دوران اوج فوتبالی قاسم حدادی‌فر با حضور کارلوس کی‌روش، سرمربی پرتغالی در ایران همراه شد تا او تجربه حضور در جام جهانی را به کارنامه فوتبالی‌اش اضافه کند. حدادی فر که با تیم ذوب آهن به فوتبال ایران معرفی شد، از همین تیم به تیم ملی رسید و در همین تیم هم از فوتبال خداحافظی کرد و از همین تیم هم به جرگه مربیان پیوست. در آستانه جام‌جهانی قطر به سراغ او رفتیم تا گشتی در خاطرات دور و نزدیک بزنیم.
اولین جام جهانی که تماشا کردید، خاطرتان هست؟
بله، برای جام جهانی 1990 شش هفت سالم بود و خاطرم هست با برادرم که از من بزرگ‌تر بود، مسابقات را تماشا می‌کردیم و فینال آلمان و آرژانتین در ذهنم مانده است. اما از جام جهانی 94 به بعد دیگر همه جام‌ها را دنبال کرده‌ام و جام جهانی همیشه برایم جذاب بوده است.
وقتی جام جهانی را تماشا می‌کرد، تصورش را داشتید روزی به عنوان بازیکن در این رویداد حضور داشته باشید؟
حضور در جام جهانی همیشه رؤیای من بوده است و وقتی بازی‌ها را می‌دیدم، این رؤیا را برای خودم متصور بودم و خوشحالم این رؤیا تا حدودی محقق شد و تجربه شرکت در جام جهانی را به دست آوردم، اما به آرزوی بازی نرسیدم.
برای تماشای جام جهانی به قطر نمی‌روید؟
درگیر تمرینات تیم ذوب آهن هستم، اما به طور جدی این رقابت‌ها را دنبال خواهم کرد، زیرا بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبالی دنیاست و می‌توانیم نکات زیادی را فرا بگیریم.
فکر می‌کنید خوش شانس بودید که دوره اوج فوتبالی شما با حضور ایران در جام جهانی همراه شد و توسط کارلوس کی روش به تیم ملی دعوت شدید؟
من از دوره سرمربیگری افشین قطبی به تیم ملی دعوت شدم و زمانی که کارلوس کی روش هدایت تیم ملی را برعهده گرفت، سال‌های فوق‌العاده‌ای را با تیم ذوب آهن سپری می‌کردم، اما کی روش دیدگاهش این بود بازیکنانی که قرار است در تیم ملی بازی کنند، باید عضو تیم‌های بزرگ باشند، ولی من می‌خواستم هر اتفاقی در فوتبال برایم رخ می‌دهد، با پیراهن ذوب آهن باشد.
باز هم به شما اعتقاد داشته که در لیست نهایی اعزام به جام جهانی قرار داده است!
بله خدا را شکر؛ با حضور در جام جهانی مزد زحماتم را گرفتم. هر بازیکنی که افکار بزرگی در ذهن داشته باشد، به حضور در جام جهانی فکر می‌کند و نقطه عطف زندگی هر فوتبالیستی است، اما حسرت می‌خورم چرا به من فرصت بازی نرسید.
قاعدتا در روزهایی که قرار بود لیست نهایی اعلام شود، استرس زیادی داشتید؟
بله؛ یکی دو روز استرس زیادی داشتیم، به خصوص اینکه معلوم نبود در لیست نهایی قرار بگیریم یا نه. زمانی که نامم اعلام شد، سیل پیام‌های تبریک بود که از دوستان و آشنایان برایم ارسال می‌شد.
تجربه جام جهانی چطور بود؟
تجربه فوق العاده ای بود و اصلا با هیچ رویداد دیگری قابل قیاس نیست. تیم ملی ایران دو هفته قبل از شروع جام‌جهانی راهی آفریقای جنوبی شدیم و در جو جام جهانی قرار گرفتیم.
قبل از بازی با آرژانتین تمرکز همه فوتبال‌دوستان ایرانی بر آن بود که با نتیجه آبرومندی به این تیم ببازیم و تمام حواس‌ها معطوف این بازی بود؛ اما در زمین بازی شرایط طور دیگری بود و تیم ایران نمایش خوبی داشت؟
با توجه به گروه‌بندی ایران و هم‌گروهی با آرژانتین، حساسیت زیادی در خصوص این بازی وجود داشت و ما هم از گوشه‌و‌کنار از مردم می‌شنیدیم که می‌گفتند زیاد گل نخوریم. خوشبختانه هدایت تیم ملی برعهده مربی بود که جوانب مختلف کار را کنترل می‌کرد و تمرینات خوبی را زیر نظر او سپری کرده بودیم و تیم از لحاظ روحی و روانی هم آماده بود. در بازی با آرژانتین فوق‌العاده بودیم و شکست استحقاق تیم ما نبود، اما فوق‌ستاره‌هایی چون لیونل مسی این توانایی را دارند تا در لحظه نتیجه بازی را تغییر بدهند.
بعد بازی آرژانتین و نیجریه تصورات دیگری از بازی با بوسنی وجود داشت؛ اما همه چیز برخلاف پیش بینی‌ها بود. قبول دارید؟
تیم ملی در بازی اول خیلی خوب عمل کرد، در بازی دوم جای امیدواری داشت، اما در بازی سوم واقعا ناامیدانه ظاهر شدیم، البته این نظر شخصی من است.
به نظر می‌رسد تیم انگیزه‌ای نداشت یا کادر فنی سیستم درستی را در نظر نگرفته بود؟
نمی‌توان ایرادی به کادر فنی گرفت؛ شما در نظر بگیرید تیم ملی ایران در جام جهانی دو بازی سنگین داشته و در بازی سوم تیم تحلیل رفته است. در آن مقطع بیشتر بازیکنان تیم ملی در لیگ‌های اروپایی لژیونر بودند و خیلی هم آماده نبودند. در بازی با بوسنی هم کادر فنی تغییر خاصی در تیم ایجاد نکرد و آن شکست ثبت شد که به نظرم نقطه تاریک تیم ملی در این جام جهانی بود.
به عنوان یک بازیکن گذشته و مربی فعلی، فکر می‌کنید لیست اعلامی کادر فنی؛ بهترین‌های ملی بوده یا بهترین‌های دیگری هم بودند که می‌توانستند در این لیست باشند؟
در بحث انتخاب بازیکن باید به سلایق سرمربی احترام گذاشت. هر مربی برای بازیکنانی که انتخاب می‌کند، تفکراتی دارد و بازیکنانی را برمی گزیند که به کار او بیایند. بهرحال بازیکنان خوب زیادی در یک پست هستند که سرمربی تعدادی از آن‌ها را انتخاب می‌کند، البته اگر به مربی اعتماد کرده و هدایت تیمی را به او سپرده‌ایم، باید به انتخاب‌هایش هم احترام بگذاریم.
با این توضیحات فکر می‌کنید جای بازیکنانی در لیست نهایی خالی باشد؟
بله؛ فکر می‌کنم یکی دو بازیکن دیگر می‌توانستند در لیست باشند.
با شناختی که از تیم‌های مختلف جام دارید، به نظرتان جام جهانی جذابی در پیش است؟
معمولاً جام جهانی‌های گذشته پس از پایان لیگ‌های باشگاهی برگزار می‌شد و بازیکنان تیم‌ها پس از استراحت و ریکاوری به تیم ملی ملحق می‌شدند، اما جام جهانی قطر درست در کوران برگزاری لیگ‌های دنیاست و بازیکنان در اوج آمادگی هستند؛ حتی تیمی مانند انگلیس تا چند روز قبل درگیر مسابقات لیگ بوده و بازیکنان این تیم از بالاترین سطح فوتبالی وارد جام می‌شوند.
بازی ایران و انگلیس را چه طور می‌بینید؟
بازی نابرابری با تیم انگلیس داریم و از هر نظری مقایسه کنید، با آن‌ها تفاوت زیادی داریم.
فکر می‌کنید می‌توانیم به کسب حداقل امتیاز امیدوار باشیم؟
شانس زیادی برای کسب نتیجه مقابل تیم انگلیس نداریم، اما بر روی کاغذ می‌توانیم مقابل تیم‌های ولز و آمریکا نتیجه بگیریم، البته هم تیم ولز و هم تیم آمریکا بازیکنان با کیفیت خوبی دارند که در لیگ‌های مطرح بازی می‌کنند و برای نتیجه گرفتن مقابل این تیم‌ها کار سختی داریم. بازیکنان تیم ایران با غیرتی که دارند، در جام جهانی به میدان می‌روند و می‌توانیم امیدوار باشیم در بازی اول حداقل یک امتیاز بگیریم تا برای دو بازی دوم شانس داشته باشیم. در حال حاضر با توجه به شرایط خاصی که کشور دارد، مردم زیاد فوتبال را دنبال نمی‌کنند و شاید حمایت زیادی پشت تیم ملی نباشد، اما امیدوار هستم بازیکنان تیم ملی با کسب نتایج خوب، شادی نسبی برای مردم به ارمغان بیاورند و فوتبال بهانه‌ای برای حال خوب شدن باشد.
چقدر امیدوار هستید به عنوان مربی هم جام جهانی را تجربه کنید؟
برای بازیکنان ایرانی مربی شدن و به جام جهانی رفتن کار سخت و دشواری است اما تمام تلاشم را برای رسیدن به این هدف خواهم کرد. نمی‌خواهم بلندپروازی کنم، اما امیدوارم مربی خوبی برای فوتبال ایران باشم و می دانم راه طولانی برای رسیدن به این هدف پیش رو دارم.
