به گزارش اصفهان زیبا؛ اعتماد به نفس در نوجوانی به بررسی اهمیت باور به تواناییهای خود و راهکارهای تقویت این ویژگی در دوران حساس نوجوانی میپردازد.
اعتماد به نفس در نوجوانی؛ از تردید تا شکوفایی
اعتماد به نفس یعنی باور به تواناییهای خود، حتی وقتی هنوز کامل نیستیم. در دوران نوجوانی، این مسئله اهمیت ویژهای پیدا میکند؛ چون بدن، احساسات و روابط اجتماعی در حال تغییر هستند. طبیعی است که نوجوانها گاهی دچار تردید شوند و خود را با دیگران مقایسه کنند. اما اگر این تردیدها ادامه پیدا کند، میتواند مانع شکوفایی استعدادها شود.
دوران نوجوانی پر از سؤالها، مقایسهها و گاهی حس کمارزشی است. بسیاری از نوجوانان فکر میکنند اگر نمره عالی نگیرند، ظاهرشان مطابق مد روز نباشد یا در جمع دوستان بدرخشند، ارزش کمتری دارند. این افکار میتوانند به کاهش اعتماد به نفس منجر شوند.
در نظریهی ACT (پذیرش و تعهد)، به جای مبارزه با این افکار، یاد میگیریم که آنها را بپذیریم، اما اجازه ندهیم که این افکار مانع حرکت ما شوند.
🔹 مثال: سارا، ۱۵ ساله، وقتی در کلاس اشتباه جواب میدهد، فکر میکند: «من خنگم، همه مسخرهام میکنند.» او با این فکر عقبنشینی میکند و دیگر دستش را بالا نمیبرد. اما اگر با نگاه ACT پیش برود، میگوید: «این فقط یک فکر است، نه حقیقت مطلق.» سپس با وجود ترس، باز هم در کلاس مشارکت میکند.
🔹 راهکارهای کاربردی برای نوجوانان
افکارت را تماشا کن، نه اینکه درگیرشان شوی. مثل وقتی که ابرها را در آسمان میبینی؛ فقط نگاهشان کن و بگذار رد شوند.
ارزشهایت را مشخص کن. مثلاً میخواهی آدم شجاع، مهربان یا پرتلاش باشی؟ این ارزشها مثل قطبنما راه را نشان میدهند.
قدم کوچک اما واقعی بردار. اگر میترسی در جمع صحبت کنی، شروع کن با یک جمله کوتاه.
با خودت مثل بهترین دوستت رفتار کن. وقتی اشتباه میکنی، به خودت بگو: «عیبی نداره، همه اشتباه میکنند.»
مقایسه کمتر، تمرکز بیشتر. هر کسی مسیر خودش را دارد؛ تو کافی هستی همانطور که هستی.
🔹 نتیجه
اعتماد به نفس یعنی زندگی کردن در مسیر ارزشها، حتی وقتی ترس و تردید سراغمان میآیند. نوجوانی که این مهارت را یاد بگیرد، به جای فرار از چالشها، با دل و جرأت وارد میدان میشود.
آوا میرزایی تشنیزی/مشاوره خانواده
