به گزارش اصفهان زیبا؛ مسیر جدیدی که با انتخاب ندا مؤمن زاده در هیئت تنیس استان اصفهان در سال 1401 در ورزش نصف جهان گشوده شد، با انتخاب پریسا نیازی برای ریاست هیئت کونگ فو استان و با چهار گانه بانوان رئیس هیئت‌های ورزشی استان تکمیل شد.
در دوره اول ساماندهی هیئت‌های ورزشی، بخش بانوان زیر نظر انجمن فعالیت داشت و امور ورزشی بانوان زیر نظر مستقیم خود بانوان انجام می‌شد، اما از حدود دو دهه قبل و بر مبنای ساماندهی جدید فدراسیون‌های ورزشی و هیئت‌های استانی، بخش بانوان به هیئت‌ها انتقال یافت.
در این فرمت، انتخاب رئیس به رأی و نظر اعضای مجمع گذاشته شد و هم مردان و هم بانوان بر سر صندلی ریاست رقابت می‌کردند، بااین‌حال سیستم ورزش اصفهان از گذشته‌های دور تاکنون مردانه اداره می‌شده و جز در مواردی که به طور مقطعی بانوان نبض حرکتی یک هیئت یا رشته ورزشی را در اختیار داشتند، تصمیم‌گیری‌های ریاستی و مدیریتی با مردان بود و بانوان حتی در عرصه رقابت نیز ورود منسجمی نداشتند و برخی معدود موارد نیز بیشتر دکوری و تشریفاتی قلمداد می‌شد تا یک رقابت واقعی.
در این دوره بانوان به نایب‌رئیسی هیئت‌های ورزشی بسنده می‌کردند و عمده رقابت درون‌گروهی بانوان برای تصدی مسئولیت نایب‌رئیسی هیئت بود، تا جایی که در مواردی شدتی بالاتر از انتخاب ریاست هیئت داشت.
ریاست قابل‌پیش‌بینی
در دهه 90 به جز ریاست مرضیه فرشادفر در هیئت نابینایان استان اصفهان که یک انتخاب سازمانی مرتبط با حضور مدیران بهزیستی استان در هیئت نابینایان و کم بینایان قلمداد می‌شد، رخداد مهم دیگری در حوزه ریاست بانوان در ورزش اصفهان رخ نداد و حتی در ادارات ورزش و جوانان شهرستان‌ها نیز حکم ریاستی برای بانوان شاغل در این مجموعه رخ نداد.
اما در دهه 1400 شرایط به گونه دیگری رقم خورد و در چهار سال گذشته چهار بانوی رئیس سکانداری هیئت‌های ورزشی را عهده دار شده‌اند.
اولین چراغ ریاست بانوان در هیئت‌های ورزشی را ندا مؤمن‌زاده در هیئت تنیس استان روشن کرد و در انتخابات هیئت که مهر 1401 به انجام رسید، در رقابتی تک کاندیدایی ریاست هیئت را در اختیار گرفت. این انتخاب در حالی صورت گرفت که پیش‌تر نیز پدر او منوچهر مؤمن زاده نزدیک به 15 سال سکانداری هیئت تنیس استان را برعهده داشت و او هم در مقاطعی به عنوان نایب رئیس و مربی با هیئت همکاری داشت و ریاستش در یک مجمع غیر رقابتی محقق شد، تا جایی پیش از مجمع نیز انتخاب او قطعی به نظر می‌رسید.
رقابت واقعی بر سر ریاست
پیش‌فرض غیررقابتی بودن حضور بانوان رئیس در هیئت‌های ورزشی در انتخابات هیئت ورزش همگانی استان باطل شد و ایمانه پورمعزی در هیئتی که رقابت سنگینی بر سر تصاحب ریاست آن وجود داشت، موفق شد ریاست هیئت را در اختیار بگیرد.
هیئت همگانی استان یک دوره بلاتکلیفی سه‌ساله را پشت سر گذاشت که در این مدت در ثبت‌نام‌های چندباره‌ای که انجام شد، افراد متفاوتی داوطلب شدند که بنا به اتفاقات رخ‌داده، در هر دور تعدادی از داوطلبان کنار رفتند و در نهایت رقابت آخربین دو کاندیدای اصلی رخ داد.
پورمعزی برای تصدی این مسئولیت جدال سنگینی با محمد ساعدی داشت و توانست در رقابت با مدیرعامل باشگاه تام این مسئولیت را در اختیار بگیرد، رقابت انتخاباتی در مجمع به‌گونه‌ای بود که ساعدی در اعتراض به نتیجه به‌دست‌آمده، جلسه را ترک کرد.
او که از کارمندان اداره ورزش و جوانان استان است، پس از انتخاب به‌عنوان رئیس هیئت، سمت سرپرستی گروه هماهنگی ورزش بانوان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان را نیز عهده‌دار شد و پس از ابلاغ قانون ممنوعیت فعالیت کارکنان اداره ورزش در هیئت‌های ورزشی، برخی احتمال استعفای او را مطرح کردند، اما آن طوری که معاون اداره ورزش و جوانان استان تأکید داشت، حکم سازمانی پورمعزی کارشناس بوده و این ممنوعیت شامل حال کارکنان نمی‌شده است، البته در رخدادی که گفته شد ارتباطی به این دستورالعمل نداشته، پورمعزی از سمتش در بخش بانوان استعفا کرد.
انتخاب مژده سلیمان‌پور در هیئت ژیمناستیک استان هم در یک شرایط رقابتی رخ داد و او توانست با جذب رأی بیشتری، سکان این هیئت را در اختیار بگیرد. در هیئت ژیمناستیک استان اجماع بر سر ریاست سخت انجام می‌‌گیردکه این موضوع باعث شده طی یک دهه اخیر صندلی ریاست در این هیئت متزلزل باشد و هر فردی که بر مسند مسئولیت قرار می‌گیرد، طیف دیگری از فعالان هیئت مخالف سیاست‌ها و برنامه‌های او هستند.
مژده سلیمان‌پور در مجمع حساس هیئت ژیمناستیک با برتری 17 رأی نسبت به هشت رأی احسان خردمندنژاد، عهده دار مسئولیت هیئتی شد که پیش‌تر به مردان رئیس وفا نکرده و حالا باید دید بانوی رئیس شرایط ویژه هیئت را چگونه اداره خواهد کرد؟
چهارگانه بانوان رئیس نیز در یکی دو ماه اخیر انجام شد و پریسا نیازی که جامعه کونگ‌فو سال‌ها او را به‌عنوان نایب‌رئیس می‌شناخت، در رقابت با سید ابوالفضل شیرزادی که سابقه ریاست هیئت را دارد، سکان آنرا در اختیار گرفت.
رقابت نایب‌رئیس و رئیس سابق هیئت بر سر صندلی ریاست، گواهی بر رقابتی بودن بوده، هر چند که حضور شیرزادی در کادر نیازی، شائبه برخی توافقات پیش از مجمع را تقویت می‌کند.
علاوه بر چهار مجمعی که با انتخاب رؤسای بانو به نتیجه رسید، در چهار سال گذشته در مجمع هیئت چوگان و هیئت والیبال نیز زهرا یاوری و فریبا صادقی، نامزدهای بانو رقابت سنگینی بر سر تصاحب صندلی ریاست داشتند که البته رقابت را به رقبای مرد خود واگذار کردند، با این وجود شائبه دکوری بودن ریاست یا رقابت بانوان در هیئت‌های ورزشی از بین رفت.
