مشکلات نوجوانی
NONE
۱۷:۳۰ - شنبه ۵ تیر ۱۴۰۰

مرگ‌های خودخواسته در موقعیت‌های ناخواسته

خودکشی پایان دادن عامدانه به زندگی است. خشونتی با قساوت علیه خود که تاسف‌بارترین شکل مرگ از نظر ناظر و شاهد چنین عملی است. در دهه‌های اخیر این مقوله شکل فزاینده‌ای داشته است. سازمان بهداشت جهانی در سال 2015، هشتصدهزار مرگ را از طریق خودکشی اعلام کرده. بحث و پرداختن به خودکشی در دوران کرونا، اهمیت زیادی پیدا کرده است. در اخبار ایران مدام می‌شنویم که کودکان و نوجوانان به دلیل مشکلات اقتصادی، دور شدن از فضای آموزشی و فشارهای فرهنگی دست به خودکشی زده‌اند. به دلیل آمار فزاینده خودکشی در ایران، چهارشنبه 2 تیر 1400، در فضای اسکای روم نشستی با حضور دکتر محمدرضا جلالی در خصوص خودکشی نوجوانان، شکل گرفت. در این نشست به آسیب‌شناسی این مقوله پرداخته شد و راه حل‌هایی جهت پیشگیری از آن مطرح شد. 

NONE
۰۵:۲۴ - چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰

خالی‌کردن ذهن در زیر سیگاری

یک قرار دسته‌جمعی گذاشته بودیم برای کوهنوردی. صبح یک روز تعطیل، 10 نفر آدم بودیم با هر سنی. همین ماجرا را جذاب‌تر می‌کرد؛  این‌که 10 آدم متفاوت یک هدف مشابه داشتند: رسیدن به قله. ساعت هفت صبح در دامنه کوه وعده کرده بودیم. صبحانه خوردیم و بعدازآن آماده شدیم برای پیمایش کوه. همه‌چیز خوب پیش می‌رفت تا اینکه کم‌کم چند نفری از جمع اعلام کردند که توان ادامه ندارند. همان‌جا ماندند و گفتند که بقیه ادامه مسیر را بدون آن‌ها برویم.

NONE
۱۳:۰۸ - چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۴۰۰

جوانیِ تکّه‌پاره!

شاید یکی از کارهای پیچیده در جامعه امروز ایران فهم و توضیح جوان ‌یا نوجوان و فرهنگ جوانی یا نوجوانی باشد. موقعیت‌ ویژه انسان ایرانی در جوان و نوجوان برجسته‌تر و ملموس‌تر می‌شود؛ جوان ایرانی آنچه را دیگران حس می‌کنند دوچندان حس می‌کند و نه‌تنها از سوی کلیت جامعه‌اش بلکه از سوی دیگر گروه‌های سنی و فرهنگی نیز با مسائلی مختص به خودش مواجه می‌شود. اگر دیگران در جامعه وضعیت خاصی دارند، جوان در ارتباط با دیگران نیز زاویه ویژه‌ای دارد. در ادامه تلاش نویسنده این متن بر ملموس‌ترکردن این توضیحات انتزاعی متمرکز خواهد شد.

NONE
۱۰:۰۶ - چهارشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۹

نوجوانان بی‌وزارت!

«به وجودتان معنا دهید، خودتان را نشان دهید و بگویید “من هستم “
به نام او
دوستان نوجوانم وقت کم است؛ خلاصه می‌گویم: امروز باید بدانید شما نوجوانان، حقوق زیادی در کشور دارید که توسط سیاست‌مداران گورکن، در اعماق ناآگاهی مردم دفن شده‌اند. هر چه بیشتر سراغ تفریح و شب‌گردی و گل و ماری‌جوانا بروید، به همان اندازه به گورکن‌ها کمک کرده‌اید تا خاک بیشتری بر روی حقوق از یاد رفته شما بریزند!به خودتان بیایید و بیدار شوید و منتظر نمانید کسی از راه دور برسد و دنیای شما را برای شما متحول کند. معتقدم هر جای دنیا که نوجوانان مطالبه‌گر باشند، آنجا مرکز تحول دنیاست.این گروه شروعی بر پایان حکومت سیاست‌مدارانِ نوجوان گریز خواهد بود. یکی از مطالباتی که امروز، فقط با کمک شما می‌تواند جلو رود #تشکیل_شورای_عالی_نوجوانان است. این یک قدم کوچک اما تأثیرگذار و هدف‌مند محسوب می‌شود اما فی الحال “وزارت ورزش و جوانان” با الحاق نوجوانان به شورای عالی جوانان مخالفت می‌کند. ما باید جلوی این مخالفت‌ها بایستیم تا موافقت صورت بگیرد. در پناه خداوند باشید.»

NONE
۲۳:۳۶ - سه شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۹

تقابل منطق و احساس

– راستی! شما تو مؤسسه رویش زبان درس میدین؟ این را گفتم و به مرد میان‌سالی که در ایستگاه اتوبوس در کنارم نشسته بود نگاهی انداختم. لبخندی مصنوعی زد و پرسید: «چطور؟» خودم را معرفی کردم و گفتم که قبلا باهم کلاس داشته‌ایم. خیلی خوشحال شد و سلام احوالپرسی گرمی کرد. درنهایت پرسید: «چند سالت شده؟» گفتم: «سیزده.» با تأسف آمیخته با لبخند، سری تکان داد و گفت: «شروع نوجوانی! مزخرف‌ترین دوران زندگی!»