به گزارش اصفهان زیبا؛ در روزهای گذشته دهمین فیفادی تیم ملی فوتبال ایران تحت هدایت امیرقلعه نویی به پایان رسید. با گذشت نزدیک به دو سال مربیگری قلعهنویی در تیم ملی، حالا با قطعیت بیشتری میتوان در خصوص سبک و برنامههای او برای تیم ملی فوتبال کشورمان صحبت کرد. در حالیکه قلعهنویی در اوایل هدایت تیم ملی قول جوانگرایی در تیم ملی را داده بود، اما هر چه جلوتر رفتیم این وعده رنگ واقعیت به خود ندید و ما همچنان با معضل میانگین سنی بالا درتیم ملی روبهرو هستیم.
با توجه به اینکه تیم ملی تا سال آینده درگیر مسابقات انتخابی جام جهانی است و صعود قاطعانه به جام جهانی برای سرمربی تیم ملی بسیار مهم است، بعید است که قلعهنویی در تصمیم فعلی خود تجدید نظر کند و وقت کافی را به حضور جوانان در ترکیب تیم ملی بدهد. اگر حالا که تیم ملی هدف خود را نتیجهگیری گذاشته است، از جوانان وپشتوانهسازی برای تیم ملی در چندسال آینده غافل شویم، اصلا دور نیست روزی که تیم ملی فوتبال به سرنوشتی همانند وضعیت تیم ملی والیبال در دو سه سال اخیر دچار شود.
اوضاع تیم ملی امید هم مانند هر وقت دیگری نامشخص است. هرچند مسئولان فدراسیون فوتبال به طوررسمی اعلام نکردهاند، به نظر میرسد سئولنشینان قصد دارند برای مسابقات انتخابی المپیک 2028، تیم فعلی حسین عبدی (تیم ملی جوانان) را عازم مسابقات کنند. شاید به همین دلیل است که تکلیف تیم ملی امید هنوز بهطوررسمی مشخص نشده است. در صورت وقوع چنین پیشفرضی باز میان تیم ملی بزرگسالان و تیم امید یک خلأ وجود دارد و آن خلأ مربوط به بازیکنان زیر 23 سال فعلی است.
درحال حاضر بازیکنان تحت هدایت حسین عبدی نهایت 20 سال دارند و در تیم ملی بزرگسالان نیز اکثر بازیکنان دعوتشده به تیم ملی 25 سال به بالا دارند. اما در فوتبال ایران جوانان زیادی داریم که زیر 25 سال و بالای 20 سال سن دارند. در این صورت تکلیف چنین بازیکنانی که میتوانند تضمینکننده نسل بعدی تیم ملی باشند، چه میشود؟
به نظر میرسد راه حل وضعیت فعلی تشکیل موقت تیم ملی امید با حضور بازیکنان زیر23 سال باشد. تیمی که هدف خود را باید در ساختن آینده تیم ملی بزرگسال تعریف کند ونه اهدافی مانند صعود به المپیک لسآنجلس. با توجه به اینکه در مقطع فعلی، جوانان بهصورت قطرهچکانی در تیم ملی حاضر میشوند و عموما به جای حضور در ترکیب بر روی نیمکت قرار میگیرند، بهتر است با تعریف برنامهای جدید و فراهم کردن تیمی جوان درقالب تیم ملی امید و تدارک دیدارهای دوستانه برای این تیم، زمینه ورود هرچه سریعتر جوانان مستعد وباانگیزه را درتیم ملی فراهم کنیم.
حال که مطالبه مردم، اصحاب رسانه و کارشناسان از امیر قلعهنویی بابت جوانگرایی در تیم ملی به ثمر ننشسته است، بهتر است مطالبه ما از تیم ملی بزرگسال به تیم ملی امید تغییر جهت دهد و هر کسی در حد توان خود تلاش کند هر چه سریعتر تیم ملی امید تشکیل شود. کافی است برای اینکه ضرورت شکلگیری هرچه سریعتر تیم امید را درک کنیم، به لیست بازیکنان مستعدی که باید از آنها مراقبت و حفاظت به عمل آید تا در آینده بتوانند عصای دست تیم ملی در میادین مختلف باشند، نگاهی بیندازید:
دروازهبان: الیاس بیشه سری (گوتبورگ سوئد)، محمد خلیفه (آلومینیوم)، محمدرضا خالدآبادی (استقلال تهران) پیام پارسا (مس رفسنجان)؛
دفاع: آرش جعفرپور (کالمار سوئد)، سامان تورانیان، محمدرضا رضایی، یونس اکبرپور (ملوان)، مهدی زارع (گلگهر)، بهرام گودرزی (آلومینیوم)، دانیال ایری (ذوبآهن) امیرحسین سام دلیری و مرصاد سیفی (نساجی)؛
هافبک: پایا پیچکاه (بروماپویکانا سوئد)، کیان حکمت (تیم جوانان کلن آلمان)، علی پوردارا (الکویت) میلاد حاجیلر (تیم دوم هامبورگ)، یاسین سلمانی (پرسپولیس)، مهدی گودرزی (هوادار)؛
مهاجم: دیوید استاکلر (جانا ارمینیو ایتالیا)، سعید سحرخیزان (اورنبورگ روسیه)، محمد عمری (ملوان)، مهدی هاشمنژاد (تراکتور)، محمدحسین اسلامی (استقلال)، آریا برزگر (نساجی) و کاوه ظهیر الاسلام (سنت ترویدنس بلژیک).
