
شهر، سامانهای مستقل و خوداتکاست. اتکای به امکانات و فرایندهای داخلی مجموعه که به واسطه منقطعشدن از امکانات و فرایندهای خارج از آن ممکن شده، بروز فاجعه برای کل سامانه را در زیر روکش کارآمدی تکرار، پنهان میسازد.

شهر یک سامانه است. فلسفه وجودی سامانهها، جبران کاستیهای نظم طبیعی است. علت بروز این کاستیها، ناکافیبودن نظم طبیعی برای تحقق هدفی انسانی است.









