از گره چینی تا جوشکاری

گپی کوتاه با کسبه محله ارداجی

قای عابدینی حدود ۲۰ سال است که در محله ارداجی ساکن است و نجاری می‌کند. با او در باره شغلش صحبت می‌کنم که در ادامه می‌خوانید.

تاریخ انتشار: ۱۵:۰۰ - سه شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۴
مدت زمان مطالعه: 2 دقیقه
گپی کوتاه با کسبه محله ارداجی

به گزارش اصفهان زیبا؛ آقای عابدینی حدود ۲۰ سال است که در محله ارداجی ساکن است و نجاری می‌کند. با او در باره شغلش صحبت می‌کنم که در ادامه می‌خوانید.

آغاز کار نجاری از کودکی

قبل از محله ارداجی در محله پزوه مشغول به کار بودم؛ اما بعدها به اینجا آمدم و چند مغازه را گرفتم و کارم را شروع کردم.

اجداد ما همگی نجار بودند. آن زمان‌ها که شغل بیشتر مردم کشاورزی بود پدران ما بیل و کلنگ و ابزارهای لازم برای کشاورزی را می‌ساختند؛ اما با ازبین‌رفتن کشاورزی، ساخت این ابزار دیگر مقرون‌به‌صرفه نبود.

ساخت گره چینی برای در و پنجره خانه‌های قدیمی

از کودکی و دوران دبستان همراه پدرم نجاری می‌کردم و کارم را با ساخت درهای چوبی بزرگ و بعدها باهنر گره چینی آغاز کردم.

گره چینی هنری است که هنرمند با استفاده از دست اشکال مختلفی را به چوب می‌دهد.

این هنر در بسیاری از مکان‌های مقدس و حتی خانه‌های قدیمی دیده می‌شود.

گره چینی؛ هنری که مقرون‌به‌صرفه نیست

حالا دیگر این کار با دست انجام نمی‌شود،؛ چراکه هم ‌زمان ‌بر است و سخت و هم هزینه‌بر است و کسی هم خواهان آن نیست.

در حال حاضر کار من ام‌دی‌اف است و دیگر کار گره چینی نمی‌کنم. حالا با دستگاه‌های cnc به‌راحتی کار گره چینی را انجام می‌دهند و دیگر به هنر ما نیازی نیست و کار روی آن به‌صورت سنتی اصلا به‌صرفه نیست.

جوشکاری و حرفه‌ای که نیروی بدنی زیاد می‌خواهد

ابوالقاسم عبداللهی از دیگر کسبه محله اَرداجی حدود ۵۷ سال است که در حرفه جوشکاری مشغول به کار است.

از کشاورزی تا جوشکاری

او درباره جوشکاری می‌گوید: «قبل‌ها من هم همراه پدرم کشاورزی می‌کردم،؛ اما با ازبین‌رفتن زمین‌ها و تغییر کاربری آن‌ها کار جوشکاری را انتخاب کردم.

قبل‌ها در و پنجره، نرده و تانکر آب می‌ساختم. حالا چون سنم بالا رفته دیگر نمی‌توانم برای ساخت اسکلت و جوشکاری بیرون از مغازه بروم و همین‌جا خرده‌کاری می‌کنم.»

دستگاه‌های قدیمی و ازبین‌رفتن کارکرد آن‌ها

دستگاه‌ها هم قدیمی شده؛ مثلا یک دستگاه بزرگ آن‌طرف مغازه است که کار آن خم‌کردن ورق‌های فلزی است. حالا دستگاه‌های برقی آمده که هم ورق‌های فلزی را می‌چیند و هم خم می‌کند.

در حال حاضر توان جسمی به من اجازه نمی‌دهد که کار کنم. آن زمان که جوان بودم به‌راحتی درهای فلزی را حمل می‌کردم. حالا کارم در حد گذراندن معاش شده و در مغازه هستم.

در و پنجره‌های زیادی برای خانه‌ها و باغ‌ها ساختم و باید بگویم کار بسیار سنگین و دشواری است.

جوشکاری و درگیری چشم‌ها

معایب کار ما این است که جوشکاری کار بسیار آسیب‌رسانی است. با اینکه از نقاب استفاده می‌کنم؛ اما چشم‌ها را درگیر می‌کند. برای درمان از قطره چشم استفاده می‌کنم. اگر جواب ندهد سیب‌زمینی روی چشم می‌گذارم. حتی دست‌وپاهایم را هم می‌سوزاند؛ اما چه می‌شود کرد؟ کاری است که خودم انتخاب کردم!

ارداجی از گذشته تا امروز

او از گذشته محله ارداجی می‌گوید:«در گذشته محله وضعیت بهداشتی بسیار نامناسبی داشت. یادم هست یک حمام خزینه‌ای داشتیم که خیلی نامناسب بود.

حالا تمام خانه‌ها حمام ‌دارند که دوش دارد و ازنظر بهداشتی خیلی بهتر از گذشته است.اینجا آسفالت نبود و همه جاده خاکی بود. وقتی عابران رد می‌شدند گردوخاک زیادی بلند می‌شد.»

این جوشکار قدیمی محله که سال‌هاست با جوش وآهن سرد سروکار دارد، با گرمی و خوش رویی با ما گفت‌وگو کرد و رضایت همراه با لبخند از محل کار و زندگی‌اش پایان خوبی برای مصاحبه بود.