
سال رو به اتمام است و حدود دوماه و ده روز دیگر 1402 به پایان خود میرسد؛ اما هنوز خبری از تعیین تکلیف دستمزد کارگران نیست؛ اتفاقی که البته مسبوق به سابقه است و حالا دیگر به یک روال همیشگی تبدیل شده.

از قانونیشدن طرح متناسب سازی حقوق بازنشستگان با هدف رفع تبعیض میان شاغلان و بازنشستگان سالها میگذرد و با وجود همه مطالبهگری ها از سوی قشر بازنشسته، اجراییشدن آن اما با موانع بسیاری همراه بوده است.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از بررسی پیشنویس لایحه بازنگری و اصلاح قانون کار در کمیسیونهای دولت خبر داد.

حقوق بازنشستگان با تورم همخوانی ندارد. افزایش حقوق دریافتی در شرایطی که هزینههای زندگی افزایش یافته، اصلیترین مطالبه آنهاست. دولتیها تصمیم دارند حقوق بازنشستگان را در سال آینده 20درصد افزایش دهند. این افزایش 20درصدی حقوق اما مورد قبول باز نشستگان نیست. به گفته دبیر کانون بازنشستگان شهر اصفهان، در این شرایط اقتصادی حقوق بازنشستگان باید متناسب با هزینهها افزایش یابد که این حقوق در کلان شهرها باید 21میلیون تومان و در شهرهای کوچک 18میلیون تومان باشد؛ این در حالی است که آنها در شرایط کنونی با حداقلها زندگیشان را میگذرانند و در سال آینده نیز افزایش 20درصدی حقوق آنهم بهصورت پلکانی گرهای از مشکلات بازنشستگان بازنخواهد کرد.

یکی از مسائلی که ممکن است برای زنان مسلمان در هر جامعهای به وجود بیاید، تلاش برای حضور و ایفای نقش مثبت در تحولات اجتماعی است. برخی زنان مسلمان به دلیل مسائلی مانند فقر فرهنگی این تصور را دارند که حضور در جامعه با نقشهای سنتی آنها به عنوان مادر و همسر تناقض دارد.











اگر قرار باشد بهعنوان شاگردی کوچک یادنامهای برای استاد فقید دکتر داوود فیرحی بنویسم ترجیح میدهم آن نوشتار همانطور که شاید خود ایشان همیشه دغدغه داشتند به بحث ایران و آیندهی توسعه در ایران گره بخورد. به همین دلیل سعی میکنم این نوشته در عین رعایت اختصار در سه قسمت اصلی باشد: معرفی شخصیت دکتر داوود فیرحی، آنطور که یک دانشجو او را شناخت. سپس نقل خاطرهای از کلاس درس فقه سیاسی در محضر ایشان، که طی آن به طرح دیدگاه استاد دربارهی گره اصلی راه توسعهی ایران و راهحلی که میتواند این گره را بگشاید پرداخته میشود. و در قسمت آخر، تبعات فقدان شخصیتی همچون داوود فیرحی را بر تارک اندیشه سیاسی در ایران به بررسی میگذارم. چراکه شاید بتوان با دکتر داوود فیرحی به لحاظ اندیشهای متفاوت یا مخالف بود، اما هیچگاه نمیتوان اهمیت پژوهشها و پروژهی فکری ایشان را دستکم گرفت. به گمان من پس از مرحوم دکتر حمید عنایت، تنها کتابهای دکتر داوود فیرحی بود که مخاطبانی با هر دیدگاهی را، علاقهمند به حوزهی مطالعاتی اندیشهی سیاسی در اسلام و ایران میکرد.





حجتالاسلاموالمسلمین دکتر داوود فیرحی که از اندیشمندان و اساتید برجسته حوزه و دانشگاه کشورمان بود، صبح امروز (چهارشنبه ۲۱ آبان ماه) براثر کرونا درگذشت.