
دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان اصفهان بر اهمیت نهاد خانواده و مسجد در شکلگیری انقلاب اسلامی تأکید کرد.

عضو جامعه روحانیت مبارز گفت: انقلاب اسلامی امانتی از سوی خداوند در دستان ماست که باید آن را سالم به نسلهای آینده بسپاریم. کاری نکنید که آیندگان ما را لعن کنند؛ بلکه افتخار کنند که میراثدار چنین انقلابی بودید.

در سایهسار خاطرهانگیز انقلاب اسلامی ایران، نام بسیاری از بزرگان و مجاهدانی میدرخشد که در طول دههها، بیادعا و صادقانه، سنگرهای فرهنگی، فکری و اجتماعی را حفظ کردند. یکی از این چهرههای ماندگار، حاجاحمد زمانی است.

زهره یک فرد استثنایی و دارای هوش سرشار بود. همه بچههای مدرسه او را دوست داشتند. همه شب چراغ اتاقش روشن بود و به صورت شبنامه مطالبی مینوشت و توسط دوستان خود پخش میکرد و یا در خانهها میانداخت. فوقالعاده متدین بود و در جلسات دینی و قرآن شرکت میکرد

آنچه در ادامه میخوانید، سخنرانی ماندگار مرحوم استاد سید علیاکبر پرورش در مسجدسید اصفهان است که پس از 46 سال، برای اولینبار توسط «اصفهانزیبا» منتشر میشود.

روز گذشته اصفهان، شهر گنبدهای فیروزهای و میعادگاه همیشگی حماسههای مردمی، بار دیگر شاهد حضور جمعیتی بود که از نخستین ساعات صبح، هشت مسیر تعیینشده را با قدمهای استوار خود پر کردند و در یکی از تاریخیترین میدانهای جهان و کانون اصلی مراسم گرد هم آمدند و چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران را همزمان با سراسر کشور گرامی داشتند.

جملات بزرگ برای انسانهای بزرگ است و تنها انسانهای بزرگ هستند که میتوانند قدر آن جملات را بدانند. یکی از آن جملات بینظیر و انقلابی تاریخ این است: «واقعبین باش، غیرممکن را طلب کن!»

در اینکه باید آرمانگرا باشیم، شکی نیست. در اینکه آرمانگرایان انقلابی باید دغدغه جهانی داشته باشند هم شکی نیست.

انبیا همه از برای تحقق یک دین آمدند. جمله آنان به دنبال برقراری کلمات «توحید» و «عدالت» بودند و آیین آنان در یککلام تسلیم امر حق بودن یا همان اسلام بوده است. حال سؤال مطرح میشود که اختلاف میان ادیان از برای چیست؟

همیشه گفتهام که معرفت در پارادکسها خود را آشکار میکند. هنگامیکه در پی کسب هدفی انقلابی هستیم، با دو حالت روبهرو هستیم: یا میتوانیم یا نمیتوانیم.

برخی میگویند ما تمدن اسلامی را «ایجاد» میکنیم. در مقابل، برخی نیز میگویند تمدنها پروژه نیستند؛ بلکه پروسههایی هستند که در طی زمان به ظهور میرسند و اینگونه نیست که ما به اختیار خود بتوانیم تمدنی را برپا کنیم.

در راه آرمانها که همان رسیدن به تمدن نوین اسلامی است، مسیر مبهم است و اینگونه نیست که کسی بداند هماکنون در مسائل مختلف چه باید بکنیم.