برای تعامل با نوجوان، بینشی عالمانه نسبت به نسلی که به علت عدم شناخت ما، برچسب پرچالش بر آنها خورده است، ضروری است. برای عبور از این جهل مرکب و ارتباط با آنها باید مجهز به نگرش و روشی درخور باشیم.
وظیفه مربی تقدیم بینش و دانش، بر پایه ذات توحیدی خود نوجوان است و نه امر و نهی و ترس، بلکه او را باید به تفکر واداشت.
«مربع خطر» از مهمترین مباحث دوره نوجوانی است که باید مورد توجه والدین و متولیان فرهنگی قرار گیرد. این مربع با چهار ضلع و یک بخش درونی است.
دوران نوجوانی را به نام دوران شترمرغی میشناسند؛ به این معنا که میگوییم بار ببر، میگوید من مرغم؛ میگوییم تخم بگذار، میگوید من شترم.