
سعید محسنی از ابتدای دهه 80 تاکنون «آوازی برای سنجاقکهای مرده»، «دختری که خودش را خورد»، «نهنگی که یونس را خورد هنوز زنده است»، «کاپیتان بابک» و آخرین اثرش «برسد به دست لیلا حاتمی» را منتشر کرده است. از او نمایشنامه«ردپا اگر ماندنی بود هیچکس راه خانهاش را گم نمیکرد» در قالب کتاب و نمایشنامههایی پراکنده در نشریههای نمایشی منتشر شده است. اکنون دو دهه است که آثار او روی نشر را به خود میبیند و پسازاین مدت میتوان از مجموعه آثار او و ویژگیهای مشترکش سخن گفت.



بیشترین استفادهای که ما از تقویمهای در دسترسمان میکنیم، این است که بگردیم و روزهای تعطیلی را که در طول آن سال وجود دارند، بشماریم. نهایتش گاهگاهی هم دور تاریخهای مهم خط میکشیم تا یادمان نرود در فلان روز امتحان داریم، فلان تاریخ تولد دوستمان است و در آخر آن هفته قرار است به مسافرت برویم. چیزی که دراینبین از دستمان در میرود مناسبتهای کوچک و بزرگ ایرانی و جهانی است، مناسبتهایی که حتی ممکن است تلویزیون و دیگر رسانهها هم یادشان برود درباره آن صحبت کنند؛ مثلا میدانستید که 18 تیر روز ملی ادبیات کودکونوجوان است؟





















