به گزارش اصفهان زیبا؛ شامگاه شنبه حوالی ساعت یازده شب شاهد اولین حمله مستقیم جمهوری اسلامی ایران به خاک اسرائیل بودیم. از همان نخستین لحظات نیز عکس‌العمل‌های متفاوت از شهروندان گرامی دیدیم. برخی بسیار ترسیده بودند و هر لحظه احتمال پاسخ متقابل رژیم جعلی را می‌دادند.
برخی سرخوش از این پیروزی و وعده صادق و دسته سوم نیز همان دسته‌ای بودند که تحت هر شرایطی جمهوری اسلامی ایران را محکوم می‌دانند و این بار کشور ما را مقصر جنگ احتمالی پیش رو می‌دانستند.
در این زمینه به نظر می‌رسد ذکر چند نکته درخصوص این حمله موشکی ضروری است: اول: رژیم جعلی اسرائیل اگر توان مقابله با جمهوری اسلامی را در خودش می‌دید، منتظر عملی از جانب ما نمی‌ماند تا عکس‌العمل نشان دهد. تجربه نشان داده این رژیم جعلی با هیمنه پوشالی از قدرت نظامی ایران بیمناک است و می‌داند اگر آغازگر جنگی باشد، بدون شک شکست خواهد خورد.
دوم: جمهوری اسلامی ایران آغازگر جنگ نبوده است و طبق قوانین بین‌المللی با توجه به حمله اسرائیل در روز سیزدهم فروردین به سفارت کشور ما در دمشق، حمله موشکی دیشب به نوعی دفاع از اراضی جمهوری اسلامی ایران بود؛ چرا که سفارت هر کشور در اصل، خاک آن کشور محسوب می‌شود.
سوم: اگر جمهوری اسلامی ایران این حمله را همانند ترورهای مکرر قبلی دانشمندان ایرانی بی پاسخ می‌گذاشت، هیچ تضمینی مبنی بر عدم‌تجاوز مجدد رژیم جعلی به کشورمان نبود.
چهار: با این حمله هیمنه پوشالی اسرائیل بیش از پیش بر همگان آشکار شد؛ نه گنبد آهنین مانع فرود موشک‌ها شد و نه اسرائیل توانی برای دفع موشک‌ها از خود نشان داد.
در پایان، ذکر این نکته نیز ضروری به نظر می‌رسد که با توجه به پیروزی جمهوری اسلامی ایران و تحقیر رژیم جعلی اسرائیل، بی‌تردید از امروز هجمه‌های رسانه‌ای زیادی برای بی‌اهمیت جلوه‌دادن این پاسخ، کمرنگ‌کردن آن و یا حتی زیرسؤال‌بردن آن به وجود خواهد آمد که برای جلوگیری از آن نیازمند جهاد تبیین هستیم.
نصر من الله و فتح القریب
