به گزارش اصفهان زیبا؛ با وجودی که برخی از کمبینایان و نابینایان مراجعهکننده به مؤسسه ابابصیر از ناکافیبودن مناسبسازیها میگویند، مسئول آموزشی این مؤسسه معتقد است اقدامات مهمی تاکنون در این زمینه صورت گرفته است. اما محدودیتهای قانونی و موقعیت مکانی مانع از اجرای کامل مناسبسازی بوده و برای اجرای تکمیلی آن، بودجهای معادل بازسازی دوباره مؤسسه نیاز است.
مؤسسه ابابصیر در سال ۱۳۴۸ با اهداف آموزشی و ارائه خدمات به افراد نابینا و کمبینا و ایجاد فرصتهای برابر اجتماعی و زیستی، توسط تعدادی از خیرین و همچنین حمایت مالی مردم نیکوکار اصفهان از جمله مرحوم آیتالله شهید سید ابوالحسن شمسآبادی و آیتالله سید حسین خادمی تأسیس شد.
این مؤسسه از آن تاریخ تاکنون در حوزه کمبینایان و نابینایان فعالیت داشته و بستر مناسبی را برای رشد و شکوفایی استعدادهای نابینایان در زمینههای علمی، مذهبی، فرهنگی و ورزشی فراهم کرده است. از سال ۱۳۹۰ مکان این مؤسسه به خیابان خیام انتقال یافت.
علیرضا شریفی، کتابدار و مسئول خدمات آیتی نابینایان مؤسسه ابابصیر در خصوص جابهجایی این مؤسسه به «اصفهان زیبا» میگوید: «مؤسسه ابابصیر از سال ۱۳۹۰ به مکان جدیدی که پیش از آن کاربری مسکونی داشته و دارای سه طبقه بوده است، منتقل شد.»
او میافزاید: «در آن زمان با توجه به اینکه کاربری سابق این مکان مسکونی بود، مناسبسازیهای لازم برای کمبینایان و نابینایان در آن وجود نداشت، اما بعد از انتقال به این مکان، بهمرور اقدامات مناسبسازی انجام و تا سال ۹۶ تکمیل شد.»
خط زرد نابینایی نوعی مناسبسازی سختافزاری برای نابینایان و کمبینایان بهمنظور یافتن مسیر و عدم برخورد با موانع است. کوچههای مرتبط به کوچه کوی نهر فرشادی فاقد مناسبسازی خط زرد نابینایی هستند، اما پیادهرو این کوچه از ابتدای کوچه ۵۹ تا میانه آن دارای خط زرد نابینایی است.
علاوه بر این، میلههایی جهت جداسازی پیادهرو از محل تردد اتومبیلها در این کوچه تعبیه شده است تا حریم تردد اتومبیلها با پیادهرو به شکل برجستهتری مشخص شود. خط زرد نابینایی داخل محوطه مؤسسه نیز بهکاررفته است. با وجود این، چیزی که در اولین ورود به ابابصیر برای یک فرد کمبینا یا نابینا جلبتوجه میکند، تعدد زیاد پلهها در داخل و محوطه بیرونی مؤسسه است که بهگفته برخی مراجعان برای آنها مشکلساز شده است.
دردسر تعدد پلهها
آمنه قاسمی، یکی از مراجعان به این مؤسسه که تحصیلات ابتدایی خود را در ساختمان سابق ابابصیر گذرانده و از زمان انتقال ابابصیر به مکان فعلی برای گذراندن دورههای آموزشی مؤسسه به اینجا مراجعه میکرده است، در این باره میگوید: «تعدد پلههای ابابصیر شاید برای نابینایان و کمبینایانی که برای اولینبار به این مؤسسه وارد میشوند مشکلآفرین باشد، اما این مشکلات با تعدد رفتوآمد به اینجا و ایجاد شناخت نسبت به این محیط کمکم رنگ میبازد.»
او ادامه میدهد: «بهطور قطع پلهها برای یک فرد چندمعلولیتی که مثلاً هم جسمیحرکتی باشد و هم مشکل بینایی داشته باشد، میتواند مشکلآفرین باشد.»
هزینه مناسبسازی معادل با دوبارهسازی
برای پیگیری این موضوع به سراغ رقیه داوودی، مسئول آموزشی مؤسسه ابابصیر میرویم که در این باره تأکید میکند: «از زمان انتقال ابابصیر به این مکان، مناسبسازیهای سختافزاری بهمرورزمان در طی ۵ سال صورتگرفته است که شامل نصب نردهها در کناره پیادهرو کوچه کوی فرشادی، ایجاد خط زرد نابینایی در پیادهرو کوچه و حیاط مؤسسه، نصب نردهها در کنار پلهها و زدن برچسب رنگی بر لبه پلهها برای افراد کمبینا، نصب آسانسور و نیز رنگآمیزی مؤسسه با رنگهای ملایم است.»
او میافزاید: «مناسبسازی سختافزاری در کنار مناسبسازی نرمافزاری درحال پیگیری است. در طی چهار پنج سال اخیر، دستکم شش دوره آموزش جهتیابی، آموزش کار با عصا و آموزش جهتیابی با گوشیهای هوشمند برای کمبینایان و نابینایان هم به شکل تئوری و هم به شکل عملی، با استفاده از تکرار و آزمون جهت تثبیت آموزش برای متقاضیان، در این مؤسسه برگزار شده و اساتید هر دوره هم نسبت به هر سال متفاوت بوده و هر دوره بین ۹ تا ۱۵ نفر متقاضی داشته است.»
داوودی به ناکافیبودن مناسبسازی اذعان میکند و دلایل عمده آن را کاربری سابق این مجموعه، محدودیتهایی که اورژانس بیمارستان سیدالشهدا در روبروی مجموعه ایجاد کرده است و فضانداشتن خیابانی که به اینجا منتهی میشود، میداند.
مسئول آموزشی مؤسسه ابابصیر در بخش دیگری از سخنانش بیان میکند: «پلههای ابابصیر تاکنون خطری برای بچهها ایجاد نکرده است و تا جایی که فضا به ما اجازه داده و بهطوری که خطری برای مراجعان ایجاد نشود، مناسبسازی را انجام دادهایم. اما برای نزدیکشدن به یک مناسبسازی ایدهآل که مساوی با دوبارهسازی مؤسسه قلمداد میشود، نیاز به بودجهای بالغ بر ۵۰ میلیارد تومان است.»
مؤسسه ابابصیر با قدمتی بیش از نیمقرن، ملجأ نابینایان استان بوده و در زمان تعیین جانمایی مکان جدید مؤسسه، نیاز بود پیشبینیهای لازم برای مناسبسازی جهت مراجعان مؤسسه انجام میشد. با این حال، با اقدامات انجامشده، بخشی از مسیر مناسبسازی محقق شده و ادامه این مسیر در گرو نگاه مثبت متولیان بهزیستی و توجه خیران است.
