به گزارش اصفهان زیبا؛ در شرایطی که لیگهای فوتبال معتبر اروپایی از دهه سوم مرداد رقابتهای خودشان را آغاز کردهاند و تیمهای قدرتمند و سرشناسی مثل رئال مادرید، بارسلونا، بایرن مونیخ، منچستر سیتی، یوونتوس، منچستریونایتد، لیورپول و بقیه باشگاههای پرطرفدار وارد عرصه رقابت شدهاند، بدون شک نگاه بسیاری از علاقهمندان فوتبال به جایی فراتر از این لیگهای اروپایی دوخته شده و کشورهای عربستان و آمریکا و بهطور مشخص لیگهای داخلی این دو کشور بهواسطه حضور ابرستارههای فوتبال دنیا توجه بسیار زیادی را به سمت خودش جذب کرده است.
رقابت مسی و رونالدو از سال ۲۰۰۷ به این طرف شکل جدی به خودش گرفت و این دو فوتبالیست کهکشانی در این سالها عنوان مرد سال فوتبال جهان را بهصورت نوبتی از چنگ یکدیگر ربودند و امروز باز هم دستبردار نیستند و در شرایط فعلی همچنان در زمینه کسب افتخار و موفقیت در حال رقابت با یکدیگر هستند.
به هر حال نسل امروز در هواداران فوتبال بسیار خوششانس بوده که در این مدت از نزدیک رقابت مسی و رونالدو را به چشم دیده است و هنوز هم میتواند از این کورس لذت ببرد و شاید در هیچ زمان دیگری از تاریخ این جنگ و جدال در دنیای فوتبال تکرار شدنی نباشد.
مقایسه این مدل نگاه به فوتبال حرفهای با شرایط فوتبالیستهای ایرانی که در بیشتر موارد از 30 سال به بالا کمکم دچار ضعف در عضلات و کاهش قدرت تصمیمگیری میشوند، بهخوبی نشان میدهد که چرا مسی و رونالدو حتی در همین سن و سال هم بهترین بازیکنان تیمشان هستند و از خیلی فوتبالیستهای جوان عملکرد بهتری به نمایش گذاشتهاند.
چراغ اول در دست رونالدو
دو سال قبل بود که کریستیانو رونالدو بعد از اختلافاتی که با مدیران منچستر یونایتد پیدا کرد، تصمیم گرفت ادامه فوتبال خودش را در باشگاه النصر عربستان پیگیری کند و در آن زمان خیلیها معتقد بودند که حضور در کشور عربستان در شأن و شخصیت رونالدو نیست.
اما رونالدو در این دو فصلی که در لیگ عربستان حضور داشته همواره نشان داده که انگیزه و تلاش میتواند بقای یک فوتبالیست در سطح اول حرفهای را تضمین کند و همین ۱۰ روز قبل بود که رونالدو با درخشش خودش موفق شد یک جام قهرمانی در فوتبال عربی به النصریها هدیه دهد تا از این لحاظ در کشور عربستان و آسیا هم ردپایی از خودش به جا بگذارد.
هدیه مسی به اینتر میامی
اما جدای از عملکرد رونالدو باید در این فصل اشارهای هم به لیونل مسی داشت که با وجود پیشنهادهای سنگینی که از باشگاههای عربستانی و بهخصوص الاتحاد و الهلال دریافت کرده بود، تصمیم گرفت فوتبال خودش را در لیگ آمریکا ادامه دهد و خیلیها تصور میکردند این اتفاق پایانی بر رؤیای فوتبال حرفهای این ستاره ۳۶ ساله باشد.
اما مسی که در این سالها همواره پا به پای رونالدو حرکت کرده است، دوباره با درخشش در ترکیب تیم جدید نشان داد که صفت خستگیناپذیر لقبی بسیار مناسب برای بازیکنی است که در این سالها هرگز از بازی فوتبال خسته نشده و هرچه هم که جام به کارنامه خودش اضافه میکند، باز هم عطشی سیریناپذیر برای قهرمانی دارد.
لئو بر بام افتخار
مسی در شرایطی به افتخاری جدید دست پیدا کرد که اینترمیامی صبح یکشنبه در دیدار فینال رقابتهای لیگز کاپ به مصاف نشویل رفت و موفق شد در ضربات پنالتی این تیم را شکست دهد و جام قهرمانی را به دست آورد.
این دیدار در وقت قانونی با تساوی 1-1 به پایان رسید و تکگل اینترمیامی را باز هم مسی به ثمر رساند تا روندش از زمان پیوستن به این تیم را حفظ و در تمامی دیدارها گلزنی کرده باشد.
این جام اهمیت بسیار زیادی بهصورت شخصی برای این بازیکن داشت و نام او را با افتخاری تازه در تاریخ فوتبال دنیا به ثبت رساند؛ چرا که این چهلوچهارمین جامی بود که او در طول دوران فوتبالش به دست آورد و حالا بهتنهایی پرافتخارترین بازیکن تاریخ لقب گرفته است.
مسی پیشازاین 10 قهرمانی لالیگا، چهار لیگ قهرمانان، هفت کوپا دل ری، هشت سوپر جام اسپانیا، سه جامجهانی باشگاهها، سه سوپر جام اروپا، جامجهانی، فینالیسیما، کوپا آمریکا، المپیک، جامجهانی زیر 20 سال، دو قهرمانی لیگ یک فرانسه و یک سوپر جام فرانسه را در کارنامه داشت.
این اولین جامی است که این ستاره آرژانتینی با پیراهن اینترمیامی و در خاک آمریکا کسب کرده و خودش نقش مهمی را با به ثمر رساندن 10 گل در هفت بازی در به دست آوردن این قهرمانی ایفا کرده است.
مسی حالا از دنیآلوز که پیش از این به صورت مشترک با 43 قهرمانی در کنار او پرافتخارترین بازیکن تاریخ فوتبال بود گذشت و با 44 جام رکورد جدیدی را به نام خودش به ثبت رساند که شاید سالها طول بکشد بازیکن دیگری بتواند به آن نزدیک شود.
این بازیکن پس از پایان این بازی جام بهترین بازیکن تورنمنت و همچنین بهترین گلزن این رقابتها را هم از آن خود کرد تا نشان دهد در 36 سالگی هم هنوز تعیینکننده است و حضورش میتواند بدترین تیم فصل آمریکا را به قهرمانی غیرقابلمهار تبدیل کند.