به گزارش اصفهان زیبا؛ هر ساله با شروع جشنواره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان این امید در دل کودکان و نوجوانان پدید می‌آید که قرار است با سرودهای نو و جدیدی مواجه شوند که در دل فیلم‌ها جا خوش کرده‌اند.
حتی بزرگ‌سالان با شنیدن نام جشنواره کودک و نوجوان به یاد سرودهای نوستالژیکی همچون «گربه آوازه خوان»، «مادر من مادر من تو یاری و یاور من»، «صد دانه یاقوت»، «آقای راننده یالا بزن تو دنده» و … می افتند.
اما آن چیزی که امسال و در سی‌و‌پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان با کمبود مواجه بود، سرودهایی این‌گونه در فیلم‌ها بود.
پر واضح است که بخش عظیمی از سینما مرهون موسیقی است و خلأ موسیقی در سینما می‌تواند از کیفیت آثار بکاهد. این مسئله در سینمای کودک و نوجوان دو چندان می‌شود و نبود سرود و موسیقی متناسب با فرهنگ کودک و نوجوان در فیلم عملا خسارت بزرگی را به این قشر وارد می‌آورد.
کوچک‌ترین آن، خلأ خوراک سرودی و آهنگین برای کودک و نوجوان است؛ همان چیزی که کودکان و نوجوانان گذشته در مدرسه و خانه و پارک و مهمانی و همه جا زیر لب زمزمه می‌کردند.
همچنین آن‌طور که احتمالا می‌دانید چندی است جریان فرهنگی کشور به سمت‌و‌سوی سرودهایی متناسب با فرهنگ کشور و همچنین هویت ایرانی کودکان و نوجوانان حرکت کرده است.
اما اینکه چرا و به چه علت با شدت گرفتن اهمیت سرود در کشور ما، فیلم‌های کودک و نوجوان سی‌و‌پنجمین جشنواره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان، خالی از این موضوع است جای تأمل و بررسی بیشتر دارد.
آنچه الان باید مطرح شود، این است که دلیل این کمبود هرچه باشد زمان زیادی نباید بگذرد تا رفع و رجوع شود؛ چرا که با گذشت زمان از این مطلب، جریان موسیقایی و سرودی کودک و نوجوان، به سمت و سویی می‌رود که نه متناسب با فرهنگ ایرانی است، نه متناسب با هنر ایرانی و جبران این خسارت نیز بسیار سخت و زمان‌بر خواهد بود.
پس امیدواریم که فیلم‌سازان و متولیان امر این هشدار را جدی گرفته و هرچه سریع‌تر برای حل این مشکل دست به اقدام بزنند.
