به گزارش اصفهان زیبا؛
علی شمس: من درست به خاطر دارم فیلم استرداد را کجا و چه روزی با چه حالتی دیدم. حتی درست در خاطرم هست کدام دوستم صندلی کنارم نشسته بود. فکر میکنم برای «پیشمرگ» هم همین اتفاق بیفتد. علی غفاری انصافا در این حوزه صاحبسبک شده. نه حوزه شهید و شهادت که اتفاقا در «تکتیرانداز» با یک تلهفیلم متوسط مواجهیم؛ در حوزه بازگرداندن عزت به ملت ایران.
«پیشمرگ» فیلم زندهای است. بازیها کمی بیرون زده و یکدست نیست؛ اما قصه جبرانش میکند. کاش عاشقانههای داستان کمی بیشتر بود و آن را در دیالوگ به خورد مخاطب نمیداد. نمیدانم؛ هدیهای… نامه عاشقانهای… دلتنگیای… دلبریای…؛ چیزی که بفهمیم شهید عاشق زندگی است. همینقدر که عاشق شهادت است و روستا به روستا به دنبال آن میگردد، عاشق زندگی هم هست. از موسیقی کار نمیتوانم بگذرم. انصافا بهزاد عبدی خودش را در فیلم به رخ میکشد.
******************************************************
متین عمیدی: «پیشمرگ» از کارگردانی است که در فیلم قبلی خود، یعنی «تک تیرانداز»، با واکنشهای منفی بسیاری روبهرو شده بود و حالا با چند پله ارتقا نسبت به کار قبلی خود، از حیث کارگردانی توانسته فیلم استانداردی بسازد؛ هرچند ما از هریک از فیلمهای هممضمونش در این سالهای اخیر، یک ردپا در این فیلم میدیدیم و گاهی واقعا بین بعضی از صحنهها با صحنه فیلمی که کارگردانی دیگر قبلا ساخته بود، نمیتوانستیم تمایزی قائل شویم. گویی فیلم از روی چند فیلم دیگر دیکته شده بود.
فیلمنامه و شخصیتپردازیهای بسیار ضعیف فیلم باعث شده تا فیلم نتواند به فیلم خوبی تبدیل شود. از سوی دیگر، بازیگرهای فیلم بازی متوسط رو به پایینی را ارائه دادهاند و نتوانستند حس فیلم را آنطور که باید، تکمیل کنند. در کل، باید بگوییم فیلم به آنچه میخواسته، یعنی قهرمانسازی، دست نیافته و صرفا فقط چند صحنه اکشن را تحویل مخاطب داده است که البته در ساخت همین اکشنها نیز لنگ میزند.
