پس از قهرمانی زود هنگام فصل 20-19 که در فاصله هفت هفته مانده به پایان رقابت‌های آن فصل لیگ جزیره رقم خورد و به حسرت سی ساله آنفیلدی‌ها پایان داد؛ شاگردان یورگن کلوپ فصول پر نوسانی را پس از آن سپری کرده اند. از فصل ناامید کننده 21-20 که به لطف گل دقایق پایانی و معجزه وار آلیسون بکر توانستند سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را کسب کنند؛ اما در دیگر جام‌ها عملکرد بسیار ضعیفی از خود نشان دادند تا فصل بسیار درخشان 22-21 که منجر به قهرمانی در جام حذفی و اتحادیه شد و دو نایب قهرمانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا را نیز کسب کردند.
با اینکه در فصل گذشته شاگردان یورگن کلوپ عملکرد بسیار قابل قبولی از خود نشان دادند و انتظار می‌رفت با ورود داروین نونیز و کودی کاگپو حتی بهتر از فصل گذشته نیز عمل کنند؛ اما در نهایت فصل 23-22 تا به اینجا برای آن‌ها کاملا فاجعه بار پیش رفته است.
حذف از جام حذفی و جام اتحادیه و نیز شکستی تحقیر آمیز برابر رئال مادرید باعث شد تمامی‌‌آرزوهای آن‌ها برای موفقیت و کسب جام به فراموشی سپرده شود. از سوی دیگر در لیگ برتر نیز آن‌ها بسیار زود از رقابت قهرمانی جا ماندند و در حال حاضر با منطقه کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا هفت امتیاز فاصله دارند.
گرچه فاصله آن‌ها تا آخرین رتبه کسب سهمیه لیگ قهرمانان زیاد و دست نیافتنی نیست اما حضور نیوکاسل، برایتون و برنتفورد که فارغ از نمایش‌های دلنشین و جذابشان بسیار قدرتمند نیز ظاهر شده اند که این ماموریت را برای کسب این رتبه برای یورگن کلوپ بسیار دشوار کرده است.
شکست سنگین در برابر سیتیزن‌ها و زمزمه‌های اخراج
شکست سنگین هفته گذشته در برابر منچستر سیتی با نتیجه 4 بر 1 میخ دیگری را بر تابوت فرسوده لیورپول در این فصل کوبید. تیم کلوپ در آن بازی به سادگی در برابر نظم تیمی و روحیه بسیار بالای تیم پپ گواردیولا در حالی مغلوب شد که سیتیزن‌ها دو بازیکن اصلی خود یعنی فیل فودن و ارلینگ‌هالند را در ترکیب خود برای این مسابقه نداشتند.
تیم منچسترسیتی در پانزده دقیقه پایانی نیمه اول و همچنین در نیمه دوم به قدری قدرتمند ظاهر شد که گاها در مدت زمان طولانی تیم لیورپول حتی نمی‌توانست توپ را از نیمه زمین خود عبور دهد و بازی کاملا در اختیار آبی پوشان منچستر سیتی بود.
بازیکنانی که در فصول گذشته به خصوص در سالی که منجر به قهرمانی آن‌ها در لیگ برتر و یا پیش از آن در لیگ قهرمانان شد؛ جز مهم ترین ارکان موفقیت لیورپول بودند و نیز از آن‌ها به عنوان بهترین بازیکنان جهان در پستشان نام برده می‌شد؛ حال عملکرد بسیار ضعیفی از خود نشان می‌دهند. به عنوان مثال، جردن هندرسون و جیمزد میلنر که جز مهره‌های اصلی آنفیلدی‌ها در موفقیت‌های اخیرشان بوده اند، به دلیل افزایش سن دیگر آن اثر گذاری سابق را نداشته و کیفیتشان بسیار پایین آمده است.
همین افول کیفیت و محدودیت‌هایی که با افزایش سن برای بازیکنان پیش می‌آید و نمی‌توانند همچون گذشته موثر باشند. باعث شده جنگندگی و قدرت فیزیکی در میانه میدان برای لیورپول کاملا ناپدید شود و دیگر شاهد چنین کیفیتی در این پست در تیم کلوپ نباشیم.
از سوی دیگر آرنولد و رابرتسون نیز دیگر آن فولبک‌های خطرناک و قابل اطمینان سابق نیستند. رابرتسون گرچه همچنان در بخش هجومی موثر ظاهر می‌شود اما شاهد ضعف دفاعی او در بازی‌های مختلف بوده ایم و دیگر همچون سابق در بازگشت به دفاع سریع عمل نمی‌کند.
دیدار نیم فصل اول در برابر منچستر یونایتد کاملا گویای ضعف دفاعی این مدافع اسکاتلندی خواهد بود. در سمت راست زمین آرنولد در زمینه تهاجمی و در بخش تدافعی کوچک ترین شباهتی به بازیکن درخشان فصل 20-19 و یا 19-18 نداشته است و شاهد ضعف او در زمینه‌های مختلف بازی هستیم.
گرچه برای رابرتسون جایگزین نسبتا خوبی به نام سیمیکاس وجود دارد. اما در سمت راست زمین بازیکنی که بتواند آرنولد را به چالش بکشد و باعث شود او تلاشش را برای حضور در ترکیب بیشتر کند وجود نداشته وهمین موضوع باعث شده ارنولد از جایگاهش احساس خطر نکند.
در بخش تدافعی و دروازه نیز آلیسون بکر و ویرجیل فن دایک دیگر آن بازیکنان کاملا قابل اطمینان سابق نیستند و همین موضوع باعث شده دیگر شاهد قدرت تدافعی سابق در تیم نباشیم.
با توجه به شرایط فوق و ضعف‌هایی که در پست‌های مختلف زمین وجود دارد؛ اخباری مبنی بر جذب بازیکنانی همچون نویز، هافبک جوان و پرتغالی ولورهمپتون، جود بیلینگهام و بکر، بازیکن جوان‌هافنهایم به گوش می‌رسد.
با ورود این بازیکنان که می‌توانند خون تازه ای به تیم لیورپول تزریق کنند و خروج بازیکنانی همچون فریمینو، چمبرلین و کیتا این احتمال وجود دارد که فصل آینده شاهد لیورپول متفاوت و قدرتمندی در رقابت‌های مختلف باشیم. با این حال سوال مهم این است که آیا یورگن کلوپ تا پایان فصل در سمت خودش باقی خواهد ماند یا خیر؟
پس از اخراج یولین ناگلزمن از سمت مربیگری خود در بایرن مونیخ، حال این مربی جوان آلمانی به گزینه ای بسیار جذاب برای هدایت تیم‌های مختلف تبدیل شده است. دو تیم چلسی و لیورپول که در این فصل عملکرد بسیار ناامید کننده ای داشته اند، به عنوان دو مقصد احتمالی برای این جوان آلمانی به شمار می‌روند.
با اینکه مالکان لیورپول همیشه اعلام کرده اند در هر شرایطی از یورگن کلوپ حمایت خواهند کرد و او جایگاه بسیار محکمی‌‌بر روی نیمکت آنفیلدی‌ها خواهد داشت؛ اما وجود گزینه ای جذاب برای مربیگری به نام ناگلزمن و شرایط نه چندان خوب این فصل باعث شده پس از مسابقه روز شنبه چندین خبرگذاری مختلف مطالبی درباره احتمالات اخراج یورگن کلوپ و جانشینی ناگلزمن مطرح کنند.
البته گزینه دیگر نیمکت لیورپول، استیون جرار سرمربی سابق رنجرز و استون ویلا خواهد بود که مدتی است پس از اخراج از استون ویلا بدون تیم مانده و همیشه به عنوان یکی از گزینه‌های قرمز پوشان آنفیلدی مطرح بوده است.
با اخراج گراهام پاتر از سمت سرمربیگری تیم چلسی، زمزمه‌های بسیاری در ارتباط با جانشینی ناگلزمن به جای این مربی انگلیسی شنیده شد تا جوان آلمانی سومین سرمربی باشد که نیمکت آبی‌های لندنی در این فصل به خود می‌بیند؛ اما علی رغم تمامی‌این احتمالات فرانک لمپارد هدایت تیم چلسی را تا پایان فصل بر عهده گرفت.
اسطوره سابق تیم چلسی در حالی هدایت تیم محبوبش را برای دومین مرتبه عهده دار شد که این تیم باید در دیدار سخت در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان به مصاف تیم رئال مادرید برود و در لیگ نیز اوضاع آنچنان خوبی را ندارد.
با این شرایط و حضور مربیان صاحب سبکی همچون لوئیز انریکه و ناگلزمن بعید است دوران حضور فرانک لمپارد در مقطع دوم حضورش بر روی نیمکت آبی‌های لندنی طولانی شود و در پایان فصل به احتمال زیاد شغلش را به یکی از دو مربی آلمانی و اسپانیایی واگذار خواهد کرد.
اما حال باید منتظر اخبار و اتفاقات مختلف بود تا سرانجام مشخص شود وضعیت نیمکت این تیم‌های بزرگ لیگ برتری چه خواهد شد و کدام نیمکت در فصل آینده به یولین ناگلزمن خواهد رسید و آیا یورگن کلوپ همچنان بر روی نیمکت لیورپول ماندگار خواهد بود یا خیر؟
