشد. تصدیق آن بدون قضاوت باعث دلسوزی به خود می‌شود.

با گفتن این جمله شروع کنید: «این واقعاً سخت است و برای هر کسی سخت خواهد بود.» برای درک بیشتر از تکنیک اتوبوس و مسافران استفاده شد.

قبول کنید که ناقص هستید

سعی کنید وقتی اشتباه می‌کنید، یا متوجه کاستی‌های خود می‌شوید آن را طبیعی بدانید و خود را سرزنش نکنید.

در عوض، چیزی به خود بگویید یا کاری انجام دهید، درست مانند زمانی که دوست شما دچار اشتباهی شده است و شما او را آرام و راهنمایی می‌کنید.

باید بدانید سخت‌گیری نسبت به خودتان انگیزه‌ای برای تغییر یا بهتر شدن ایجاد نمی‌کند.

 افراد زمانی رشد می‌کنند که پذیرفته شوند، تشویق شوند و پرورش یابند.‌

از خودتان تعریف کنید

دوستان علاوه بر بالا بردن روحیه ما، دستاوردهایمان را در نظر می‌گیرند و به نقاط قوت ما اشاره می‌کنند. با تعریف و تمجید از خود، دوست خوبی برای خود باشید. مثلا:

• من به خود افتخار می‌کنم که به موقع سر کار می‌روم.
• من بدون اینکه عصبانی شوم، جلسه را به پایان رساندم. کارم عالی بود!
• من برای این کار خیلی تلاش کردم.
• من خوب هستم… .

حد و مرزی برای خود مشخص کنید

مرزهای سالم، راهی برای دوست داشتن خود و دیگران است.

برای محافظت از خود در برابر آسیب‌های جسمی و روحی باید حد و مرزهایی تعیین کنید.

مرزها می‌توانند به شما در مدیریت استرس و اولویت‌بندی آنچه برای شما مهم است، کمک کنند. آنها همچنین با برقراری ارتباط با انتظارات روشن در مورد اینکه دیگران چگونه می‌توانند با شما رفتار کنند و چگونه با آنها رفتار خواهید کرد، روابط را تقویت می‌کنند.‌(برای روابط مرز تعیین کنید)

 به احساساتتان احترام بگذارید

با دوری کردن از احساسات، احساسات از بین نمی‌روند. آنها در زمان دیگری ظاهر می‌شوند، به شیوه‌ای دیگر.

احترام به احساساتتان، هدیه‌ای است که به خودتان می‌دهید، این راهی برای تایید تجربیات شماست.

احساسات همچنین پنجره‌ای هستند به آنچه واقعاً نیاز دارید. به عنوان مثال، احساس خشم شما ممکن است به شما بگوید که بیش از حد کار کرده‌اید و خسته شده‌اید.

وقتی احساسات خود را نادیده می‌گیرید، نمی‌توانید نیازهای اساسی خود را برآورده کنید.

توجه به احساسات خود را شروع کنید و برای شروع، چند دقیقه به آرامی بنشینید و به احساسات خود فضایی بدهید تا به سطح بیایند.

توجه کنید که چه احساساتی ظاهر می‌شوند و سعی کنید آنها را نام ببرید.

رنگ‌آمیزی کنید

نقاشی و رنگ‌آمیزی شما را دغدغه‌های موجود می‌رهاند و در بستر کودکی می‌توانید با آرامش قدم بردارید.

سخن نهایی

دلسوزی به خود لازم نیست پیچیده باشد. به آرامی شروع کنید و با تمرین پیش بروید و به طبیعت آرام خود برسید.

به یاد داشته باشید، شما سزاوار مهربانی هستید و می‌توانید آن را به خودتان بدهید! شما مجبور نیستید آن را به دست آورید و فردی کامل باشید!