آغاز هر نوع اصلاح یا تغییری نیازمند شناخت است؛ چه در حیطه انسانی باشد یا غیرانسانی. بدون شناخت نمیتوان تغییری مفید و مطلوب ایجاد کرد. رشد فردی و توسعه در روابط اجتماعی هم همینطور است؛ یعنی ما در هر زمینهای از رشد خودمان، بخواهیم گامی برداریم، باید از شناخت خودمان آغاز کنیم.
هویت از جمله مسائلی است که باید در طراحی و برنامهریزی شهری و شهرسازی به آن توجه شود. ارتقای هویت شهری نیازمند برنامهریزی در حوزههای اجتماعی، اقتصادی و کالبدی است و همه سازمانهای دخیل در اداره شهر باید برنامهریزی دقیقی در این حوزه داشته باشند، درحالیکه در طرحهای شهری کمتر به این موضوع پرداخته میشود و اگر هم برنامهای در سازمانی تهیه میشود، عزم و هماهنگی برای پیشبرد آن در سطح شهر وجود ندارد. بهتر است ایجاد و ارتقای هویت شهری به موجب نقش کالبدی و اجتماعی پررنگ محلهها از این سطوح شهری آغاز شود؛ چراکه برنامهریزی در این ابعاد بسیار مؤثرتر و کاراتر خواهد بود.