به گزارش اصفهان زیبا؛ تیرماه سال 87 بود که یکی از تشکل‌های سیاسی اصفهان با حضور مشاور ارشد تحقیق و توسعه وزیر نیرو جلسه پرسش و پاسخ ترتیب داد. / بحران
بسیاری از صحبت‌هایی که او در این جلسه (یعنی 17 سال قبل) بیان کرد، مواردی هستند که اگر به آن‌ها اندیشیده و حتی به صورت محدود، تمهیدی برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شد، شاید اکنون شاهد بحران‌های پی‌در‌پی زیست‌محیطی و آبی نبودیم. برخی از صحبت‌های او را در این جلسه به صورت تیتروار ذکر می‌کنیم:
♦ با پیشرفت نیم درصدی طرح‌های انتقال آب اصفهان، کمبود 2.5 میلیارد مترمکعبی آب اصفهان 60 سال دیگر برطرف می‌شود.
♦ 240 دشت کشور با شرایط بحران و نبود آب دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
♦ 94درصد از خاک استان اصفهان در مناطق خشک، نیمه‌خشک و فراخشک قرار دارد.
♦ ناچار هستیم برای توسعه صنعت و رشد اقتصادی، سهم مصرف صنایع را افزایش دهیم.
این آمار را بگذارید کنار مطلبی که رئیس ستاد مدیریت بحران استان اصفهان در مراسم اختتامیه نخستین جشنواره ملی فیلم و عکس جلوه‌های آب که در مرداد سال 90 (13 سال قبل) در اصفهان برگزار شد، بیان کرد و گفت که نیمی از منابع آبی استان اصفهان خشک شده است.
مواردی که در بالا بیان شد، نمونه‌ای بسیار کم از خروارها هشداری بود که در زمینه بحران آب مسئولان اصفهانی با چشم و گوش خود دیدند و شنیدند؛ اما متأسفانه نه به راهکاری جامع و عملیاتی برای حل بحران رسیدند و نه به برخی از راهکارهای غیرجامع برای کم‌کردن سرعت بحران، جامه عمل پوشاندند؛علت آن نیز مشخص است.
همان‌گونه که در صحبت‌های مشاور ارشد وزیر نیرو دیدیم، رویکرد دولت این بود که به ضرر آب و محیط‌زیست، صنعت را در اصفهان و ایران اصفهانگسترش دهدو در این راستا به منابع آبی و طبیعی دست‌اندازی کند.
اما زمانی که به این نتیجه رسیدند که این توسعه افسارگسیخته نفس اصفهان را تنگ و گلوی آن را خشک کرده، عملا زمانی برای جبران خسارت‌های گذشته وجود نداشت و تنش‌های زیست‌محیطی، راه خود را به سمت تنش‌های اجتماعی پیدا کرد.
