به گزارش اصفهان زیبا؛ کیهان ورزشی در صفحه 26 شماره 980 خود مورخ 18 فرردین 1352 گفتوگویی با همه فن حریفترین دختر ورزشکار اصفهانی داشت.
گیتی محبان، یک سال قبل از قهرمانی در بازیهای آسیایی به همراه تیم ملی شمشیربازی دختران ایران درباره خود، چنین گفت: «کلاس نهم که بودم، یک روز بهاتفاق مریم آچاک به خانه جوانان اصفهان رفته بودیم. در آنجا چند دختر دیگر نیز وجود داشتند که من و مریم هم به جمع آنها اضافه شدیم. شوخی و خنده آغاز شد و هرکسی لطیفهای تعریف میکرد و سایر بچهها را به خنده و هیاهو وادار میساخت.
در این میان من و مریم با شیطنت فوق العاده دو چوب نازک به دست گرفته و به تقلید از فیلمهای سینمایی شمشیربازی میکردیم. تا این که متوجه حضور رئیس خانه جوانان شدیم.
او من و آچاک را پیش خود خواند و گفت: بچهها، مدتی است من تصمیم به استخدام یک مربی شمشیربازی گرفتهام تا از تهران به اصفهان بیاید و جوانان علاقه مند را تمرین بدهد. اگر شما به این ورزش علاقه مندید، عده دیگری از دختران داوطلب را جمع کنید تا من ترتیب استخدام مربی را بدهم.
من و مریم فکر کردیم، دیدیم موقعیت خوبی نصیبمان شده و از این گذشته شمشیربازی یک ورزش جدید است. شاید بتوانیم در این رشته به موفقیتهای چشمگیر برسیم. بنابراین پذیرفتیم و کار تمرین شمشیربازی را همراه با سی چهل دختر دیگر زیر نظر آقای طیبی آغاز نمودیم.
البته اغلب کسانی که برای تمرین نامنویسی کرده بودند در همان نخستین روزها رغبت خود را از دست دادند و کمتر در تمرینات حضور مییافتند. فقط مریم آچاک و من با نهایت علاقه و جدیت به فعالیت خود در این رشته ادامه دادیم.
از نخستین سال شروع به ورزش شمشیربازی، هفت دوره متوالی قهرمان ایران شدم و در هشتیمن دوره که در سال 1351 به انجام رسید، به علت کشیدگی ران، بازیهایم را نیمه کاره رها ساختم.
با عشق عجیبی که به شمشیربازی پیدا نموده بودم، در همان سال نخست، بسکتبال را کنار گذاشتم ولی به والیبال همچنان دلبستگی داشتم، نتوانستم رهایش سازم و اتفاقاً یکی از افتخاراتم را در همین رشته به دست آوردم و آن پیروزی بر تیم والیبال دختران تهران بود که باعث گردید تیم اصفهان قهرمان ایران بشود.
استاندار اصفهان که قبل از مسابقه قول داده بود در صورت پیروزی بر تهرانیها، ما را برای دیدن بازیهای المپیک 1972 به مونیخ بفرستد، به عهد خود وفا کرد و کلیه اعضای تیم والیبال دختران اصفهان را به خرج خود به مونیخ اعزام داشت که من نیز جزو آنها بودم…
در حال حاضر علاوه بر عضویت در تیمهای والیبال و تنیس روی میز مدرسه عالی ورزش، در پرتاب وزنه، دوهای استقامت، بسکتبال و هاکی هم فعالیت دارم و چندی پیش به مناسبت سالگرد تأسیس فدراسیون هاکی ایران در تیم منتخب دانشگاهها با تیم منتخب دبیرستانها مسابقهای برگزار کردیم که صفر-صفر تمام شد.
من اگر در رشتههای دیگری غیر از شمشیربازی و والیبال هم بخت خود را میآزمودم، بدون شک همین اندازه موفقیت نصیبم میشد. یک بار برای تیم منتخب بسکتبال اصفهان انتخاب شدم.
و چون قبل از ورود به مدرسه عالی ورزش در شرکت برق منطقهای کار میکردم، در مسابقههای قهرمانی کارگران ایران عضو تیمهای بسکتبال، والیبال و تنیس روی میز کارگران تهران بودم که همراه تیمهای والیبال و بسکتبال دوم و با تیم تنیس روی میز اول شدم.»
