سلام

به گزارش اصفهان زیبا؛ زاده سوم ماه مهر 1307 خورشیدی؛ از شاگردان «مهدی نوایی» که ایشان نیز شاگرد «نایب اسدالله» بوده‌اند. از دوازده‌سالگی در مکتب استاد نوایی درس گرفته بود. بخت با ایشان یار بود که خانه پدری‌اش «حاج سیدجواد کسایی»، محفل بزرگانی چون سید حسین طاهرزاده، جلال‌الدین تاج اصفهانی، اکبرخان نوروزی، خاندان شهناز (شعبان‌خان، حسین‌آقا، علی‌آقا و جلیل شهناز) و ادیب خوانساری بوده است.

هم‌نفسی در هوای موزون چنین بزرگانی، او را که شیفته موسیقی بود، واداشت تا علاوه بر بهره‌مندی از محضر اساتیدش در اصفهان، در مکتب استاد ابوالحسن صبا در تهران نیز درس بیاموزد. حسن کسایی آثار گرانقدری را به تاریخ موسیقی این سرزمین عرضه داشته است. یکی از مهم‌ترین و خاطره‌انگیزترین قطعاتی که ایشان ساخته و در ذهن و روح هر ایرانی و به‌ویژه هر اصفهانی جای ویژه‌ای دارد، قطعه «سلام» است. داستان خلق این قطعه که در دستگاه چهارگاه است، نیز شنیدنی است.

حسن کسایی در خاطره‌ای نقل می‌کند: «روزی صبح زود راهی بازار شدم. کسبه و اهالی شهر با دوچرخه یا پیاده راهی بازار بودند تا کسب و کار روزشان را شروع کنند. وقتی به هم می‌رسیدند، سلام می‌کردند و می گذشتند.» رفته‌رفته این سلام کردن‌ها، آن‌هم به لهجه شیرین اصفهانی – سلامعیلکم – در ذهن حسن کسایی تبدیل به قطعه‌ای شد که ما آن را به نام سلام می‌شناسیم. سلامی که اول صبح روزهای خمار پاییزی، با تقلا و جوش و خروش موزونش، هر خسته و خواب آلودی را به وجد می‌آورد، رخوت صبحگاهی را از تن دور می‌کند و آدمی را مهیای حیات. حسن کسایی در 25 خرداد 1391 به عالم باقی سلام کرد.

نام حسن کسایی
حرفه موسیقیدان (نوازنده نی و سه تار)
دوران حیات 1307 تا 1391 شمسی
استادان مهدی نوایی، ابوالحسن صبا
از مهم ترین آثار قطعه سلام
آرامگاه تخت فولاد اصفهان
نام مهدی نوایی
نام استاد سلیمان اصفهانی، نایب اسدلله
دوران حیات 1285 تا 1326 شمسی
شاگردان بنام حسین امینی(استادیاور)