بیدآبادی از جمله حکمایی است که حیات آنان در آثارشان خلاصه نمیشود؛ آنهایی که نهتنها پس از رحلت منبع فیضاند، بلکه با پرورش شاگرد و احیای تعالیم دینی، تاریخی را عوض کردهاند.