سیدحمید میرحسینی، پیش‌کسوت فوتبال: محله طاحونه یک سرمایه فوتبالی در اصفهان است

استعدادهایی که زمین ندارند

سیدحمید میرحسینی، متولد ۱۳۳۶ و ساکن رهنان است. او یکی از پیش‌کسوتان ورزشی در محله طاحونه است. میرحسینی در گفت‌وگو با «هم‌محله» گفت: سال‌های زیادی از عمرم را در مستطیل سبز گذراندم؛ از بازیکن تا مربی و داور. فوتبال را از دهه۵۰ آغاز کردم و تا دهه ۷۰ ادامه دادم.

تاریخ انتشار: ۱۱:۴۱ - سه شنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۴
مدت زمان مطالعه: 3 دقیقه
استعدادهایی که زمین ندارند

به گزارش اصفهان زیبا؛ سیدحمید میرحسینی، متولد ۱۳۳۶ و ساکن رهنان است. او یکی از پیش‌کسوتان ورزشی در محله طاحونه است. میرحسینی در گفت‌وگو با «هم‌محله» گفت: سال‌های زیادی از عمرم را در مستطیل سبز گذراندم؛ از بازیکن تا مربی و داور. فوتبال را از دهه۵۰ آغاز کردم و تا دهه ۷۰ ادامه دادم.

در این سال‌ها، توانستم مدرک مربیگری و داوری درجه 3 کشوری را کسب کنم و افتخار ۲۰سال مربیگری تیم نیروی دهقان را داشته باشم. او ادامه داد: مربیگری تیم جوانان اصفهان در سال ۱۳۶۵ یکی از مهم‌ترین تجربیاتم بود که خاطره‌های شیرینی برایم رقم زد.

این پیش‌کسوت ورزشی تصریح کرد: در دورانی که بازیکن بودم در مسابقات قهرمانی کشور در سال‌های ۵۳، ۵۴ و ۵۵ شرکت کردم و در سال ۱۳۵۳ توانستم به مقام سوم کشوری دست پیدا کنیم. آن روزها عکس تیم ما در مجله کیهان چاپ شد و این افتخار، برای همیشه در ذهنم ماندگار است. میرحسینی گفت: شیرین‌ترین خاطره فوتبالی‌ام، مربوط به ۱۶سالگی‌ام است که توانستم در یک بازی، دو گل از راه دور به دروازه آقای اکبر مالکی، دروازه‌بان تیم ملی بزنم.

در تمام این سال‌ها حمید ندیمیان، استاد ورزش دانشگاه اصفهان با حمایت‌هایشان نقش مهمی در موفقیت‌های من داشت. او اضافه کرد: در سال ۱۳۵۵ وارد دانشگاه اصفهان شدم و به مدت هشت سال یعنی تا سال ۱۳۶۳، عضو تیم دانشگاه بودم. با وجود وقفه‌ای که به‌دلیل انقلاب فرهنگی ایجاد شد، سرانجام در سال ۱۳۶۳ توانستیم به مقام نایب‌قهرمانی ایران دست پیدا کنیم.

این پیش‌کسوت ورزشی محله طاحونه خاطرنشان کرد: بر اساس تجربه‌ای که در فوتبال به دست آوردم، به جوانان توصیه می‌کنم بدانند دوران بازیگری، بهترین فرصت برای ساختن شخصیت یک پیش‌کسوت است. هر بازی و هر تمرین، فرصتی برای رشد و کسب تجربه است که آینده آن‌ها را شکل می‌دهد. میرحسینی اذعان کرد: از شهردار محترم منطقه11 شهرداری اصفهان دو درخواست مهم دارم:

1. تأمین زمین ورزشی مناسب برای فوتبال رهنان در محدوده شهری تا جوانان بتوانند در فضایی استاندارد به فعالیت بپردازند.

2. نجات مدارس آموزشی رهنان از مجاورت گورستان‌ها؛ زیرا این همجواری، تأثیرات نامطلوبی بر روحیه و سلامت روانی دانش‌آموزان دارد. امیدوارم این دو خواسته موردتوجه مسئولان قرار گیرد تا همگی دست در دست هم بتوانیم ایرانی آباد بسازیم و مناطق ما نیز از کیفیت مطلوب برای درس، زندگی و ورزش همواره برخوردار باشند.

او افزود: قابلیت‌ها و توانمندی‌های جوانان ورزشکار رهنان در حالی است که در این منطقه با مشکل کمبود ورزشگاه مواجه هستیم؛ جوانانی که تعدادی از آن‌ها عضو تیم‌های ملی هندبال و والیبال هستند و حتی یک قهرمان آسیایی در رشته تکواندو دارد که تاکنون با ۱۱۰ نفر رقابت داشته است. این جوانان نیاز به ورزشگاه دارند؛ اما جایی برای ورزش جوانان در رهنان نداریم.این پیش‌کسوت فوتبال اظهار کرد: محله طاحونه با جمعیت جوان و پرانرژی خود، سال‌هاست به‌عنوان یکی از کانون‌های پرورش استعدادهای ورزشی در اصفهان شناخته می‌شود.

در میان رشته‌های مختلف، فوتبال محبوب‌ترین ورزش نوجوانان و جوانان این منطقه است. با این‌ حال، این شور و علاقه با کمبودهای جدی زیرساختی و حمایتی روبه‌روست که آینده فوتبالیست‌های محله را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است. میرحسینی خاطرنشان کرد: هزینه بالای ثبت‌نام در باشگاه‌های فوتبال یکی دیگر از موانع جدی است. بسیاری از خانواده‌ها توان پرداخت شهریه‌های چندمیلیونی مدارس فوتبال خصوصی را ندارند؛ به همین دلیل، استعدادهای زیادی در همان محله باقی می‌مانند و فرصت دیده‌شدن پیدا نمی‌کنند.

کارشناسان ورزشی معتقدند اگر در طاحونه یک مدرسه فوتبال معتبر و یک زمین چمن استاندارد ایجاد شود، بسیاری از مشکلات فعلی برطرف خواهد شد. این اقدام‌ها می‌تواند به سازمان‌دهی تیم‌های محلی، برگزاری لیگ‌های محلی و شناسایی استعدادهای برتر کمک کند. او تصریح کرد: فوتبال در محله طاحونه نه‌تنها یک تفریح، بلکه بخشی از هویت اجتماعی جوانان است؛ اما نبود امکانات ورزشی مناسب و حمایت نهادی، این استعدادها را تهدید می‌کند.

شاید وقت آن رسیده باشد که مسئولان ورزشی و شهری، محله طاحونه را نه به چشم یک منطقه حاشیه‌ای، بلکه به‌عنوان یک سرمایه فوتبالی ببینند.