به گزارش اصفهان زیبا؛ فصل جدید رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا در شرایطی برای سه نماینده ایرانی آغاز شد که فضای رسانه‌ای ورزش ایران حدفاصل صبح دوشنبه تا بامداد امروز چهارشنبه ساعات بسیار پرخبر و عجیبی را پشت سر گذاشت و سفر اَبَرستاره فوتبال دنیا به کشورمان باعث شد تمام تمرکز رسانه‌ها به سمت پوشش اخبار حضور رونالدو در ایران برود.
تصاویری عجیب و البته گاها خنده‌دار که از استقبال هواداران و علاقه آن‌ها برای دیدن رونالدو منتشر شد، فوتبال ما را دوباره در سطح جهان مطرح کرد و انتشار ویدئوهایی ازاین‌دست در خروجی رسانه‌های پربازدید باعث شد تا واکنش‌های مختلفی به این موضوع دیده شود.
از آسفالت ناگهانی مسیر تردد رونالدو گرفته تا دویدن تعدادی از هواداران به دنبال اتوبوس النصری‌ها و البته مهم‌ترین تصویری که مبنی بر بالارفتن هواداران از تپه منتهی به هتل اسپیناس منتشر شد، تنها نمونه‌هایی از تصاویری بود که در خصوص حضور رونالدو در کشورمان در رسانه‌ها تحت‌پوشش قرار گرفت.
مردم هیجان‌زده‌ای که با فشار، در‌های هتل محل اقامت النصر را باز کردند و با حضور در لابی هتل تصاویری غیرمنتظره را از خود به‌جا گذاشتند؛ داستان اتاق‌های ۴۳میلیونی هتل و پست‌های اینستاگرامی راننده اتوبوس حامل کاروان النصر به همراه گریه کودکی که برای دیدن رونالدو به دوربین‌ها متوسل شده بود هم از دیگر سوژه‌های جذاب سفر رونالدو به تهران بود.
حواشی حضور رونالدو در ایران آن‌قدر زیاد بود که در این 48 ساعت اخیر حتی مسابقات کشتی جهانی، بازی‌های آسیایی سپاهان و نساجی در کنار اخبار بازی‌های آسیایی را هم تحت‌تأثیر خود قرار داد و هرجا را که نگاه می‌کردیم، با اخباری از حضور رونالدو روبه‌رو می‌شدیم.
کار به جایی رسید که حتی مدیرعامل باشگاه پرسپولیس هم برای قرارگرفتن در قاب مشترک با رونالدو تخته‌فرشی میلیاردی را برای اهدا به او در نظر گرفت و دختر خودش را به‌عنوان مترجم همراه این هیئت ایرانی کرد تا قاب عکس خانوادگی او با رونالدو در سال‌های آینده در پذیرایی منزلشان خودنمایی کند!
افتخار یا تمسخر؟
اما پرسش مهم این است که نحوه استقبال بخشی از هواداران فوتبال در ارتباط با رونالدو و انتشار جهانی فیلم و عکس‌های آن باعث ازدست‌رفتن اعتبار و شخصیت فوتبال ما شد یا این حجم از علاقه و اشتیاق برای دیدن ستاره‌ای مثل رونالدو در کل دنیا طبیعی است؟
به‌هرحال بازی دیشب پرسپولیس و النصر به خاطر حکم انضباطی دو سال قبل کنفدراسیون فوتبال آسیا بدون تماشاگر برگزار شد و این یعنی نزدیک به 80هزار نفر ایرانی از تماشای زنده بازی رونالدو در استادیوم محروم شدند و کافی بود یک‌صدم از این جمعیت برای دیدن ستاره محبوب خودشان رنج رسیدن به لابی هتل اسپیناس را به جان‌ودل بخرند.
بدون شک حضور تماشاگران در استادیوم می‌توانست حجم زیادی از این التهاب و هیجان را برای علاقه‌مندان به فوتبال کم کند و خیلی از آن‌ها با نشستن روی سکوهای در حال بازسازی استادیوم آزادی می‌توانستند از فاصله ده‌متری بازی ستاره محبوب خودشان را ببینند.
رونالدو؛ فراتر از ستاره
هواداران فوتبال در ایران ستاره‌ندیده نیستند؛ قبل از این هم چهره‌های مطرحی مثل ریوالدوی برزیلی و ژاوی اسپانیایی درمقابل تیم‌های بنیادکار و السد قطر پیش چشم تماشاگران ایرانی بازی کرده‌اند؛ اما به یادمان نمی‌آید که چنین صحنه‌هایی برای استقبال از آن‌ها رقم خورده باشد و این موضوع نشان از محبوبیت رونالدو در جامعه فوتبال دارد.
حتی ستاره‌های تیم ملی آلمان و پیش‌کسوتان آث‌میلان هم این حجم از توجه را به خود جلب نکردند و آن روزها خبری از دویدن به‌دنبال اتوبوس نبود و همه این‌ها بیانگر اختلاف سطح رونالدو با سایر ستارگان فوتبال دنیاست.
البته شکی نیست که اگر روزگاری گذر لیونل مسی هم به فوتبال ما می‌افتاد، بدون شک استقبالی در همین اندازه و شاید هم بیشتر از این فوتبالیست کهکشانی انجام می‌شد؛ ولی این نیاز وجود داشت که مدیریت فوتبال ما در استقبال از رونالدو همه جوانب را در نظر بگیرد تا مردم علاقه‌مند به رونالدو این‌چنین سوژه رسانه‌های داخلی و خارجی نشوند.
همان‌طور که با نصب بنر و پلاکارد در مسیر تردد رونالدو خواستیم اهمیت حضور او در کشورمان را به بهترین شکل بیان کنیم، می‌شد به‌صورتی برنامه‌ریزی کرد که هواداران فوتبال هم بتوانند با حضور در مسیر رفت‌وآمد رونالدو مانند بسیاری دیگر از کشورهای دنیا به شکلی آبرومندانه‌تر و البته با حفظ کرامت انسانی فرصت دیدن این چهره محبوب را پیدا کنند؛ نه اینکه همه‌چیز را به قضا و قدر بسپاریم تا مردم به‌واسطه علاقه بیش‌ازاندازه حتی جای پای رونالدو و دستمال‌کاغذی استفاده‌شده توسط او را به شوخی در سایت‌های خریدوفروش به حراج بگذارند.
