نشست فکری چهاردهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان با عنوان «سینما و روایت قدس» با حضور سید مهدی ناظمی قرهباغ و جمال احمدی در سالن سوره اصفهان برگزار شد.
در بین آثار بهروز شعیبی در مقام کارگردان، آغوش باز ضعیفترین است. ضعف اصلی مربوط به فیلمنامه است که در آن شخصیتها خوب جان نگرفتهاند و پشتوانه ندارند تا در ذهن مخاطب جایی برای خود باز کنند. ریتم فیلم بسیار کند است و تا بیست دقیقه ابتدایی حتی هنوز مشخص نشده که فیلم میخواهد از چه بگوید.
بعد از مدتها فیلمی از سینمای گیشهپسند بدنه سینمای ایران دیدیم؛ فیلمی که بدون جانکندن مخاطب قصهاش را تعریف میکند؛ فیلمی که نه شعار اجتماعیبودن دارد و نه شعار هنریبودن؛ فیلمی کمادعا از کارگردانی که بارها ثابت کرده کارش را بهخوبی بلد است.
در چهلودومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر و چهاردهمین جشنواره فجر اصفهان با توجه به فیلمهایی که به جشنواره اصفهان ارائه شد، مروری گذرا بر سه فیلم «دروغهای زیبا»، «شهسوار» و «نبودنت» میکنیم.
دومین ساخته حسین نمازی در سینمای کمدی اجتماعی واقعا یک کپی از فیلم اول او در همین سبک، یعنی «شادروان» است؛ همان شخصیتها، همان فقر و همان خنده تلخ حاصل از فقر و نداری، همان مرگ یکی از بزرگان خانواده و نهایتا همان لوکیشن.
محمود کلاری، فیلمبردار نامآشنای سینمای ایران، خالق فیلم «تابستان همان سال» است. او جهان ذهنی خودش را در این فیلم به تصویر کشیده است.
فیلم «باغ کیانوش» اولین ساخته بلند رضا کشاورز حداد، برگرفته از رمانی با همین نام نوشته علیاصغر عزتیپاک است؛ فیلمی که ماجراجوییهای کودکانهای را در سالهای دفاعمقدس به تصویر میکشد و ظاهرا سعی دارد به مفاهیمی چون شجاعت و تلاش برای مبارزه با متجاوز بپردازد.
قربانعلی طاهرفر که در کارنامه کاریاش تعدادی تلهفیلم و مجموعه تلویزیونی دارد، با اولین فیلم بلند خود که بر اساس کتاب «آپاراتچی» نوشته روحالله رشیدی با برداشتی آزاد از خاطرههای جلیل طائفی اسدی ساخته شده است، در بخش آثار نگاه نو جشنواره فجر حضور دارد.
فیلم سینمایی «آپاراتچی» ساخته قربانعلی طاهرفر و نویسندگی حسین ترابنژاد و احسان لطفیان است که داستان کارگردانی از خطه آذربایجان را در سالهای دهه شصت روایت میکند.
نام مسعود جعفریجوزانی با فیلمهای خوبی مانند «شیرسنگی» و «در مسیر تندباد» در یاد اهالی سینما برای همیشه بهیادگار مانده است. «بهشت تبهکاران» اما فیلمی نیست که بگوییم نام کسی را به یادگار میگذارد.
سکانس ابتدایی فیلم، مخاطب را با مسئله مهاجرت غیرقانونی آگاه میسازد؛ با تصویر آشنایی که از قایق مهاجران در اخبار و روزنامهها بارها دیدهایم؛ مسئلهای که موضوع مهمی است؛ چراکه زندگی میلیونها انسان را در سراسر جهان درگیر خود کرده و دغدغه فیلمساز برای پرداختن به این موضوع قابلتقدیر است.
فیلمهای بیوگرافیکال یا زندگینامهای که اقتباس از برهه یا کل زندگی یک قهرمان، پهلوان یا فرد مشهور باشد، در سینمای ایران کم نیست.