در ادبیات معاصر ایران، آثار تاریخی و حماسی، همواره نقش مهمی در حفظ و انتقال حافظه جمعی و هویت فرهنگی داشتهاند. این آثار، با به تصویر کشیدن وقایع گذشته، نه تنها داستانهای تاریخی را زنده نگه میدارند، بلکه به مخاطب امکان میدهند تا پیچیدگیهای سیاسی، اجتماعی و انسانی دورانهای مختلف را بهتر درک کند.