هلند و جمهوری چک
لالههای نارنجی آماده دیدار در برابر یکی از زهردارترین تیمهای این رقابتها یعنی چک هستند. چک با درخشش پاتریک شیک در دور گروهی عملکرد پر فراز و نشیبی را داشت ولی در نهایت موفق به صعود شد. خط حمله چک را باید در دستان شیک بدانیم و او را مهره اصلی این تیم، البته بازیکنان دیگری هم در این تیم حضور دارند اما خطرناکترین آنها قطعا شیک است.
چک هر چقدر در حمله خوب و سر حال نشان داده اما شاهد اشتباهاتی در دفاع این تیم بودهایم. شاید در ضد حملات و جدال با تیمهای همسطح خودشان، قدرتمند به نظر بیایند؛ اما در برابر تیمهای قدرتمند عموما مشکلات بسیاری در حمله دارند و دفاع متزلزلی را به نمایش میگذارند. در نهایت همه چک را با گل درخشان شیک در بازی اول به یاد میآورند.
هلندیها در هر حالتی خطرناک هستند. ممفیس دیپای که یک تمام کننده عالی و در ضد حملات بسیار باهوش و خطرناک است، در کنار وگهورست بلند قامت و فرصت طلب، ترکیب خطرناکی را ایجاد کردند. همراه این دو نفر، فرانکی دیونگ باهوش و خلاق و واینالدوم حضور دارند. دلیخت جوان و دی فرای با تجربه در پشت سرشان هستند تا نبود فندایک و فن دبیک که دو غایب اصلی آنها در یورو هستند، احساس نشود. حضور استکلنبرگ با تجربه هم که پس از بازنشستگی دوباره به میادین بازگشته، از دیگر نکات جالب این تیم است.
هر چقدر هلند در حمله آماده و با اضافه شدنهافبکها به حمله کم نظیر بوده اما در دفاع خوب ظاهر نشده است اما با این حال، یکی از تیمهای واحد و منسجم که طبق برنامه و با ایدئولوژی خوبی بازی میکند، نارنجیپوشهای اروپایی هستند و با قرعه خوبی که نصیبش شده، به نظر نمیرسد کار سختی داشته باشد.
بلژیک و پرتغال
حساسترین مسابقه دور اول رقابتهای حذفی بدون تردید این بازی است. پرتغال همچون یورو قبل به عنوان تیم سوم صعود کرد. نمایش پر فراز و نشیب که همچون یورو قبل تیم قدرتمندی از پرتغال به نمایش نگذاشت. رونالدو در دور گروهی بسیار آماده نشان داد و توانست به رکورد علی دایی برسد شاهد حرکات و عملکرد واقعا عالی او بودیم اما جز او هیچکدام از بازیکنان پرتغال در سطح خود حاضر نشدند.
فرناندز فاجعه بار، ژوتا تا حدی خوب، موتییو، سانچز و….. هر کدام با آن بازیکنی که انتظار میرفت، فاصله داشتند تا در نهایت این تیم بدینگونه کارش را در مرحله گروهی تمام کند. پرتغال خط حمله خوبی دارد که میتوانند نمره قبولی را بگیرند و این موضوع را در هر سه بازی نشان دادند، اما خط دفاع آن با اینکه دیاز بهترین بازیکن فصل انگلیس را دارد اصلا خوب نشان نداده و این نکته برای تیمی که به قدرت گل نخوردن بیشتر نیاز دارد، میتواند آسیب زا باشد.
در آن سو اما بلژیک با تکیه بر لوکاکو، دیبروینه و تورگانهازارد واقعا قدرتمند است. لوکاکو ادامه نمایش خوبش در سری آ را دنبال کرده و شاهد بودیم که با قدرت بدنی و جایگیریهایش در بازی برابر فنلاند و به خصوص روسیه، گلهای خود را به ثمر رساند.
نبوغ دیبروینه و موقعیت سازیهایش با اینکه فقط در دوبازی دهان تمام منتقدان را بست اما هرچقدر درخشش این دو نفر توسط رسانهها برجسته باشد اما در دفاع دنیار، فرتوگن، آلدروایرلد و دیگران همراه مونیر و جوانان دفاعش اصلا مطمئن نشان ندادهاند و حتی فنلاند با چند کار ترکیبی برای آنها مزاحمت ایجاد کرد و دانمارک نیز به همین ترتیب خطر ایجاد کرد و گل زد و حتی روسیه ناآماده هم از این دفاع رد شد.
شاید تنها همین مورد در برابر ایتالیا یا فرانسه یا اسپانیا و کرواسی برای آنها مشکل ایجاد کند و باعث حذفشان شود.
