تحلیل شرایط تیم‌های اصفهانی از دیدگاه مدرس AFC

فرصت‌سوزی و بدشانسی نگذاشت نتیجه بگیرند

حساسیت برای دو تیم اصفهانی در هفته‌های پایانی لیگ برتر به اوج رسیده است. سپاهان با اینکه از صدر فاصله پیدا کرده، همچنان امیدوار به هفته‌های پیش رو و لغزش تیم صدرنشین تراکتورسازی است و ذوب‌آهن علاوه بر تلاش برای حفظ جایگاه پنجمی فصل قبل، نیم‌نگاهی به کسب رتبه‌های بالاتر دارد.

تاریخ انتشار: ۰۹:۳۴ - پنجشنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۴
مدت زمان مطالعه: 5 دقیقه
فرصت‌سوزی و بدشانسی نگذاشت نتیجه بگیرند

به گزارش اصفهان زیبا؛ حساسیت برای دو تیم اصفهانی در هفته‌های پایانی لیگ برتر به اوج رسیده است.

سپاهان با اینکه از صدر فاصله پیدا کرده، اما همچنان امیدوار به هفته‌های پیش رو و لغزش تیم صدرنشین تراکتورسازی است و تیم ذوب‌آهن نیز علاوه بر تلاش برای حفظ جایگاه پنجمی فصل قبل، نیم‌نگاهی به کسب رتبه‌های بالاتر دارد.

امروز در هفته بیست‌وششم لیگ برتر فوتبال که در شهرهای مختلف کشور پیگیری می‌شود، تیم سپاهان در ورزشگاه نقش‌جهان میزبان مس رفسنجان است و تیم ذوب‌آهن نیز به میهمانی تیم شمس‌آذر قزوین می‌رود.

به این بهانه برای بررسی وضعیت دو نماینده استان به سراغ دکتر قاسم رحیمی، مدرس اصفهانی AFC رفتیم تا درباره شرایط این دو تیم و وضعیت کلی لیگ به گفت‌وگو بپردازیم.

اما صحبت ما به تیم‌های اصفهانی محدود نشد و کیفیت لیگ و شرایط آن نیز مورد بررسی قرار گرفت. با این گفت‌وگو همراه شوید.

باتوجه‌به فاصله ایجادشده تراکتور را می‌توان مدعی اصلی قهرمانی نامید یا تیم‌های دیگر هم شانس دارند؟

تیم سپاهان خیلی فرصت‌سوزی کرد و در شرایطی که می‌توانست در کورس رقابت در صدر جدول، یعنی در بالای جدول قرار گیرد، مخصوصا در دو سه هفته اخیر خیلی بد بازی کرد و باعث شد احتمال قهرمانی را واقعا ضعیف کند؛ هرچند همچنان روی کاغذ احتمال وجود دارد.

دلیل این موضوع را چه می‌دانید؟

سپاهان از نظر فنی در دفاع خیلی ضعیف عمل می‌کند. با وجود اینکه در حمله خوب ظاهر شده و پیام نیازمند همچنان یک مهره بسیار خوب درون دروازه است، خط دفاعی بدون اینکه نامی از بازیکن خاصی بیاورم، شرایط خوبی ندارد، با خطوط بازگشت آشنایی ندارند و بعضی وقت‌ها بیش از اندازه عقب می‌نشینند و برخی مواقع بیشتر از حد جلو می‌روند که این دلایل باعث می‌شود فضای پشت خودشان را به مهاجمان تیم حریف بدهند و خیلی انسجام نداشته باشند. شاید یکی از دلایلش تغییر مربی بوده، ضمن اینکه کارترون نتوانست فلسفه مربیگری خودش را نشان دهد.

از نظر فنی این اعتقاد را دارید؟

بله، ما متوجه هیچ تغییری در سبک بازی سپاهان قبل از کارترون و بعد از او نشدیم؛ همان سبک بازی سابق را انجام می‌دهد و فوتبال قدرتمندی را از آن‌ها تماشا نکرده‌ایم. با اینکه تیم سپاهان مهره‌های خوبی در اختیار دارد و تیم ساختارمند سپاهان، از نظر باشگاه‌داری بسیار نزدیک به استاندارد AFC و فیفاست، متأسفانه در چند سال اخیر درزمینه نتیجه‌گیری چندان موفق نبوده و من این موضوع را به حضور برخی دلال‌ها در اطراف تیم مرتبط می‌دانم که باعث می‌شوند برخی از بازیکنان جایگاه اصلی خودشان را پیدا نکنند و برخی هم به باشگاه تحمیل شوند؛ به‌هرصورت مشکلات زیادی در ارتباط با فساد در فوتبال ایران وجود دارد و در دوره‌های قبلی مدیریت شاهد بودیم مدیران باشگاه عوامل بیرونی و اطراف را کنترل می‌کردند؛ اما در این دو سال اصلا از این وضعیت راضی نبودم و مدیریت باشگاه سپاهان را ضعیف دیدم و امیدوارم تغییر اساسی در نگرش مدیران ایجاد شود.

منظور از تغییر نگرش مدیران چیست؟

یعنی اینکه اگر خود مدیران تغییر نمی‌کنند، در نگرش آن‌ها تغییر ایجاد شود. تأثیر این تغییر استفاده از نیروهای کارآزموده و تشکیل اتاق فکر است تا از تفکرهای افراد توانمند بهره‌برداری شود. باتوجه‌به هزینه‌ای که سپاهان کرده و ظرفیت خوبی که در این تیم وجود دارد، هواداران به‌درستی انتظار فراوانی از تیم دارند؛ اما باوجود مهره‌های خوب، انسجام تیمی به بازیکنان القا نشد.

بعد از تغییرات مربیگری در سپاهان، خیلی‌ها اعتقاد داشتند این تیم متحول شده است؛ اما در عمل اتفاقی رخ نداد؟

من هم اعتقاد دارم کارترون نتوانست فلسفه خاصی را چه در دفاع و چه در حمله به این تیم بدهد؛ البته تیم سپاهان در حمله خیلی خوب است و خوب هم عمل می‌کند؛ ولی در دفاع چندان منسجم نیست؛ لایه‌های دفاعی خوبی تشکیل نمی‌شود و روزنه‌هایی به‌وجود می‌آید که ناشی از نبود هماهنگی بین مدافعان است.

شرایط تیم ذوب‌آهن را چطور ارزیابی می‌کنید؟ باتوجه‌به بنیه‌ای که دارند؛ خوب نتیجه گرفته‌اند؟

من بازی‌های تیم ذوب‌آهن را خیلی بیشتر پسندیدم؛ تیم جوان و تقریبا یک‌دستی که مربی خیلی خوبی هم دارد؛ بازیکنان نیز با هماهنگی یکدیگر را در زمین به‌خوبی می‌شناسند. اگر مدیریت باشگاه حرفه‌ای عمل می‌کرد، می‌توانست نتایج خیلی بهتری از عملکرد فعلی داشته باشد. امیدواریم مدیریت جدید بتواند تحول مناسبی را ایجاد کند.

فکر می‌کنید تیم ذوب‌آهن بتواند با رتبه بهتری نسبت به فصل گذشته فصل را به پایان ببرد؟

باشگاه ذوب‌آهن نیز مانند سپاهان از لحاظ ساختاری به استانداردهای کنفدراسیون فوتبال آسیا نزدیک است. تیم ذوب‌آهن از لحاظ فنی عملکرد خوبی داشت؛ اما در طول فصل با بدشانسی‌هایی مواجه شد؛ در غیر این صورت می‌توانست عملکرد بهتری داشته باشد. رتبه فعلی ذوب‌آهن هفتم است و در بازی‌های باقی‌مانده با تیم‌هایی دیدار می‌کند که رتبه پایین‌تر از این تیم دارند و ذوبی‌ها می‌توانند حتی تا رتبه چهارم نیز صعود کنند. معمولا در لیگ ایران بازی با تیم‌هایی که در خطر سقوط هستند، به‌مراتب سخت‌تر از تیم‌های وسط‌جدولی است. ذوب‌آهن شرایط خوبی را می‌تواند در لیگ امسال تجربه کند. باتوجه‌به آکادمی‌های سازنده‌ای که دو تیم دارند، می‌توانند شرایطی به‌مراتب بهتر از عملکرد فعلی داشته باشند. من لازم می‌دانم به نکته‌ای هم اشاره کنم.
کارترون، سرمربی تیم سپاهان، در نشست خبری، از واژه هولیگان استفاده کرد. هولیگانیسم در مفهوم عامش به معنای اوباشیگری بوده، ولی مفهوم دیگر آن هوچیگری است. هولیگان به کسی می‌گویند که زیاد از اندازه شلوغ و هوچیگری می‌کند و به نظر من اشتباه مترجم بود برای رفتاری که کادر مربیگری و سرپرستی تیم آلومینیوم داشتند، از کلمه اوباش استفاده کرد. بهتر بود از واژه هوچیگری استفاده می‌کرد؛ زیرا در هر شرایطی توهین به تیم‌های ایرانی، مربیان ایرانی و بازیکنان ایرانی موردقبول نبوده و بسیار زننده است؛ البته فکر نمی‌کنم این مربی قصد توهین داشته باشد. ضروری است برای مربیان داخلی، بازیکنان و تیم‌هایی که هزینه زیادی انجام می‌دهند، حرمت قائل شویم. بهتر بود ادبیات دیگری استفاده شود.

کیفیت لیگ را تا به اینجا چطور ارزیابی می‌کنید؟

به نظر من امسال یکی از ضعیف‌ترین لیگ‌هایی بود که تابه‌حال برگزار شد؛ شاید دلیلش این باشد که فوتبال داخلی ایران را با لیگ‌های حرفه‌ای و معتبر مقایسه می‌کنیم؛ ازاین‌رو از لیگ کشورمان چندان لذت نمی‌بریم. این نکته را باید در نظر گرفت که فوتبال ایران در سطح ملی در رقابت با تیم‌های آسیایی، تیم قدری است؛ اما در رده باشگاهی قدرت رقابت با تیم‌های مطرح آسیایی را ندارد.

چرا قدرت ملی به باشگاهی انتقال پیدا نکرده است؟

بخشی از این موضوع به هزینه زیاد باشگاه‌های کشورهای همسایه ازجمله عربستان، امارات و قطر مربوط می‌شود که با جذب مربیان خارجی و بازیکنان شاخص، تیم‌های قدرتمندی را تشکیل داده‌اند و تیم‌های ایرانی در سطح لیگ قهرمانان و لیگ نخبگان نمی‌توانند با آن‌ها رقابت کنند. اگر تغییراتی اعمال نشود، از رقبا عقب خواهیم ماند؛ البته یک نگرانی هم در این میان وجود دارد.

از چه نظر؟

به‌هرحال قدرت فوتبال بسیار زیاد است و کسی نمی‌تواند فوتبال را به تعطیلی بکشاند؛ اما باشگاه‌ها باید در هزینه‌کردن محتاط باشند و با توجه به شرایط اقتصادی که بر جامعه و عموم مردم حاکم است، جلوی ریخت‌وپاش‌های اضافی را بگیرند.

چطور می‌شود این کار را عملیاتی کرد؟

باید از مدیرانی استفاده شود که تخصص مدیریت ورزشی دارند. به‌هرحال مدیران صنعتی یک‌سری مدیران بروکراتیک هستند؛ اما مدیران ورزشی باید مدیران دموکراتی باشند که بتوانند با مردم خوب کار کنند. نیاز است در سطح باشگاه‌ها پوست‌اندازی شده و از افراد متخصص استفاده بهینه شود.

برای ارتقای کیفی لیگ ایران چه اقدام‌هایی نیاز است؟

با توجه به تحولاتی که در تیم‌های حرفه‌ای سطح اروپا و جهان وجود دارد، لازم است تغییرات اساسی در تاکتیک‌پذیری بازیکنان ایجاد شده و تاکتیک‌های جدیدی که تیم‌ها در سطح دفاع و حمله اعمال می‌کنند، به کار گرفته شود؛ همچنین نیاز است دانش‌افزایی مربیان به‌طور مستمر انجام شود و مربیان ما کماکان با دانسته‌های قبلی اقدام نکنند. در این میان کمیته آموزش فدراسیون فوتبال اهمیت زیادی
دارد.

از چه نظر؟

از این جنبه که مربیان داخلی را به کلاس‌های ویژه بین‌المللی اعزام کرده یا برای کلاس‌های دانش‌افزایی در داخل، از مدرسان بین المللی و طراز اول جهان دعوت کنند. فوتبال ما مدتی است ساکن شده و با ادامه این روند از فوتبال حرفه‌ای دنیا جا خواهد ماند.