به گزارش اصفهان زیبا؛ از روز 12 تیر 1363 اولین دوره رقابتهای والیبال زنان ناشنوا به مدت سه روز و به میزبانی تهران برگزار شد.
هفتهنامه دنیای ورزش در صفحه 24 شماره 660 خود درباره تلاش خواهران والیبالیست نوشت: «هرچند در این مسابقات تنها دو استان دیگر علاوه بر تهران تیم داده بودند ولی در واقع برگزاری این مسابقه در سطح خواهران که بعد از پیروزی انقلاب برای نخستین بار انجام میشد، میتواند امیدی تازه را در دل ورزشکاران خواهر ناشنوا ایجاد نماید.
در این مسابقات که در اولین مرحله بین تیمهای شیراز و اصفهان برگزار گردید، نکته قابلتوجهی که به چشم میخورد اتکابهنفس و روحیه خوب تیم اصفهان بود که باوجود عدم تمرین کافی – که به گفته مربی آنها تنها بیش از سه هفته از آن نمیگذشت – توانستند با کسب امتیازات پشت سر هم تیم شیراز را تا نتیجه 14 بر 9 عقب نگه دارند و درست در لحظاتی که میرفت تا گیم اول این بازی را با به دست آوردن یک امتیاز دیگر به سود خود خاتمه دهد، مربی تیم مقابل با تغییراتی که در چهره تیم خود داد این امکان را از تیم اصفهان سلب کرد و در نتیجه تیم شیراز که از تکنیک قویتر و حسابشدهتری برخوردار بود چند دقیقه بعد نتیجه بازی را به سطح 14-14 مساوی رساند و پس از آن با تلاش بازیکنان خوبی نظیر مژگان مشکسار، لیلا اعتماد و مهناز زارع توانست گیم اول را 17-15 به نفع خود به پایان رساند.
اصفهانیها در این بازی توپهای خوبی را از دست دادند که دلیل اصلی آن را باید در عدم انسجام کافی و بیتجربگی بازیکنان جستجو کرد.
به همین جهت لحظاتی پس از آغاز نیمه دوم این دیدار، شیراز توانست با استفاده از زدن چند سرویس خوب به نقاط بدون دفاع زمین حریف که تمام بدون جواب ماند، نتیجه بازی را که تا اینجا 6-3 به نفع اصفهان بود 6-8 به سود خود تغییر دهد.
بازیکنان تیم شیراز در نیمه دوم برخلاف نیمه اول با دلگرمی و تکنیک بهتری ابتکار بازی را در دست داشتند به طوری که سرانجام هم توانستند با اختلاف 8 امتیاز (15-7) بر اصفهان پیروز شوند.
در دومین روز بازیها و در دیدار اصفهان – تهران، تهرانیها با برخورداری از بازیکنان بااستعداد نظیر المیرا افرنک (پاسور) و شهلا راسخی کاپیتان تیم بازی زیبایی از خود ارائه دادند و توانستند در گیم اول 15-6 پیروز شوند.
اشکال عمدهای که بهطورکلی بازیکنان اصفهان در این بازیها از خود نشان دادند، عدم سرعت کافی در دفاع در زمان رسیدن توپ به زمین و واگذاری آن به امید دیگر بازیکنان بود که بهمرور با تمرینات بیشتر این نقص رفع خواهد شد. این مسئله باعث گردید تا امتیازات زیادی را اصفهانیها از دست بدهند.
اما جالبتوجه آن بود که این تیم در دومین دیدارش یعنی با تیم تهران لحظات بیشتری توپ را در اختیار داشت و چرخش مکرر آن و پاسکاری جالب بعضی از بازیکنان نوید آن را میداد که اگر روی این تیم کار بیشتری صورت گیرد چهرههای بااستعدادی در آن به چشم میخورند. سرانجام نیز این نیمه 15-4 به سود تهران خاتمه یافت.
تهرانیها در فینال هم با دو برد 15-5 مقابل شیراز عنوان قهرمانی مسابقات را از آن خود ساختند. اعضای تیم اصفهان را در این مسابقات مریم و صغری افتخار، مریم واعظ پور، طاهره صابری، زهرا وکیلی، زهرا توکلی، مهناز الهی بروجردی، پروین پزشکپور، فردوس مهرابی، فاطمه مستاجرانی، اکر دیانتخواه، لیلا بابازاده، آذر محبوبی (مربی) و اکرم میرزایی (سرپرست) تشکیل میدادند.»
