
آنطور که محمدعلی ایزدخواستی، مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان میگوید، تعداد 200 اثر از 80 هنرمند به دبیرخانه «مسابقه ملی نقشی برای شهر» رسیده.

جان سردر تاریخی جورجیر که نامش در فهرست میراث ملی ایرانیان به ثبت رسیده، در خطر است. میراث گرانقدری که شاهکاری از معماری رازی است به جای آن که با لحاظکردن اصول حفاظتی در معرض دید عموم قرار بگیرد، به محلی برای پارک موتورسیکلتها تبدیل شده و هر عابری به راحتی میتواند بر کالبد این میراث گرانبها دست بکشد یا موتورش را به دیواره ارزشمند هزارساله بنا تکیه بدهد و فرسایشش را رقم بزند. به نظر میرسد بهسرعت باید از این سردر تاریخی هم به روشی مشابه روش حفاظت از محراب اولجایتو در مسجد جامع عتیق اصفهان، حفاظت صورت بگیرد و با افزایش آگاهی عمومی نسبت به ارزشهای این میراث از تخریبش جلوگیری و برای معرفیاش تلاش شود.

مجموعهای کمنظیر شامل کوشک و آسیاب در ورودی محله ناژوان اصفهان وجود دارد که به مخروبهای در میان آپارتمانهای بلندمرتبه و اتوبان تبدیل شده است؛ «باغ آسیاب»، «باغ پریخانم» و «باغ قالیبافی» سه بنا و باغ زیبا اما مهجوری هستند که به استخوان لای زخم ناژوان تبدیل شدهاند: از یک سو وجود انبوه مالکان، کار تملک و احیا را سخت کرده و از سوی دیگر زمینهای اطراف بیمحابا با بلندمرتبهسازی، خط آسمان منطقه و این مجموعه را درنوردیدهاند. به دیدار این بناها رفتم و در گفتوگو با فریماه هوشیار، کارشناسارشد مرمت بناها و بافتهای تاریخی، جویای احوال و مــتــرصـــد یــافــتـن ســرنــخ کــلاف درهمپیچیده این مجموعه رهاشده ناژوان شدم.


هفت اثر تاریخی واقع در اصفهان به تازگی در فهرست میراث فرهنگیتاریخی ملی ایران به ثبت رسیدند. طبق روال، عزتالله ضرغامی، وزیــــــر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری که به اصفهان سفر کرده بود، در هفت نامه جداگانه که از تهران خطاب به رضا مرتضوی، استاندار اصفهان، صادر شد، مراتب ثبت هفت اثر واقع در استان اصفهان را پنجشنبه 9 دی ابلاغ کرد که از این قرار هستند:




محلیها «خان اوی» صدایش میزنند و میراثیها با عنوان «طاق سنگی» در فهرست میراث ملی ایرانیان نامش را ثبت کردهاند. بیش از هزار متر مربع مساحت دارد و قدمتش به دوره ساسانی و اتابکی میرسد. در جادهای منتهی به گذرگاهی بسیار صعبالعبور قرار گرفته و بنایی است با معماری کوهستانی و کاربرد کاروانسرا که با سنگهای قواره و بدون ملات ساخته شده؛ دیدن این میراث ارزشمند برای همه امکانپذیر نیست؛ اما اینجا در صفحه میراث و گردشگری میتوانید سفری مجازی برای دیدار با میراث ساسانی جونقان را تجربه کنید.




بافت تاریخی روستای ابیانه، نزدیک به نیمقرن پیش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و 32 میراث ملی دیگر هم در خود دارد و این گواه جایگاه بسیار ویژه ابیانه در کشور و حتی جهان است. حالا خبر تأسفباری که آخر هفته منتشر شد، این بود که بافت طبیعی منطقه دچار حریق شده و 50 باغ در آتش سوختند. البته به بافت تاریخی و میراث ملی منطقه آسیبی نرسیده؛ اما بههرحال نمیتوان مرزی میان بافت تاریخی و طبیعی ابیانه قائل شد؛ چراکه هر دو در کنار هم روستایی یکپارچه جذاب را میسازند؛ اما ماجرای حریق چه بود؟