به گزارش اصفهان زیبا؛ با شروع دهه فجر 1402 بوی گل سوسن و سینما آمد و سیمرغ بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی کشور را در آسمان ایران به پرواز درآورد.
هنرمندان به یمن پاقدم فجر انقلاب در گلستان‌شهدای اصفهان گردهم آمدند تا با قدرشناسی از فرزندان این آب‌وخاک در کنار آن‌ها جشن آغاز چهاردهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان را برگزار کنند. با شکفتن بهار انقلاب در چله زمستان، فرهنگ معطر به قدوم فیلم‌های سینمایی شد که بناست در سال آینده در سبد فرهنگی خانوار قرار بگیرد و چشمان مشتاق مردم جامعه را از هنر جادویی خود سیراب کند.
اصفهان، شهر گنبدهای فیروزه‌ای، در چهاردهمین تجربه خود میزبان منتخب آثار جشنواره فیلم فجر شد تا با همت ستاد برگزاری جشنواره، مردم، هنرمندان و اهالی رسانه همپای هم‌وطنان پایتخت‌نشین نظاره‌گر یک سال تلاش سینماگرانی باشند که بناست فیلم‌هایشان سردر سینماها را رنگین کند و جان تازه‌ای به سالن‌های سینما ببخشد.
جشنواره فیلم فجر را می‌توان به‌نوعی سال‌تحویل سینمای ایران نامید که خانواده سینما را گردهم می‌آورد تا با دستاورد یک سال سینماگران سفره هفت‌سین عشقش را با هنر هفتم پر کند و با دست دوستی و همدلی دعای «یا مقلب‌القلوب و الابصار» را بخوانند و مهرشان حول حالنایی باشد برای سینمای ایران.
این خان نعمت و سرور به یمن قدوم امام خمینی رحمت‌الله علیه است و چه زیبا امام امت در جشن باشکوه حضورش در مراسم استقبال مردم هم‌زمان با شروع جمهوری اسلامی ایران فرمودند که ما با سینما مخالف نیستیم؛ ما با فحشا مخالفیم و این جمله برکتی شد برای جوانه‌زدن سینمای نوین انقلاب اسلامی که به برکتش سفره سینما در این سرزمین پرکهن، گسترده بماند و هر سال به یمن کلام پرگهرش سینمای ایران جشن تولدش را باشکوه‌تر از گذشته برگزار کند.
جوانان این میهن و گنج اندیشه‌های سربه‌فلک کشیده‌شان، پیچ‌وخم کم‌وکاستی‌ها را می‌پیماید تا با حرکت در افق جهانی سینما گام‌های بزرگی بردارد و اصفهان شهری هنرپرور است که از این سرمایه‌های بزرگ کم ندارد؛ منتهی کاروان سینمای اصفهان به‌صورت مستقل جز به مقصد تهران راهی ندارد؛ چراکه همین اندک بودجه که برای حوزه سینما همچون قطره‌ای در دریای بیکران است، در تهران یافت می‌شود.
آموزش تهران است. تولید تهران است. بودجه تهران است. سینما تهران است و بالاخره سیمرغ جشنواره فیلم فجر در کوه‌های برافراشته دماوند آرام گرفته است و جز سفری کوتاه به احترام مردم اصفهان، دماوند را رها نمی‌کند؛ پس در همین روزهای خوش میزبانی با‌هم‌بودن را جشن خواهیم گرفت تا در این همدلی نگاه جدید سازمان سینمایی در برپایی عدالت فرهنگی در پهنه استان‌ها مهرش، جان سینماگران اصفهان را گوارا کند.
اهالی سینما در اصفهان به لحاظ واقع‌شدن در دایره تصمیم‌های سیاست‌گذاران عرصه سینما مظلوم واقع شدند و اگر تولیدی اتفاق می‌افتد، به زبان ساده فقط یک اتفاق است، اتفاقی که نه‌تنها آورده مالی برای آن‌ها ندارد، بلکه زندگی شخصی آن‌ها را دچار بحران می‌کند و این بحران تکانه‌های فرهنگی و اجتماعی برای سینما به‌همراه دارد.
سینما درس «بابا آب داد» مدرسه نیست که با یک جمله نشان دهیم باید قدر پدر را دانست؛ سینما شعار نیست که با سردادنش بگوییم انجام شد؛ سینما درخت کهنی است با ریشه‌های عمیق که با یک قطره و یک لیوان سیراب نمی‌شود. برای سینمای ایران باید بزرگ فکر کرد و کارهای بزرگ انجام داد تا سینمای ایران سینما شود.
در مسیر رشد سینمای ایران و اجرای عدالت فرهنگی باید از الگوی کشورهای معدودی که در عرصه تجاری‌سازی سینما موفق بوده‌اند و موجبات رونق سینما را برای سینماگران به‌عنوان کارآفرینی و همچنین سینما به‌عنوان یک محصول فرهنگی فراهم آورده‌اند، بهره جست.
روح سینمای ایران با این برنامه‌ها و با این گردش مالی جان تازه نخواهد گرفت. فروش‌های چندصدمیلیاردی اخیر سینمای ایران از فیلم‌های طنز سخیف و گرایش مخاطبان خاص و تبدیل‌شدن سینما به‌عنوان سبد گردشگری لوکس، تنها دستاوردش تنزل جایگاه سینما به‌عنوان یک کالای فرهنگی بی‌کیفیت و بازگشت مجدد سینمای فاخر ایران به دوران فیلم‌فارسی قبل از انقلاب است.
نگاه و رویکرد سازمان سینمایی به‌عنوان نهاد متولی در ایجاد عدالت فرهنگی و نهضت سالن‌سازی سینما اتفاق مبارکی بود که در دوران مدیریتی محمد خزاعی شکل گرفت و این اتفاق مهم در مواجهه و رویارویی با مافیای پخش در سینمای ایران به‌وقوع پیوست که باید قدردان این حرکت جهادی بود؛ اما این همه ماجرا نیست و یک جزء کوچک از مسیر پرفرازونشیب سینمای ایران برای رسیدن به قله‌های رونق سینمای ایران است.
در مسیر ایجاد زمینه رشد برای فیلم‌سازان اصفهانی و رونق سینما در اصفهان، طرح‌هایی همچون حمایت‌های بخش صنعتی فولاد و کارخانه‌های پرپول اصفهان تنها یک داروی مسکن هستند که آن هم نهایتا منجر به ساخت یک یا دو اثر سینمایی شود که اگر بشود؛ این‌ها دردی از سینمای اصفهان برطرف نمی‌کند.
سینما در اصفهان و دیگر شهرستان‌ها زمانی رشد می‌کند که در سینمای ایران نهضت راه‌اندازی کمپانی‌های بزرگ و پرقدرت سینمایی راه بیفتد تا به‌واسطه این تجربه موفق جهانی شهرستان‌ها هم در این فرایند جهش بزرگی داشته باشند. آن‌وقت به لحاظ اینکه کمپانی‌ها در تولید آثار سینمایی نیازمند نیروی انسانی متخصص هستند، بازار کارآفرینی سینما در سراسر ایران شکل منسجم خواهد گرفت.
ایجاد زیرساخت تجاری‌سازی و صنعتی‌کردن سینمای ایران برای ورود محصولات سینمایی به چرخه جهانی پخش فیلم یکی از اتفاق‌های بزرگی است که بایستی به شکل قوی به آن ورود پیدا کرد و ای کاش سینمای ایران دچار عاقبت صنعت خودروسازی نشود. منظومه تفکرات مجموعه مدیریتی فرهنگ و هنر در سینمای ایران در شهرستان‌هایی همچون اصفهان نمود پیدا می‌کند که با این عظمت سرمایه انسانی سرشار از استعدادهای خفته و ویژگی‌های منحصربه‌فرد شهری که سبب شده آن را نصف‌جهان بنامند، باید سینماگرانش سینما را فقط در آسمان ذهن خود دکوپاژ کنند و از گردونه تولید باز بمانند و آن عده قلیلی هم که پا به عرصه تولید می‌گذارند، بعضا زندگی شخصی خود را برای این کار چوب حراج می‌زنند که این رویه جز آسیب به بدنه سینما سود دیگری به‌همراه نخواهد داشت و خبر اینکه نام مهاجران اصفهانی امسال به‌عنوان کاندیداهای دریافت سیمرغ چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر دیده می‌شود. این خبر مسرت‌بخش نشان از وجود استعدادهای نابی در اصفهان است که لازمه‌اش ایجاد بستر رشد برای بروز و نمایش ارزش‌های وجودی خود در عرصه سینماست.
در این میان هم جهادگران اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان با اینکه یک ساختار دولتی دارد، اما جزئی از این بدنه مظلوم سینما محسوب می‌شود که بایستی در این جریان بهسازی موردحمایت معنوی و اقتصادی دولت قرار بگیرد تا به‌عنوان نماینده دستگاه متولی فرهنگ و هنر قدرت اجرایی در فرایند رونق سینما پیدا کند.
راستی از اداره ارشاد اصفهان صحبت کردیم؛ ذکر این نکته خالی‌ازلطف نیست که بگویم وجود سید مهدی سیدین‌نیا، مدیرکل جدید، فرصت مغتنمی برای سینمای اصفهان است؛ چراکه جزو معدود مدیرانی است که سینما و سینماگر را با همه وجود می‌شناسد و هنوز نیامده، زمزمه‌های رونق تولید از جانب ایشان شنیده می‌شود؛ به امید اینکه جشن سال‌تحویل سینمای اصفهان بر همه سینماگران اصفهان به مبارکی و میمنت باشد و شاهد رویش شکوفه‌های بهاری در زمستان سینمای اصفهان باشیم.
