با شروع فصل سرما، هزاران پرنده مهاجر از شمال کشور به جنوب کوچ میکنند و وارد استان اصفهان میشوند.
ک نماینده سابق مجلس با اشاره به پروژه انتقال ۷۰میلیون مترمکعب آب از خلیج فارس به فلات مرکزی ایران، گفت: این میزان دقیقا معادل برداشت صنایع از زایندهرود است و شرکت آب منطقهای اصفهان باید این مقدار آب را در اختیار کشاورزان قرار دهد.
مدیرکل مدیریت بحران اصفهان، منصور شیشهفروش، اعلام کرد که کانونهای فرسایش بادی حدود ۱.۵ میلیون هکتار از اراضی استان را تحت تاثیر قرار دادهاند.
چشمهای گاوخونی بیش از دوسال است که چشمانتظار آب باقی مانده تا لبی تر کند؛ از آذرماه 1402 که از حقابه 770میلیون مترمکعبی، ششمیلیون مترمکعب به تالاب رسید و فقط برای ده روز جاری بود؛ اندک آبی عاریتی تا طعنه زند به روزگاری دور که از برهوت خبری نبود.
دولتهای مختلف میآیند و میروند و در رابطه با احیای زاینده رود، وعدهووعیدهای مختلف میدهند؛ اما تا به این لحظه هیچ اتفاق خاصی دراینباره نیفتاده است و روزبهروز نیز وضعیت بحرانیتر میشود.
تئاتر محمدرضا رهبری، موضوعی است که با جان قابل لمس است. آیا انسانِ مدرنِ مغرور که خود را سلطان طبیعت میداند و با مداخله و ندانمکاری خود محیط زیست را نابود میکند، بر سر عقل خواهد آمد؟ امیدوارم زمان از دست نرود، و روزی را شاهد نباشیم که از طبیعت سیلی تنبیهی محکمی بخوریم!
سه ماه بعد از آنکه شینا انصاری توانست بر مسند ریاست سازمان حفاظت از محیطزیست تکیه زند و آن را تصاحب کند، مرجان شاکری نیز با صدور حکمی از سوی او به سرپرستی ادارهکل محیطزیست اصفهان …
مسعود پزشکیان، رئیسجمهور نهم در کارزار انتخاباتی خود ضمن دیدار از زایندهرود بر احیای این رودخانه تأکید کرد؛ خواستهای که مردمان این خطه از رئیسان جمهور قبلی نیز داشتند.
شهر اصفهان پرریسکترین شهر کشور ازنظر فرونشست زمین است و اگر اقدام بهموقع صورت نگیرد، حتی اگر سالیان بعد 10 برابر شرایط کنونی کار کنیم، دیگر دیر خواهد بود.
خردادماه سال گذشته بود که رئیسجمهور به اصفهان سفر و در خلال سخنان خود به تدوین طرح جامع احیای زایندهرود اشاره کرد: «طرح جامع احیای زاینده رود در دست تدوین است واز طرف وزارت نیرو بهزودی در اختیار نخبگان و پس از آن به اطلاع مردم خواهد رسید.»
تالاب گاوخونی، سالهاست که حالوروز خوبی ندارد و در عطش بیآبی میسوزد. خشکی گاوخونی فقط زندگی انسانها را تحتالشعاع قرار نداده، بلکه در سالهای اخیر، جمعیت پرندگان مهاجر را هم نشانه رفته و باعث کاهش یا از بین رفتن تعداد زیادی از آنها شده است؛ پرندههایی که هرسال و با سرد شدن هوا مسیری طولانی را طی میکنند تا برای یک وقفه کوتاهمدت به تالاب گاوخونی برسند. ایمان ابراهیمی، فعال محیطزیست و پرندهنگر، در گفتوگو با «اصفهانزیبا» از آخرین وضعیت پرندگان و آبزیان تالاب گاوخونی میگوید.
شاید تصورش هم غیرممکن و دور از ذهن بود؛ اما پنجاه سال بعد از تصویب کنوانسیون رامسر که پیمانی بود، برای حفاظت از تالابها و حیوانات و گیاهان وابسته به آنها، گاوخونی، عروس تالابهای ایران، خشکشده و غبار فراموشی بر رخسار آن نشسته است؛ تالابی که بارها وعدهووعیدهای مختلفی در رابطه با احیای آن در رسانهها منتشر شد و تیترهای ریزودرشتی را به خود اختصاص داد؛ مثلا «تالاب گاوخونی تا پنج سال آینده احیا میشود»؛