مروری بر تیم‌های فوتبال استان که به خاطره‌ها پیوستند

از آن‌ها یک نام ماند

فوتبال اصفهان در سال‌های دور و نزدیک تیم‌های زیادی داشته است که هرکدام در مقطعی برای خود اسم‌ورسمی داشتند؛ اما امروزه به عکسی بر روی طاقچه یا خاطره‌ای ناگفته‌ای در دل موسپیدهای ورزش تبدیل شده‌اند.

تاریخ انتشار: ۱۱:۳۹ - شنبه ۱۶ تیر ۱۴۰۳
مدت زمان مطالعه: 5 دقیقه
از آن‌ها یک نام ماند

به گزارش اصفهان زیبا؛ فوتبال اصفهان در سال‌های دور و نزدیک تیم‌های زیادی داشته است که هرکدام در مقطعی برای خود اسم‌ورسمی داشتند؛ اما امروزه به عکسی بر روی طاقچه یا خاطره‌ای ناگفته‌ای در دل موسپیدهای ورزش تبدیل شده‌اند.

در روزهایی که کرکره لیگ پایین کشیده شده و نسل‌امروزی‌ها تنها سپاهان و ذوب‌آهن را به نمایندگی از فوتبال نصف‌جهان می‌شناسند، کتاب فوتبال استان را ورق زدیم و به اسم‌های خاطره‌انگیزی برخوردیم. شما هم با ما همراه شوید.

تیم شاهین اصفهان: هم‌زمان با ایجاد باشگاه شاهین در تهران، شعبات اقماری آن در شهرهای مختلف نیز تشکیل شد که شاهین اصفهان یکی از آن‌ها بود. در فوتبال ایران و اکثر منابع، از محمود حریری به‌عنوان بنیان‌گذار شاهین اصفهان یاد می‌شود؛ اما بررسی‌های صورت‌گرفته نشان می‌دهد که هسته اولیه شاهین اصفهان توسط فرد دیگری بنا نهاده شد. با این حال حریری که از اقوام نزدیک او بود و سابقه مربیگری ورزش و معاونت تربیت‌بدنی استان اصفهان را بر عهده داشت، در سال 1332 به‌طور رسمی باشگاه شاهین اصفهان را تأسیس کرد.

تیم شاهین اصفهان در دوران فعالیت خود به یکی از مطرح‌ترین تیم‌های فوتبال این دیار مبدل شد و مرحوم حریری تلاش ویژه‌ای داشت تا اهمیت مباحث اخلاقی را نیز در کنار ورزش در این باشگاه نهادینه کند.

این تیم در سال ۱۳۴۲ به‌عنوان نماینده اصفهان و در قالب تیم منتخب اصفهان جهت شرکت در مسابقات قهرمانی ایران به تهران آمد و بعد از تساوی با تیم منتخب تهران، قهرمان شد. محمود یاوری، پیش‌کسوت و مربی باسابقه فوتبال ایران، یکی از بازیکنان تیم شاهین بود. فعالیت شاهین اصفهان تا سال 1346 ادامه داشت و سپس به خاطره‌ها پیوست.

تیم تام اصفهان: در دوران جنگ تحمیلی و در دهه 60، دو تیم سپاهان و ذوب‌آهن فعالیت محدودی داشتند و در همین دوران و مصادف با غروب فوتبال اصفهان، تیمی به نام تام متولد شد؛ تیمی که مالک خصوصی داشت و با دراختیارداشتن بازیکنانی همانند شجاعی، سیمکانی و عابدزاده چندین قهرمانی را در فوتبال استان به دست آورد. تیم تام در رقابت‌های لیگ باشگاهی قدس در سال 68، به‌عنوان سومی در گروه خود رسید.

فعالیت تام در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 نیز ادامه داشت و سال 72 نیز جواز صعود به رقابت‌های لیگ کشوری را به دست آورد؛ اما این بار ذوب‌آهنی‌ها امتیاز تیم تام را خریدند تا مشابه اتفاق 20 سال قبل برای خرید امتیاز سپاهان رخ بدهد. پس ‌از این اتفاق دوران افول تام آغاز شد و به‌مرور این تیم از عرصه ورزشی کشور کنار رفت تا تنها امروز نامی از این تیم در کتاب ورزش دیار زاینده‌رود وجود داشته باشد.

تیم پلی‌اکریل اصفهان: پلی‌اکریل یکی دیگر از کارخانه‌های صنعتی اصفهان است که از دهه60 وارد گود باشگاه‌داری شد و تیم فوتبالی به راه انداخت که در جام حذفی سال 66 درخشش فراوانی داشت. پلی‌اکریل در سال70 با کسب عنوان قهرمانی در مسابقات سوپرجام استان به لیگ کشوری راه یافت و رتبه خوبی نیز کسب کرد؛ اما به‌دلیل صعود تیم‌های تام و سپاهان به لیگ از مسابقات سوپر جام تهران، این تیم همانند استقلال راهی لیگ دسته3 شدند.

پلی‌اکریل در لیگ دسته3 به همراه استقلال به فینال رسید و جواز شرکت در مسابقات دسته2 را به دست آورد. پلی‌اکریل در ادامه به مدت چهار سال متوالی در رقابت‌های جام آزادگان حضور پیدا کرد؛ اما سپس منحل شد تا دیگر نامی از این تیم در ورزش استان نباشد.

تیم سازمان گوشت: دومین تیم معتبر بعد از سازمان گوشت تهران، متعلق به اصفهانی‌ها بود. سازمان گوشت در سال 65 قهرمان مسابقات استان شد و به همراه تیم پلی‌اکریل در جام حذفی نیز حضور یافت و تا مرحله یک‌چهارم‌نهایی این مسابقات پیش رفت.

کم‌فروغ‌شدن تیم‌های سپاهان و ذوب‌آهن موجب شده بود تا سازمان گوشت در زمان فعالیتش برای خود اسم‌ورسمی دست‌وپا کند؛ اما پس از انحلال تیم سازمان گوشت تهران، نوبت به انحلال نمونه اصفهانی‌اش رسید. از این تیم در حال حاضر نام‌ونشان چندانی نمانده است؛ اما در اولین فصل سرمربیگری منصور ابراهیم‌زاده در تیم ذوب‌آهن و در لیگ برتر، او خبرنگارانی که درباره تجربه اولش صحبت می‌کردند را به دوران سرمربیگری‌اش در سازمان گوشت ارجاع می‌داد.

تیم تربیت اصفهان: از دیگر تیم‌های سرشناس فوتبال اصفهان در دهه 60، تربیت اصفهان بود که این تیم نیز دچار سرنوشت مشابهی با برخی دیگر از تیم‌های فوتبال این دیار شد. تیم تربیت در همان دوران دوبار به فینال رقابت‌های منتخب اصفهان رسید و به همراه تیم تام فینالیست شد و البته هردو بار نیز نتوانست به قهرمانی برسد. حضور تیم تربیت در عرصه باشگاهی فوتبال اصفهان چندان تداوم نداشت و این تیم نیز برای همیشه به تاریخ پیوست.

تیم هلال‌احمر: پس از تغییر نام و عنوان جمعیت صلیب سرخ به هلال‌احمر، تیم هلال‌احمر اصفهان نیز تشکیل شد و یک سال پس از تأسیس این تیم، احمدرضا عابدزاده در مجموعه اصفهانی‌ها هلال‌احمر حضور پیدا کرد تا سرشناس‌ترین چهره این تیم باشد. عابدزاده فوتبال را به‌طوررسمی از این تیم آغاز کرد؛ اما از تیم تام به فوتبال ایران معرفی شد و از همین تیم نیز به عرصه ملی رسید. فعالیت تیم فوتبال هلال‌احمر دوام زیادی نیافت و فعلا اسم این تیم در بیوگرافی عابدزاده شنیده می‌شود.

تیم سپاهان نوین: باشگاه سپاهان نوین در ادامه تشکیل تیم‌های پایه و سایه برای تیم‌های اصلی، تیم سپاهان نوین را نیز برای پشتوانه‌سازی تیم بزرگ‌سالان ایجاد کرد. سپاهان نوین سایه‌بودن را دوست نداشت و می‌خواست یک تیم مستقل در تاریخ ورزش کشور لقب بگیرد.

سپاهان نوین که فعالیتش را از لیگ امید شروع کرده بود، در ادامه روند تصاعدی خود، سال 86 با اقتدار توانست در لیگ دسته یک کشور جواز حضور در لیگ برتر را به دست بیاورد؛ اما در اقدامی عجیب و ابهام‌برانگیز، نتوانست در لیگ برتر شرکت کند و امتیازش به‌اجبار به تیم فولاد خوزستان واگذار شد که به زیر گروه سقوط کرده بود. سپاهان نوین پس از بازماندن از حضور در لیگ برتر، یک‌بار دیگر در لیگ دسته یک شرکت کرد؛ اما دیگر تیم مدعی نبود و بعدها نیز امتیازش را واگذار کرد.

تیم فولاد نطنز: پس از عدم‌تمایل باشگاه سپاهان برای حفظ سپاهان نوین، سهمیه این تیم به تیم فولاد نطنز رفت و مدیران این تیم خصوصی تلاش کردند با گرته‌برداری از سپاهانی‌ها، تیمی مدعی را راهی لیگ کرده و سهمیه لیگ برتر را به دست بیاورند. برای تیم فولاد نطنز با توجه به بازیکنان و مربیانی که در اختیار داشت، امیدواری زیادی وجود داشت که این تیم که دیگر سایه سپاهان را بالای سرش نمی‌دید، بتواند به لیگ برتر برسد؛ اما این تیم نه‌تنها از جام آزادگان صعود نکرد؛ بلکه حتی سقوط نیز کرد تا مالکان این تیم خصوصی تصمیم به منحل‌کردنش بگیرند و تنها یادگار به‌جامانده از این تیم، حضورش در لیست بدهکارانی باشد که سازمان لیگ منتشر می‌کند.

تیم گیتی‌پسند: در سال‌هایی که دو تیم سپاهان و ذوب‌آهن به‌عنوان دو مدعی در لیگ برتر حضور داشتند، در لیگ دسته یک اصفهان نماینده‌ای نداشت تا اینکه باشگاه گیتی‌پسند تصمیم به تیمداری در لیگ دسته یک گرفت.

تیم گیتی‌پسند دو فصل قبل که در لیگ حضور یافت، یک تیم مدعی بود که هدایتش را ساموئل دارابینیان برعهده داشت و درنهایت نیز در هفته پایانی لیگ، از کسب سهمیه بازماند.

در فصل گذشته که واهیک طروسیان هدایت این تیم را بر عهده گرفته بود، گیتی‌پسند تیمی در میانه‌های جدول بود و با رتبه‌ای میان‌جدولی نیز به کارش پایان داد؛ اما در این فصل که باز هم به طروسیان بر روی نیمکت این تیم اعتماد شده است، وضعیت خوبی را تجربه نمی‌کند و نمی‌توان امیدی به لیگ‌برتری‌شدن این تیم داشت.