افراد مبتلا به نارسایی قلبی احتمالا سابقه ابتلا به بیماریهایی را دارند. بهطور کلی، این بیماریها سبب فرسودگی و درنهایت نارسایی قلب میشوند. داشتن بیش از یک مورد از عوامل خطر نارسایی قلبی، احتمال ابتلا به این بیماری را به طرز چشمگیری افزایش میدهد.
بیماریهای زمینهساز نارسایی قلبی
بیماری شریانهای کرونری: هنگامی که کلسترول و ذرات چربی در شریانهای قلب تجمع میکنند، خون کمتری به عضله قلب میرسد. این وضعیت با نام آترواسکلروزیس یا تصلب شرایین شناخته میشود. تــصلــب شــرایــیــن به درد قــفــســه سینه(آنژین) یا در صورت انسداد کامل به حمله قلبی منجر میشود. بیماری شریانهای کرونری با گذشت زمان میتواند با فشارخون بالا ارتباط داشته و منجر به نارسایی قلب شود.
سابقه حمله قلبی
حمله قلبی هنگامی اتفاق میافتد که یک شریان خونرسان به عضله قلب دچار انسداد میشود. عدم دریافت مقادیر کافی اکسیژن و مواد مغذی به بافت عضله قلب آسیب رسانده و سبب مرگ بخشی از آن میشود. این بخش مرده، انقباض مناسبی نخواهد داشت و توانایی قلب در پمپاژ خون را کاهش میدهد.
فشارخون بالا: فشارخون بالای کنترل نشده عامل خطر مهمی از نظر ابتلا به نارسایی قلب است. هنگامی که فشار در عروق خونی بسیار بالا میرود، قلب باید برای حفظ گردش خون بیش از مقدار طبیعی تپش کند. این وضعیت به قلب فشار میآورد و حفرههای آن را بزرگ و ضعیفتر میکند. پزشک باید برای کاهش فشارخون در افرادی که در معرض خطر ابتلا به نارسایی قلب هستند، دارو تجویز کند. دریچههای غیرطبیعی قلب: مشکلات دریچهای قلب میتواند نــاشــی از وجود بیماری، عفونت (اندوکاردیت) یا نقص مادرزادی باشد. هنگامی که دریچهها به صورت کامل باز و بسته نمیشوند، عضله قلب باید برای حفظ گردش خون بیشتر تپش کند. در صورتی که بار قلب بسیار زیاد باشد، نارسایی قلبی ایجاد میشود.
بیماری یا التهاب عضله قلب: هرگونه آسیب به عضله قلب خطر ابتلا به نارسایی قلب را افزایش میدهد. این آسیبها میتواند ناشی از مصرف الکل، مصرف دارو، عفونتهای ویروسی یا دلایل ناشناخته باشد.
نقصهای مادرزادی قلب: در صورتی که قلب و حفرههای آن به خوبی شکل نگرفته باشند، بخشهای سالم آن باید برای جبران این کمبود بیشتر کار کنند.
بیماری شدید ریوی: هنگامی که ریهها عملکرد مناسبی نداشته باشند، قلب باید جهت رساندن اکسیژن کافی به تمام بدن بیشتر پمپاژ کند.
دیابت: این بیماری خطر ابتلا به نارسایی قلب را افزایش میدهد. افراد مبتلا به دیابت بهدلیل داشتن مقادیر بالای چربی در خونشان نسبت به دیگران بیشتر به فشارخون و تصلب شرایین مبتلا میشوند. هر دوی این بیماریها با نارسایی قلب ارتباط دارند.
چاقی: چاقی میتواند سبب افزایش ضربان قلب در افراد مبتلا شود؛ همچنین این بیماری عامل آپنه خواب و کاردیومیوپاتی نیز است.
آپنه خواب: آپنه یک اختلال خواب است که برای فرد وقفه تنفسی ایجاد میکند. وقفه تنفسی میتواند با خستگی شدید در طول روز، افزایش خطرات ایمنی و افزایش دشواری در انجام کارهای نیازمند تمرکز ارتباط داشته باشد. آپنه خواب عامل خطری برای بیماریهایی همچون فشارخون بالا، نارسایی قلب، دیابت و سکته مغزی به شمار میرود. در برخی موارد، افراد مبتلا به نارسایی قلبی به استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی CPAP نیاز دارند.
عوامل نارسایی قلب
پزشکان اغلب نارسایی قلب را به دو دسته زیر تقسیم میکنند:
الف) اختلالهایی که بهصورت مستقیم بر قلب تأثیر میگذارند (عوامل قلبی).
ب)اختلالهای دستگاههای دیگر بدن که بهصورت غیرمستقیم بر قلب تأثیر میگذارند(عوامل غیرقلبی).
اختلالهایی که بهصورت مستقیم بر قلب تأثیر میگذارند، همچون برخی عوامل غیرمستقیم، به نارسایی قلبی منجر میشوند. در حالی که برخی مشکلات بهسرعت سبب نارسایی قلب میشوند، برخی دیگر این نارسایی را طی چندین سال به وجود میآورند. برخی اختلالها موجب نارسایی سیستولیک، برخی دیگر سبب نارسایی دیاستولیک و دستهای دیگر هم موجب هر دو اختلال میشوند. عواملی همچون فشارخون و برخی اختلالهای دریچهای قلب در دسته سوم جای میگیرند.
درمان نارسایی قلبی
درمان شامل ایجاد تغییرات سالم در سبک زندگی است. از جمله این تغییرات میتوان به ترک مصرف سیگار، رعایت رژیم غذایی سالم و ورزش منظم اشاره کرد؛ با این حال، برخی افراد باید علاوه بر این تغییرات، دارو نیز مصرف کنند یا تحت فرایندهای پزشکی قرار گیرند.
داروها: داروهایی که برای کاهش خطر یا تأثیر بیماری شریانهای کرونری تجویز میشوند، شامل موارد زیر هستند: بتابلاکرها، قرص، اسپری یا چسب نیتروگلیسرین و مسدودکنندههای کانال کلسیم.
جراحی: فرایندهای جراحی زیر در صورت تنگی یا عدم پاسخگویی به مصرف دارو، شریانهای مسدودشده را باز یا تعویض میکند: جراحی بــایپــس شــریــانهــای کـرونــری؛ آنژیوپلاستی و استنتگذاری.
