در سلسلهگزارشها و روایتهای تاریخی که در صفحه حرکت تاریخی تاکنون آوردهایم، محلههای مختلف اصفهان معرفی شدهاند، محلههایی که هرکدام تاریخ و روایتی برای خود دارند و بار هویتی را به دوش میکشند و در کل، تصویری از یک اصفهان آشنا و معروف به «نصفجهان» را برای ما میسازند. به هرکدام از این محلهها که نگاه میاندازیم، یک چیز در همه آنها مشترک میبینیم.
هرچقدر هم که با مفهوم توسعه مخالفت داشته باشیم یا پارادایم توسعه را ناکارآمد بدانیم، بازهم نمیتوانیم این واقعیت را انکار کنیم که در حال حاضر جایگزینی برای آن در روند برنامهریزیهای ملی و منطقهای نداریم.
سیاستگذاران شهری موظفاند متناسب با برنامههای توسعهای که در کشور اجرا میشود، در استانها و شهرها نیز برنامههایی تدوین کنند تا بتوانند معضلات محلی را بسنجند و متناسب با اسناد بالادستی برای رفع آنها راهکار و راهبردهایی ارائه دهند.
شهرداریها یکی از مهمترین ارگانهای دخیل در امر توسعه کشور هستند و پروژههای زیرساختی که در شهر ازنظر عمرانی، شهرسازی و ترافیکی انجام میدهند …
بر اساس اعلام صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، سال 2008 نقطهعطفی برای روندهای شهرنشینی بود؛ چراکه برای اولین بار بیش از 50درصد از کل جمعیت جهان، یعنی حدود 3.3 میلیارد نفر در مناطق شهری ساکن شدند؛ رقمی که پیشبینی میشود تا سال 2050 نزدیک به 70درصد برسد.
بهبود و احیای بافت فرسوده بیش از دو دهه است که در سیاستگذاری بالادستی ما جای خود را باز کرده است.
یکی از مهمترین ابزارهایی که در تحلیل توسعهمندی جوامع به کمک تحلیلگران میآید، تحلیل از بعد اقتصاد شهری است.
مالیات در کشورهای دارای نظام اقتصادی و مالی قوی و منسجم همیشه جزو پایدارترین و مطمئنترین منابع درآمدی بوده است و آنها از این طریق بسیاری از هزینههای جاری و عمرانی خود را پیش میبرند.
اهداف اولیه برنامه توسعه، افزایش رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی است. رشد اقتصادی به معنای افزایش ثروت عمومی تعبیر میشود و این افزایش، خود را در کاهش فقر، کم شدن فاصله طبقاتی و بهبود توزیع امکانات عمومی بین همه مردم نشان میدهد.
چندسالی است که اصفهان و معضلاتی که یکبهیک خود را در پهنه این شهرستان نشان میدهند، برای بسیاری از متفکران و اصفهاناندیشان پرسشهای اساسی را به وجود آورده است؛ اینکه «مسیر شکوفایی اصفهان از کجا منحرف شده است؟»، «چه عواملی را باید علت وضعیت فعلی دانست؟» و «چه باید کرد؟»
توسعه به دلیل منطقی که دارد، تمام وجوه حکمرانی و سیاستگذاری را تحت تأثیر قرار میدهد و ساختار اقتصادی و اجتماعی یک کشور را با هدف و راستای خود همسو میکند.
در ایران نیز تاکنون شش برنامه توسعه تدوین و اجراشده و برنامه هفتم توسعه نیز هماکنون در مجلس شورای اسلامی تصویب و به شورای نگهبان ارسال شده است.