به گزارش اصفهان زیبا؛ توجه به سالمندان در شرایط بحرانی، بهویژه در زمان جنگ، از اهمیت ویژهای برخوردار است؛ زیرا این گروه از افراد به دلیل سن بالا و شرایط جسمی و روحی خاص خود، آسیبپذیری بیشتری دارند.
در بحرانها، سالمندان ممکن است با مشکلاتی نظیر دسترسی محدود به خدمات بهداشتی، تغذیه ناکافی و تنهایی مواجه شوند که همه اینها میتواند به تهدید سلامتی آنها منجر شود.
همچنین، تجربه و دانش این افراد میتواند در مدیریت بحرانها و بازسازی جامعه نقش حیاتی ایفا کند. بنابراین، حمایت از سالمندان نه تنها یک وظیفه انسانی است، بلکه به تقویت تابآوری اجتماعی و حفظ انسجام جامعه در برابر چالشها کمک میکند.
حالا، یک روز از اعلام آتشبس بین ایران و رژیم منحوس صهیونیستی گشته است. هنوز، اما تبعات این حملات سالمندان را تهدید میکند.
حمید نصیری، متخصص روانشناسی بالینی و فلوشیپ روانپزشکی سالمندان: با بیان اینکه در شرایط بحرانی همچون جنگ، زلزله و … باید به سن و سال افراد توجه کنیم به «اصفهان زیبا»، توضیح میدهد: در جامعه گروههای آسیبپذیر همچون اطفال و کودکان، سالمندان و بیماران به ویژه بیمارانی که درگیر مشکلاتی مثل دیسک کمر و… هستند و نمیتوانند به خوبی از عهده مراقبت از خودشان برآیند، وجود دارند که در شرایط فشار و استرس باید به آنها توجه ویژهای شود.
سالمندان نیازمند نگاه ویژه هستند
او با بیان اینکه مدل مداخله کردن در امور اطفال و بیماران با سالمندان متفاوت است، میگوید: در مورد اطفال و کودکان با توجه به اینکه تفکر آنها رشد یافته نیست، بحث کردن در مورد موضوعاتی همچون جنگ و فشارها و تنشها درست نیست؛ چراکه با توجه به عدم درک درست درگیر تفکرات و تصورات غیرمنطقی و غیرواقعی و در نهایت دچار بحرانهای شدید میشوند.
این متخصص روانپزشکی سالمندان تاکید میکند: تفاوت سالمندان با کودکان در شرایط بحرانی و جنگ در این است که آنها توانمندیهایی که قبلاً داشتند را اکنون ندارند و دچار ضعف حرکتی هستند، همچنین اگر هم سالمندی دچار مشکلات شناختی سالمندی همچون آلزایمر، بیماریهای زمینهای و دیگر بیماریهایی که آنها را زمینگیر کرده، باشند، در این شرایط ترس و اضطراب آنها افزایش مییابد؛ همچنین سالمندان، احساس تنهایی و رهاشدن میکنند؛ بنابراین باید توجه داشت که پدر یا مادر سالمند، همواره دغدغه و نگرانی فرزندان خود را دارند.
سالمندان را بیخبر نگذاریم
او میگوید: در شرایط بحرانی همچون جنگ و حتی پس از آن نباید پدر و مادران خود به ویژه آنهایی که سالمند هستند را بیخبر بگذاریم و باید سعی کنیم کنارشان باشیم و با آنها گفتگو و صحبت کنیم تا بتوانیم تا حدودی فشار روانی آنها را کاهش دهیم. در کنار و همراه سالمندان بودن و سر زدن به آنها و برآورده کردن نیازهایشان در شرایط جنگ بسیار اهمیت دارد.
نصیری با تاکید بر اینکه به میزانی که پدر و مادر دغدغه بچههایشان را دارند، فرزندانشان دغدغه والدین خود را ندارند، تصریح میکند: سالمندان در حالیکه دغدغه مشکلات خود را دارند، دغدغه و نگرانی فرزندان خود را دارند و یک سالمند نه تنها میخواهد از خود ناتوانش مراقبت کند بلکه میخواهد از دیگران به ویژه فرزندان خود مراقبت کند. بنابراین نباید والدینمان را بیخبر از خود بگذاریم و باید نیازهای فیزیکی و روحی مختلف آنها را برآوده کنیم.
او همچنین تاکید میکند: لحظه به لحظه نباید سالمندان را در جریان اخبار قرار دهیم؛ چراکه این کار عاقلانه و درست نیست. برخی با آب و تاب و بدون توجه به شرایط سالمندان (به خصوص آنهایی که بیماریهای زمینهای همچون فشار خون، مشکلات قلبی، و دیابت …. دارند) اخبار را برای آنها تعریف میکنند و باعث بدتر شدن حال آنها میشوند. همراهی کردن، سر زدن و دور هم بودن و از همه مهمتر شوخی کردن میتواند شرایط را برای والدین و سالمندان آرامتر کند.
به هیچعنوان نباید اتفاقات را برای آنها پررنگ و بزرگ کنیم تا در این شرایط سالمندان با آرامش خاطر از این دوران عبور کنند. این متخصص روانپزشکی سالمندان درباره تأثیر جابهجایی سالمندان و دور کردن آنها از منزل در شرایط بحرانی همچون جنگ توضیح میدهد:
اگر سالمندان مشکلات مختلفی همچون آلزایمر و اختلالات قلبی و عروقی داشته یا پیش از این سکته کرده باشند، دور کردن آنها از خانه و زندگیشان تنها برای حفظ جانشان، درست است، اما اگر فرزندان تنها به دلیل ترس و اضطراب بخواهند والدین سالمند خود را جابجا کنند، این کار عاقلانه نیست؛ چراکه برخی از سالمندان بهویژه آنها که دچار آلزایمر هستند، نمیتوانند خود را با شرایط جدید وقف دهند و در مکانهای جدید دچار سردرگمیهای شدید خواهند شد؛ به این دلیل توصیه میشود محل زندگی آنها را جابجا نکنند؛ مگر اینکه ضرورت جدی اتفاق بیفتد و جانشان در خطر باشد.
او درباره مدیریت سالمندانی که در خانه سالمندان هستند، میگوید: این دسته از سالمندان هم شرایط خودشان را دارند و حتماً در روزهای تنش و بحرانی همچون جنگ فرزندانشان باید به آنها سر بزنند یا به طور تلفنی با آنها بیشتر ارتباط برقرار کنند تا بتوانند از این شرایط بحرانی راحتتر خارج شوند.باید توجه داشت که حمایت از سالمندان در شرایط بحرانی، بهویژه در زمان جنگ و حتی پس از آن، یک مسئولیت اجتماعی و انسانی است.
این افراد بهدلیل سن و شرایط خاص خود، نیازمند توجه و مراقبت بیشتری هستند. از این رو، ضروری است که به جای قرار دادن آنها در معرض اخبار تلخ و استرسزا، محیطی آرام و حمایتکننده برایشان فراهم کنیم. سر زدن مکرر و ایجاد ارتباط مثبت با سالمندان میتواند به کاهش احساس تنهایی و اضطراب آنها کمک کند.
همچنین، با ارائه اطلاعات مناسب و مفید، میتوانیم از تشدید استرس و نگرانیهای آنها جلوگیری کنیم. در نهایت، توجه به سلامت روانی و جسمی سالمندان نه تنها به بهبود کیفیت زندگی آنها کمک میکند، بلکه به تقویت انسجام اجتماعی و تابآوری جامعه نیز میانجامد.















