مجید بشیری همکار ما در روزنامه و مردی بهغایت باصفاست. میگوید من و برادرم محمود، چایریز امام حسین (ع) در حسینیه لمجیر هستیم و به این کار افتخار میکنیم. مدیر صفحه اینستاگرامی حسینیه لمجیر هم هست. صفحهای پر از عکس و کلیپهای تعزیه از موافقخوانها و مخالفخوانها که به قول او چند هفته قبل از برگزاری تعزیهها جنبوجوشی در میگیرد و توسط میاندار دور هم جمع میشوند و تمرین میکنند و بعد دل همه عاشقان اباعبدالله(ع) را با برگزاری تعزیه به درد میآورند.
میگوید لمجیر تا پیشازاین حسینیهای قدیمی داشت. وضع ساختمانش خوب نبود و امکان مرمت وجود نداشت. مثل حسینیه کوجان نبود که خشت و گلی باشد و بعد مرمتش کنند. برای همین اهالی جمع شدند و از شهرداری منطقه 11 مجوز گرفتند و بنای جدید را از پایه ساختند و سقفش را تیرچهبلوک زدند و دورش را کاشی کشیدند.
اینها اما همه به همت اهالی محله انجام شد. با پول و زحمت مردم. تعزیه حسینیه اباعبداللهالحسین(ع) لمجیر حالا یکی از مهمترین تعزیههای شهر است. نهتنها در ایام محرم که مثلا در 28 صفر شهادت امام رضا (ع) هم تعزیه در حسینیه برپا میشود. علاوه بر آن دستههای زنجیرزنی و سینهزنی هم در این حسینیه داریم. از او درباره محله قدیم و حسینیه میپرسم. میگوید من از بچگی عاشق تعزیه محلهمان بودم و همیشه شرکت میکردم. حالا خیلی چیزها عوض شده است. قدیم این شکلی نبود. لباسها و چکمهها و تجهیزات تعزیهخوانها خیلی بهتر شده است. قبلا کلاهخودی وجود نداشت یا زره نبود؛ ولی حالا به لحاظ امکاناتی که توسط مردم تهیهشده اوضاعمان خیلی بهتر شده است.
از او درباره انواع تعزیه، کیفیت برگزاری، شعرهای خواندهشده و مدتزمانش میپرسم. بشیری که انگار حرف زدن درباره تعزیه نیز حالش را خوب میکند و برایش دلپذیر است، میگوید برخی از شعرهای تعزیه از قدیم مانده و برخی را شاعران جدید میسرایند. هر تعزیه دو الی سه ساعت طول میکشد.
ازجمله انواع تعزیه که در محرم و صفر برگزار میشود میتوان به تعزیه شهادت امام حسین (ع)، تعزیه شهادت حضرت عباس (ع) و تعزیه شهادت حضرت علیاکبر (ع) اشاره کرد.
در 28 صفر دو تعزیه اجرا میشود که یکی شهادت امام حسن مجتبی(ع) است و در ساعت 9 صبح شروع میشود و دیگری در بعدازظهر تعزیه شهادت امام حسین(ع) یا حضرت عباس(ع) برگزار میشود. البته گاهی هم تعزیه حضرت محمد (ص) که خیلی طولانی است و معمولا آن را اجرا نمیکنند.
درباره نقشخوانها میخواهم بدانم که چطور انتخاب میشوند و چه ویژگی باید داشته باشند و آیا بازیگر زن هم وجود دارد یا خیر؟ میگوید بازیگر زن در تعزیه نداریم. مثلا نقش زن امام حسن (ع) وجود دارد که یک مرد آن را بازی میکند و لباسش طوری است که مشخص نشود. حتی دستکش سیاه به دست میکند. بعد هم برای انتخاب بازیگرها، میاندار بازیگران را تست اولیه میکند که ببیند از پس نقش برمیآیند یا نه؟ این اما همه داستان نیست.
علاوه بر توانایی بازیگری مثلا برای بازی در نقش حضرت عباس (ع)، موافقخوان باید صدا و هیکل خوبی داشته باشد و در میان مردم هم محبوبیت داشته باشد و به حسن رفتار شهره باشد و نیت و هدفش حسینی باشد. اینها مهم است. بعد تمرین انجام میشود که ببینند طرف از پس اجرا برمیآید یا نه؟
از او درباره صفحه اینستاگرام و انگیزههایش میپرسم. میگوید ببینید ما برای این حسینیه خیلی زحمت کشیدیم و هزینه کردیم.
تا پیشازاین هیئت امنایی داشتیم ولی متأسفانه این سالها پراکنده شدند و حالا برای ادامه بازسازی حسینیه نیاز به بودجه داریم تا از پس کار برآییم. یکی از انگیزههایم برای این صفحه اینستاگرامی جذب سرمایههای مردمی بود.
بهجز این من نوکر امام حسینم و همه این کارها برای اوست. حرفهای آقای بشیری تمام میشود، اما ذهن من همچنان درگیر تعزیه و بهخصوص نقش شمر است. شمری که حسینیه میسازد و در مظلومیت امام حسین (ع) اشک میریزد و در میان مردم به نیکی از او یاد میشود.
شمرهایی که برای امام اشک میریزند
میگوید خودم دیدم. با چشمهای خودم. کلیپهایش را هم دارم. محمود شمر، مخالفخوان بود، ولی توی تعزیه امام حسین (ع) در قتلگاه اشک میریخت و تعزیه میخواند. همه محلهها همین بود. ما توی لمجیر میانههای خیابان امام خمینی، از قدیم تعزیه داشتیم. در نزدیک ما کوجانیها هم هرسال تعزیه برپا میکنند. بانی آنجا عباس شمر بود. بعد هم پسرهایش کارهای حسینیه را دست گرفتند و یکی از آنها حالا مخالفخوان است. حسینیه جدید لمجیر اما بانیاش محمود شمر بود. خیلیهای دیگر هم بودند. حاج محمود حسنپور، حاج محمود اسماعیلی که حالا زمینگیر شده، حاج محمود جمشیدی، حاج حسین اسفندیاری. اینها همه به عشق امام حسین (ع) دور هم جمع شدند و حسینیه جدید را ساختند.
-
سجاد حقیقت قهفرخی
خبرنگار
