براساس یک سند پانصدساله که منسوب است به فقیه دانشمند، «شیخ بهایی» و به «رجب المرجب سنه923» هجری قمری تاریخ خورده، شرحی بر تعیین حقابه زایندهرود آمده است.
تپش قلبش یکیدرمیان، یکی برای حیات خودش میتپید و دیگری برای حیات اصفهان. باید شیفته شَهرت باشی تا اگر خطی به خطا بر چهرهاش افتاد، آشفته شوی. عباس بهشتیان اینگونه بود.
سی و سه پل، حالا بعد از چهار قرن، از پلی در «ورودی شهر»، به پلی در «قلب شهر» تبدیل شده است؛ جایی که مردم اصفهان کمتر دیگر برای «عبور و مرور» و بیشتر برای «تفرج و خیالبافی» میشناسندش.