
«خسرو سینایی» به چند دلیل، کارگردان خاصی در سینمای ایران به شمار میرود. در سالهای آغازین ورود سینما به ایران، به اتریش رفت و علاوه بر سینما، معماری و موسیقی خواند. علاقه عجیبی هم به شعر داشت که سبب میشد در این زمینه نیز صاحبنظر باشد و ادبیات را به سینما پیوند بزند؛ همچنانکه به دلیل همین علاقهمندی در بسیاری از فیلمهای سینمایی و مستندش، ارجاعات مستقیمی به برخی از مشاهیر تاریخ ادبیات کشورمان داشت.









